menu

Eurythmics - In the Garden (1981)

mijn stem
3,46 (80)
80 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: RCA

  1. English Summer (4:00)
  2. Belinda (3:58)
  3. Take Me to Your Heart (3:32)
  4. She's Invisible Now (3:27)
  5. Your Time Will Come (4:30)
  6. Caveman Head (3:56)
  7. Never Gonna Cry Again (3:02)
  8. All the Young (4:11)
  9. Sing Sing (4:03)
  10. Revenge (4:31)
  11. Le Sinestre * (2:46)
  12. Heartbeat Heartbeat * (2:04)
  13. Never Gonna Cry Again [Live] * (4:36)
  14. In Leather [Live] * (3:04)
  15. Take Me to Your Heart [Live] * (5:00)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 39:10 (56:40)
zoeken in:
avatar van FunkStar
3,0
Puur, dromerig, fantastisch! Heel anders dan de opvolger Sweet Dreams, niet te vergelijken. Eurythmics blijven verrassen. Hoogtepunt is Never Gonna Cry Again!

EVANSHEWSON
Heel fris plaatje van een toen nieuw groepje, die ook al als The Tourists bezig waren geweest, dacht ik.

Never gonna Cry Again en Your Time Will Come kunnen me het meest bekoren.
Nog wat zoekende naar eigen sound, maar niet erg, want een leuk plaatje.

***1/2

avatar van kaztor
Never Gonna Cry Again vind ik een heel goed nummer. Beetje donker en ook de clip van die video is heel gaaf met een behoorlijk sexy Annie. Ik heb de link verstuurd.

avatar van winterstorm
Echte fans vinden vaak dit het beste album. De producer is dan ook niet van de minsten: Conny Plank. Op dat moment wilden Annie en Dave ook niet meer dan een redelijk obscuur new wave groepje zijn. Het succes van de single 'Sweet Dreams' dreef hen echter een andere kant uit. Gelukkig bleek die 'andere kant' popmuziek van de bovenste Plank (maar zonder Conny...) te zijn!

avatar van LucM
4,0
Debuutalbum van Eurythmics waarmee ze aansloten bij de new wave en dat nu nog fris klinkt. Veelal dromerige en soms mysterieus klinkende songs waarvan ik "Never Gonna Cry Again" een topper vind, zelfs één van de beste Eurythmics-nummers dat echter geen hit werd. Vanaf volgend album sloegen ze (met succes) de weg van de synthipop in.

avatar van wibro
2,5
Nu niet bepaald bijzonder dit debuutalbum van de Eurythmics, dat eigenlijk maar twee goede songs bevat; 'Never Gonna Cry Again' en 'Sing Sing'. De rest doet mij helemaal niks.

2,5*

avatar van steve harris
4,5
never gonna cry again staat nog steeds al een huis een fantastisch mooi numer, ik denk dat ik dit het mooiste nummer van de eurythmics vind het geeft een echt eighties gevoel , en dan die trompet ....oud maar erg mooi, deze muziek geeft hetzelfde gevoel als de eerste talk talk cd

Ozric Spacefolk
Een commerciele flop las ik, maar ik vind dit eigenlijk best een sterke plaat.

Een ingetogen Annie Lennox zingt erg mooi en zweverig hier en daar en de kale/kille synthpop is sterk en goed uitgevoerd. Goede productie ook voor een debuut.
Knappe songs, lekker sfeertje, mooie klanken en supergoede zang.

Ik snap wel waarom deze plaat commercieel geen succes was, maar artistiek is dit toch wel erg goed.

avatar van deric raven
4,0
Heel blij met dit album, verschillende keren overwogen om deze ergens te bestellen, maar vorige week op cd tegen gekomen in een kringloopwinkel voor minder dan een euro, en in erg goede staat.

avatar van Echo01
4,0
winterstorm schreef:
Echte fans vinden vaak dit het beste album. De producer is dan ook niet van de minsten: Conny Plank. Op dat moment wilden Annie en Dave ook niet meer dan een redelijk obscuur new wave groepje zijn. Het succes van de single 'Sweet Dreams' dreef hen echter een andere kant uit. Gelukkig bleek die 'andere kant' popmuziek van de bovenste Plank (maar zonder Conny...) te zijn!


Ik vind dit album niet alleen bijzonder door Conny Plank achter de knoppen. Er is op dit album nml nog meer krautrockmusici te vinden, en wel de drummer Jackie Liebezeit en multiinstrumentalist Holger Czukay van de band Can.

Daarnaast speelt op dit album ook Clem Burke, de drummer van Blondie (en voor even de Ramones) mee. Alleen al die heerlijke ritmesectie volgen op alle songs van dit album, maakt het luisteren een genot.

5,0
Voor wie echt muziek wil ontdekken. 40 jaar oud dit album! Luister en droom weg bij wat muziek hoort te zijn...

avatar van WesleyX16
4,5
Dit is wel een heel bijzonder album. Heeft ook een beetje mysterieuze sound. Maar het heeft bij mij wel meerdere luisterbeurten nodig gehad om het juiste gevoel te krijgen.

Bij mij ook.

4,0
Met afstand de beste plaat van Eurythmics. Maar ik zit dan ook ferm in de new wave en krautrock hoek. En Conny Plank achter de knoppen, zo’n beetje de grootmeester van veel Duitse en Engelse voorlopers in die tijd. Dave en Annie zochten commercieel succes, dat zouden ze nooit gevonden hebben als ze op het geluid van Into The Garden waren doorgegaan. Logisch dus dat ze een andere richting opsloegen. Ben wel benieuwd wat het was geworden als ze op deze koers waren doorgegaan, niet voor niks hebben ze in die tijd ook met Chris & Cosey (Throbbing Gristle) samengewerkt

Dit album is heel anders dan al het andere werk van Eurythmics. Opvolger kon ook nog wel wat mij betreft, maar daarna not my cup of tea. Maar voor veel anderen kwamen toen pas de echte hoogtepunten.

avatar van Minneapolis
Leuk hoe je ruim 40 jaar later nog een van begin tot eind "nieuw album" van een overbekend duo kunt ontdekken. Heerlijke plaat. Eigenlijk wel fijn dat het nergens onderbroken wordt door een succes single.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:46 uur

geplaatst: vandaag om 16:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.