Focus - Focus 9 / New Skin (2006)

Ik ben zo benieuwd naar dit album. Volgens de krant "van wakker Nederland" doet Focus, met oud gedienden Thijs van Leer en Pierre van der Linden, oude tijden herleven !! Vanavond dus maar even langs Fame !

Maar toch, Focus zonder Akkerman zal nooit meer zoals vroeger worden..

je moet niet alles geloven wat in de krant staat

enne

je moet alles niet geloven wat in de krant van wakker nederland staat

Helemaal geen gitaar meer dan?
Alleen nog maar jodelen, nee toch mag ik hopen ??

"Focus 9 New Skin" is helemaal top. De Telegraaf heeft het, zoals je van een betrouwbare krant mag verwachten, goed verwoord .

.......ik werk 's nachts en heb derhalve een professionele argwaan tegen een krant van wakker Nederland...............
en al helemaal wanneer het muziek betreft........................

Ik was nog vergeten te stemmen . Nou hier komen ze, 5*****

Ik heb kortgeleden een aantal "Focus-album-luistersessies" ondergaan . Oude en nieuwe Focus albums heb ik beluisterd . Ik vrees dat ik mijn mening omtrent dit album "Focus 9/New Skin" toch enigszins in negatieve zin moet bijstellen . Wat gebruiker gebruiker Obsessed op 19 oktober 2006 al berichtte: Focus zonder Jan Akkerman is (helaas) niet meer de Focus van vroeger. "Focus 9/New Skin": je hoort dat er vakkundig wordt gemusiceerd maar de angel is er eigenlijk toch wel uit , het is het allemaal net niet. Ik verlaag mijn stem derhalve naar 3,5*

Toch een prima cijfer?

Maar Hans: wat zijn hun beste albums nou precies?

Beste Focus album wat mij betreft: "Hamburger Concerto". Hoewel de albums "Live at the Rainbow", "Focus III" en "Moving Waves" zijn ook héél acceptabel .

Waarom wilde Jan Akkerman er niet meer bij eigenlijk?

Ik meen te weten dat Akkerman en Van Leer op een gegeven moment niet meer door één deur konden. Ik geloof dat de heren tot op de dag van vandaag een grondige hekel aan elkaar hebben . Mischien wordt het tijd voor een verzoening tussen Jan en Thijs . Heren van tegen de 60 jaar moeten geen hekel meer aan elkaar willen hebben . Tot slot van rekening kan je pas ècht rustig sterven als alle strijdbijlen zijn begraven . En wie weet kan er dan voor die tijd nog een ècht goed Focus album worden uitgebracht .

Het magische wat J.A. met zijn gitaar kon brengen, mis ik hier volledig.
Ik ken al het werk van Focus.Met dit album voegen ze helemaal niets toe.
Wat niet betekent dat ik het onprettig vind ernaar te luisteren, maar er is zo verschrikkelijk veel beter werk op de markt.

Het is wat kortzichtig, maar uit principe weiger ik dit te luisteren. Focus zonder Akkerman is geen Focus. Ik geloof er gewoonweg niet in dat iemand de beste gitarist van Nederland kan vervangen.

Nu heb ik wel een dvd met een nieuwe opstelling (zat in een 3 dvd box vandaar) en die gitarist is niet verkeerd, maargoed eigen werk schrijven is weer iets anders als werk naspelen.

Inderdaad erg kortzichtig... maar ik herken dat wel. Ik heb jaren Camel na het vertrek van Peter Bardens ook niet willen erkennen. Vertikte het om naar platen van daarna te luisteren, totdat ik toch maar naar het Concert van de Dust and Dreams tour in Tivoli ben gegaan. Ik was totaal om!! Zelden zo'n waanzinnig concert gezien en waar kwamen al die prachtige songs vandaan die ik niet kende? Van de platen van na Bardens dus.

Zo eigenlijk ook met Focus. Had alleen Live at the Rainbow toen Focus in m'n stamkroeg voor nop kwam optreden. Alleen al vanwege het feit dat er een hammond orgel in m'n stamkroeg zou staan was ik meteen bij opening 's middags aanwezig en zat ik vooraan op 1 meter van 't orgel. Toen de band begon (toen alleen met Thijs als originele Focus), puilde de kroeg uit en heb ik 1 van de waanzinnigste concerten gezien en gehoord! Wat een melodieen, wat een performance, wat een kippevel! Dit was dus in de samenstelling met naast Thijs, Jan Dumee op gitaar, Bert Smaak op drums en Bobby Jacobs op bas. Hiervan is ook een live-dvd opgenomen in Mexico. Erg mooi ook, maar net iets minder vlammend in dat theater dan op dat podium van 3 vierkante meter in de kroeg. Helaas is Jan Dumee vertrokken. Niet dat de huidige gitarist (Niels van der Steenhoven) niet goed is, maar Jan Dumee had toch meer karakter. Mooie doorleefde kop ook. Anyway, ook al weer een paar jaar terug is meesterdrummer Pierre van der Linden (ongeëvenaard) en dat is dus de samenstelling op deze cd.

