Vangelis - Reprise 1990-1999 (1999)

Mooi verzameld werk van Vangelis in zijn periode bij Warner tussen 1990 en 1990. Alle nummers gaan in elkaar over d.m.v. soundscapes wat al eerder gedaan is bij Portraits. Lekkere rustige en ontspannende CD. Noemenswaardige extras zijn de niet eerder uitgebrachte nummers Bitter Moon (wel ingekort) en Psalmus Ode (waar ik kippevel van krijg!) Tijdloze muziek! ****

Inderdaad tijdloos. Maar tegelijk chaotisch samengesteld. Eigenlijk mag Vangelis niet verzameld worden, maar ja, alles kopen is natuurlijk ook onbegonnen werk ...

Ik ben een enorme fan van Vangelis. Hij weet bij mij altijd de juiste snaar te raken met die mooie grootse harmonieuze klanken. Zo'n verzamelcd staan dan meteen de mooiste stukken op.
En alles kopen lukt best, ik heb volgens mij bijna alles.

Ook 'Sex Power' en 'Invisible Connections'? Waw, nu ben ik jaloers.

Invisible Connections heb ik alleen ik kan niet zeggen dat het nu zo'n geweldig album is

Alleen al voor Conquest of Paradise zou je deze kunnen aanschaffen, de rest doet er nauwelijks voor onder; prima soundscrapes, een tijdje geleden dat ik hier nog naar luisterde, maar ik heb er terug zin in gekregen.
Prima verzamelaar.

****1/2

@ musicboy: Sex Power is geen probleem maar Invisible C. is een stuk lastiger te vinden

Zowel op LP als CD is Invisible Connections op Ebay over het algemeen niet moeilijk te vinden. Heb 'm zelf daar ook vandaan .

Verzamelaars en ik, meestal klikt dat niet zo geweldig. Vaak mis ik een gevoel van coherentie en een rode draad, elementen die m.i. een goed album typeren.

Maar op elke regel hoort een uitzondering te zijn ter bevestiging. In dit geval is dat deze "Reprise" van Vangelis. Helemaal perfect is hij niet, maar wat verzamelaars betreft is het met verre voorsprong het beste voorbeeld dat ik ken van hoe het wel moet, of toch zeker kan.

Dit is geen best of. Dit is een zorgvuldige selectie nummers die wel degelijk aan elkaar te rijgen vallen zodat je als luisteraar het gevoel hebt naar één geheel te luisteren, eerder dan individuele eilandjes. Klassieke elementen zijn altijd al wel terug te vinden geweest in Vangelis' werk, en dat werd alleen maar meer zo naarmate de man langer meedraaide. Alle nummers op deze verzamelaar komen uit de periode 1990-1999, wat al meteen impliceert dat een hele hoop van wat hier te rapen valt orchestraal getint is. Er hangt ook een behoorlijk opera randje aan vast. Op zich niet bepaald mijn favoriete genre, maar Vangelis komt er aardig mee weg. Verder is ook de piano veelvuldig aanwezig. Weliswaar omringt door een klein legertje synth pads, bovendien nog eens overgoten in een overdosis galm, maar toch, veel piano. En het moet gezegd, Vangelis heeft al meermaals bewezen dat hij een aardig handje weg heeft van het componeren van prachtige, melodieuze, vaak behoorlijk simplistische, nummers voor dit instrument.

De man zijn werk wordt naar mijn bescheiden mening vaak geteisterd door een hele hoop middelmatige tot ronduit slechte filler, hier en daar geparsemeerd van een oogverblindend blinkende parel of twee. Deze compilatie slaagt er wonderwel in deze parels te groeperen, en ze aaneen te rijgen door een soort van kosmisch oceanisch thema. De nummers zijn namelijk aan elkaar gemixed door (zee)golf geluiden of glochenspiel-achtige tirlantijntjes, en dat werkt best wel aardig. Ook de volgorde van de nummers is gekozen voor een maximale rode draad factor.

M.a.w., dit is een dikke aanrader!

In tegenstelling tot vele andere compilaties van Vangelis, is deze Reprise 1990 - 1999 een verademing te noemen. Niet alleen bevat dit album het e.e.a. aan unieke tracks die toentertijd nog niet eerder uitgebracht waren. Het is tevens erg mooi samengevat tot één mooie luistersensatie, waarin de bombastische, meer symphonische muziek van Vangelis, waar hij voornamelijk in de jaren '90 mee aan kwam zetten, de boventoon voert.
Ik hou van de meer orkestrale klanken van Vangelis. Zoals geen ander, weet Vangelis een ongelooflijke en grootse sound neer te zetten. Het is dan ook soms niet te geloven dat al die bombast voornamelijk afkomstig is uit synthesizers.
De muziek zorgt in ieder geval voor tal van schitterende momenten waar je het letterlijk aangenaam koud van krijgt; het werkt zo kippenvel versterkend, dat zelfs op een warme, zwoele zomeravond, deze muziek er voor zorgt, dat je een dikke trui aan moet trekken.
Ook krijgt Vangelis het voor elkaar, om op je emoties in te werken. Om alleen al te luisteren naar een nummer als "Light and Shadow", zorgt er in ieder geval bij mij voor, dat de tranen in m'n ogen verschijnen. Puur vanwege de schoon- en grootsheid van de muziek. En als muziek dát teweegbrengt bij mij, dan ben ik verkocht.
En zo staat er nog veel meer fraais op. Wat te denken van "Movement 4" van El Greco, met een glansrol voor Montserrat Caballe, of kleine, oor-strelende pareltjes als "West Across the Ocean Sea". Super!!
Ook van de in mijn optiek net wat mindere (lees: commerciëler) klinkende albums Voices en Oceanic, hebben ze een aantal pareltjes geplukt die goed overkomen op deze compilatie.
Zoals altijd, ontbreekt er hier en daar net een nummer die ik dolgraag voorbij had horen komen. Zo had het dan wel weer schitterende "Messages" van Voices niet mogen ontbreken op dit album....maar goed!
Feit blijft, dat dit album niet alleen voldoet als compilatie-album, maar tevens zeer goed te pruimen is als op zich zelf staand album. Eentje waarin het ene na het andere juweeltje voorbij komt.
Een hoog cijfer dan ook voor één van de beste compilaties van Vangelis. Eentje die ook één van zijn belangrijkste en meest herkenbare stijlen binnen zijn muziek centraal plaatst.