Janet Jackson - Control (1986)

Maar dan stukken beter

Gewoon goed geproduceerde plaat. De 2 voorgangers van Janet waren niemanddalletjes, totdat F.T. zich er mee ging bemoeien. Die hebben ervoor gezorgd dat Janet bijna net zo groot werd als haar broer in deze periode. Tot het moment dat ze voor andere producers ging kiezen, toen was het ook gedaan.

De heren hebben hun oorsprong bij the Time, wat weer door Prince is verzonnen. Die Minneapolis sound is zeer sterk op dit album, en daarom vind ik het ook een heerlijke plaat.

Ik hoor net Critisize van Alexander O'neal op de radio.. en dat begin deed me wel heel erg denken aan He Doesn't Know I'm Alive... De link met de producers is snel gelegd natuurlijk... maar welk nummer was nou eerder?

Dit is zo één van die albums die een unieke plaats innemen in de muziekgeschiedenis, onmiddellijk herkenbaar en eenzaam goed. Een beetje zoals Sweet Dreams van Eurythmics in een heel ander genre, maar op zijn manier even uniek. Niks dat er op lijkt, en beide hebben nadien nog ooit zoiets goeds afgeleverd.
In Janet's geval is er natuurlijk altijd de gelijkenis met Michael, maar dat is puur op stemgebied zo en dus onvermijdelijk.
Sterkste nummers vind ik Nasty en Let's wait awhile.

De definitieve doorbraak van Janet, Miss Jackson if... (maak 'm maar af).

Dit is een iconische plaat waar dik 15 miljoen exemplaren van zijn verkocht. Haar stem klinkt in de agressievere nummers lekker 'ruig' maar wanneer er wat meer pop/funk komt is ze mierzoet. 'Control' is voor meerdere redenen iconisch (denk aan de videoclips, de nummers an sich, de boodschap, de productie). Het is een geweldige zet geweest van Janet om met Jimmy Jam & Terry Lewis in zee te gaan en je kan die Minneapolis-sound goed horen!

Naar aanleiding van 'Control' probeerden allerlei labels jonge vrouwen hun doorbraak te realiseren (wat op de langere termijn niet zó succesvol bleek); denk aan Jody Watley (Shalamar) en Paula Abdul.

Eigenlijk heel knap en gedurfd wat Janet Jackson hier klaar speelt.
Haar broer was behoorlijk groot geworden vanaf Thriller, en wist met meerdere singles daarvan flink te scoren.
Janet deed hetzelfde bij het album Control.
Toch wist ze goed hoe ze het aan wilde pakken.
Nadat ze met haar eerste twee solo albums niet echt bekend wist te worden, pakte ze het hier aan met een mix tussen de sound van Prince en Trevor Horn (veel Art Of Noise achtige stukken), wel net wat commerciëler gebracht allemaal.
In haar stem heeft ze absoluut raakvlakken met haar bekende broer, en ook Janet legt ook een nadruk op het dansgedeelte.
In de clips presenteert ze een soort van Streetdance, al is het net wat gemakkelijker uit te voeren dan het werk van Michael.
Ik denk dat het album Control het ook wel gered had zonder de clips, daarvoor is het hitgevoelig genoeg, al zullen we het nooit zeker weten.

Goed album , maar wel erg ingehaald door de tijd . Pakkende liedjes en natuurlijk was Janet een prima verschijning . Ze deed mijn 14 jarige hartje wel kloppen toen. 6 hitsingles kwamen hier maar liefst af . Jammer dat het album afsluit met twee ballads , dat laat de boel een beetje als een nachtkaars uitgaan. 3 sterren

Goed album met een vet MPLS-sound laagje dankzij de heren Jam en Lewis en veel (voormalige) leden van The Time. Meisje Jackson zingt lekker en de nummers steken goed in elkaar. De ballads zijn niet allemaal goed geslaagd.

Nooit mijn favoriete Janet album geweest. Nasty, When I Think Of You en Let's Wait Awhile zijn voor mij de beste nummers op deze plaat, maar met de rest heb ik minder. Begon haar pas echt interessant te vinden met opvolger Rhythm Nation 1814.