En wat issie mooi! De cd hiervoor (Focus 8 ) was nogal inspiratieloos, maar deze plaat staat weer bomvol prachtige melodieen, beetje typische Focus humor en klinkt als een klok. Niets nieuws onder zon nee, maar errug genietbaar, ook live.

Gaat dat horen en zien!!

Niels is steengoed. Hij geeft de band focus een nieuw impuls en daarnaast laat hij oude tijden herleven. Wat karakter betreft heeft Niels gewoon een ander karakter.

Toch is Niels er in geslaagd. En dat als jongeman die nog geen eens geboren was toen de eerste Focus uitkwam.

Heb ze vorige week weer eens live gezien. Weergaloos! Ik ben blij dat er af en toe bands zijn die niet zo nodig hoeven te vernieuwen, maar wel op een fantastische manier voortborduren op hun eigen sound. Ik blijf dit een prachtplaat vinden die nauwelijks onderdoet voor de klassieke Focus platen. Het helpt wel enorm dat Pierre weer drumt, die tilt alles toch wel naar een hoger plan. Wat een fantastische muzikant!! Echt een genot om aan het werk te zien! En eerlijk gezegt mis ik Jan Akkerman absoluut niet. Niels doet het fantastisch. Nu wordt het wel weer eens tijd voor een nieuw album! Vraag me af of dat snel zal gebeuren, want heb geen nieuwe songs gehoord bij het concert.

Focus met Niels van der Steenhoven doet het prima live. De groep lijkt me net zoveel bestaansrecht als Pink Floyd zonder Waters te hebben, en ieder geval meer dan Deep Purple zonder Lord & Blackmore. Zo goed als de concerten zijn de cd's echter niet. De instrumentale versie van Black Beauty voegt weinig toe aan het origineel.
De melodie van European Rhapsody stamt van oud werk van Thijs van Leer
De eerste drie minuten zijn wel geweldig, dat zangstuk niet zo.
Beide Focus nummers zijn mij te langdradig, evenals Niels' skin.
De overige nummers zijn voor het merendeel redelijk, en Qua sfeer klinkt het album prettig in mijn oren. De drumsound echter niet.

Afgelopen dinsdag heb ik me prima vermaakt met de nieuwe Focus in Leiden. Geweldige gitarist die jongen (Niels van der Steenhoven).

Niels is inderdaad goed. Had ik vroeger al door. Was een vriend van me.

Degelijk album. Niet opzienbarend in de zin van vernieuwend. De ondertitel 'New Skin' is inderdaad volledig van toepassing.vanwege de vele oudere nummers die in een nieuw jasje gestoken zijn of verwerkt onder een nieuwe titel.

Je kunt dat recyclen negatief beoordelen natuurlijk, maar zeker is dat er wordt voortgebouwd op een traditie. En daar worden nieuwe vondsten aan toegevoegd. Drummer Pierre van der Linden heeft zich weer bij de band gevoegd en dat pakt goed uit. Niels vd Steenhoven is een uitstekend gitarist. Geen kopie van die andere Focus-gitarist, maar creatief en technisch goed.

Ik heb de CD nog niet zo lang in mijn bezit en draai 'm in etappes. Hij duurt een beetje te lang voor één luisterbeurt. Is dat een diskwalificatie? Nee, maar vooral de langere nummers hadden best wat meer editing kunnen gebruiken met een paar minuten eraf. Bovendien bestaat er voor mij een soort natuurlijke lengte voor een album en dat gevoel is gevormd door de lengte van een langspeelplaat. 40 minuten is dan prima, voor een cd kan het 50 zijn. Wat dat betreft doet X (2012) het beter en is nergens langdradig. Dat laatste album is ook muzikaal weer een klein stapje vooruit. Zoals Thijs van Leer het al formuleerde; "Focus is geen revolutie, maar evolutie". Ik hoop dat hij gelijk krijgt.

Het songmateriaal van X vind ik over het algemeen niet beter dan New Skin, produktie is wel beter.
Just Like Eddy pas ontdekt onder de titel Eddy op Focus Con Proby. Had van mij niet gehoeven, geslaagder is European Rap(sody) dat oorspronkelijk op Thijs van Leer zijn album Reflections staat.
Focus 9 had wel ingekort mogen worden.

Opnieuw oud werk van Thijs van Leer in nieuw werk van Focus ontdekt: in Hurkey Turkey 2 gebruiken ze de melodie van Jeanne d'Arc van het Renaissance album van Thijs.

Ja, ik hoor het ook. Mogelijk is er zo nog meer 'verjast ' materiaal terug te vinden. Weet iemand trouwens waar Focus VI (6) te vinden is? Ik heb geen idee.

Op Thijs van Leer zijn album Reflections uit 1981 staat Focus VI, wel een aanrader dat album.

Ah, dank je. Ik ken dat album niet trouwens. Nog nooit op CD uitgebracht zo te zien. Maar weer een mailtje sturen naar BGO Records.

Reflections is onder de titel Bolero uitgebracht in de Pop Shop Memory serie van CBS met wat extra nummers, daar kon ik het album eerst van maar heb het nu ook op LP. (Evenals het album Musica per la Notte di Natale van Thijs van Leer, Rogier van Otterloo en Louis van Dijk, dat is klassiek; heeft geen raakvlakken met pop en mag dus niet op de site.)

Enige zelfherhaling was Thijs van Leer en co al niet vreemd en als een recent album dan ook nog de ondertitel New Skin heeft, is wel duidelijk hoe laat het is. European Rap(Sody), het nummer waar dit tot in het absurde getrokken wordt door de titels van oude Focusnummers tot een 'verhaal' te rijgen, is wat mij betreft het hoogtepunt van het album, wellicht doordat hier de hook niet uit eigen werk lijkt te komen, maar uit dat van Supersister. Hoe dan ook, dat nummer is goed voor het gros van de 3 sterren; de zeer langdradige rest doet goed zijn best de score te drukken.

Het stemgemiddelde geeft aan dat er gemengde gevoelens bestaan over de kwaliteiten van dit album.
Bij het verjassen van oud materiaal kun je wel eens achter je oren krabben: waar zijn de nieuwe stukken, Thijs? Die zijn er ook wel bij natuurlijk, maar inderdaad, hergebruik van eerdere thema's verklaart volledig de ondertitel: New Skin.

Hoe erg is dat dan wel? Focus komt niet uit het niets. De lijntjes met het verleden radicaal doorknippen zou wellicht tot nog grotere ongelukken geleid hebben. Een verlies aan identiteit. En eigenlijk heb ik er geen problemen mee. Ik wil ook wel graag dat het klinkt als de Focus die ik al lang ken.

Op dit album is drummer Pierre van der Linden terug van (lang) weggeweest. Bobby Jacobs op bas doet het weer prima en de nieuwe gitarist is hier de jonge Niels van der Steenhoven. Een geweldige aanwinst.
Zijn nummer Niels' Skin, waarin hij zo prachtig tegen de ritmesectie in speelt is van hoog niveau.
Ook in Sylvia's Stepson - Ubutuba speelt deze Niels de hoofdrol en brengt het er goed vanaf.

Eén verrassend vocaal nummer: Just Like Eddy, een mooie bluesballad, gezongen door Jo de Roeck, die schandalig vergeten wordt te vermelden op het hoesje. Goed gezongen!
En verder het nodige kolderieke materiaal, een beetje gekkigheid, zoals in de European Rap (Sody)
en Aya-Yuppie-Hippie-Yee met vocaal gebral van fluitist van Leer.

Ik vind dit inmiddels één van de best opgenomen albums van Focus. Gevarieerd en gedreven. De lengte van een dubbelelpee kan wel eens een momentje opleveren dat het even inzakt. Ode to Venus, erg mooi, maar een duidelijk 'late night' gevoel daarbij. Dat geldt ook voor slottrack It Takes 2 2 Tango, een mooie compositie, maar een beetje meer vuurwerk om mee af te sluiten had best gemogen. Even wisselen met Curtain Call had dit probleem opgelost. Bij Pim, denken we aan Pim Jacobs en niet die andere.

Erg fijn album, dat de vervallende krachten van de tijd kan doorstaan en bij mij alleen maar voor luisterplezier zorgt en door de jaren heen is gegroeid.

Toch niet helemaal goed gekeken. Bij nadere bestudering staat hij onderaan de inlay nog vermeld.

Goeiedag dit is toch wel een flinke zit. Ipv had ik zo'n beetje drie andere (en betere) albums van Focus kunnen beluisteren.

Maar goed genoeg mooi werk hier te vinden helaas zoals te verwachten bij 80 minuten ook de nodige vullers

Focus 8 wil ik nog wel een punt naar boven bijstellen. Focus 9 was leuk toen het uitkwam of beter gezegd na een optreden kopen en dan even laten signeren. Aanvankelijk enthousiasme is als sneeuw voor de zon verdwenen. Vind de productie ook erg ondermaats met zwak drumgeluid en dito voor de gitaar. De meeste tracks van het album zijn dusdanig rustig dat het meer muziek is voor een slapeloze / doorwaakte nacht, dan dat het als vanouds rockt met een enerverende energie, in de positieve zin van het woord bedoelt.