White Lion - Big Game (1989)

prachtig nummer cry for freedom

moeilijk om 3 goede nummers te zoeken dit hele album is goed

Best wel een degelijk album van deze band. Het bekendste nummer is "Cry for freedom", dat een heel kleine hit in ons land is geweest. Dat in tegenstelling tot in de USA, waar het een gigantische hit was. Ook de cover "Radar Love" (van onze eigen Golden Earring) is puik, en ook nog wat heavier uitgevoerd ook. Maar het hele album is goed genoeg om het bij tijd en wijle nog eens in de speler te leggen.

In nederland was Cry for freedom een kleine top 40 hit, echter elders in europa en vooral in amerika en japan hebben ze meerdere grote hits gehad, vooral met de ballad When the children cry, dit nummer staat op het album Pride.

wil je meer wten van deze band en over het zojuist uitgekomen album RETURN OF THE PRIDE kijk dan even hier:

www.myspace.com/themiketrampfansite

Hmm .. kan niet oordelen over de hele CD. Ken alleen Cry for Freedom (staat op een verzamel CD) wat een schitterend nummer is. Toch eens kijken of ik de hele CD te pakken kan krijgen.

Dit is een redelijk album van White Lion. Er staan een paar fantastische nummers op; Goin' home tonight, Little fighter, Cry for freedom, Dirty woman, Broken home en Living on the edge. Probleem is echter dat er ook een aantal wat mindere nummers opstaan; Let's go crazy, Baby be mine en If my mind is evil. Ik meen ooit een gelezen te hebben dat ze eigenlijk te weinig tijd kregen om de songs goed uit te werken. Na het mega succes van Pride wilde de maatschappij snel een opvolger. Dit ging ten koste van de kwaliteit.
De cover van Radar love is leuk maar ook niet meer dan dat vind ik.

Wel redelijk goed, maar iet de sterkste

Ondanks dat het album niet overal kwalitatief even sterk is, moet ik zeggen dat ik dit nog een erg leuk album van White Lion vind. Vooral het eerste deel van het album, met een prachtige afwisseling tussen Goin' Home Tonight, Dirty Woman en Little Fighter vind ik erg goed.
Ook grappig om eens een cover van onze landgenoten te horen. Radar Love blijft een prima nummer, ook deze versie is goed (al moet ik zeggen dat het origineel beter is).
Als ze meer tijd hadden gekregen om sommige nummers uit te werken was dit echt een topper geweest!

Ik vind aan deze plaat niet zoveel aan, eigenlijk.

Goin' Home Tonight irriteert me al mateloos, maar gelukkig maakt Dirty Woman weer een hoop goed.

Goin' home tonight heb ik altijd juist één van de hoogtepunten op dit album gevonden. Geweldig refrein en ook een mooie tekst. Dirty woman is trouwens ook prima! Wel vind ik dit album veruit de minste van de White Lion reeks.

Als iemand de Rock Candy uitgave heeft van dit album, stuur me even een PM ?

Big Game is een geweldig album en wat mij betreft hun beste! Alle nummers zijn heerlijke vette rocksongs om je vingers erbij af te likken. Op 1 na dan, Don't Say Its Over is niet slecht maar waarschijnlijk omdat het overige materiaal zoveel beter is. Vito Bratta eist weer zn hoofdrol op en door het breed uitgelegde tapijt van zn riffpartijen klinkt het allemaal voller en grootser. Daar zal de producer Michael Wagner wel debet aan zijn. De songs zijn een mengelmoes van partytracks (Dirty Woman, Baby Be Mine, Livin' On The Edge) en de meer geëngageerde nummers (Little Fighter, Broken Home, Cry For Freedom), iets wat op hun debuut ook al opviel. Geinig detail is het intro van Let's Get Grazy, dat is namelijk de fade out van All You Need Is Rock 'N Roll van het vorige album Pride. En Natuurlijk Radar Love........ Golden Earring is een geweldige band en Neerlands trots.......maar White Lions versie blaast het origineel compleet van de kaart! (sorry George )
En wederom kiest men ervoor om het fantastische werkstuk stemmig af te sluiten met Cry For Freedom wat gaat over het Apartheids regime in Zuid Afrika destijds.
Maar goed, wil je onvervalste Californische HardRock van de allerbovenste plank dan moet je deze gewoon hebben!

Deze is wel aardig maar meer ook niet vind ik. De meeste songs klinken als demo's. Daarmee bedoel ik dat het lijkt alsof ze nog niet 'af' zijn. Schijnt ook dat de band enorm werd opgejaagd door management en maatschappij om sneller dan snel met een opvolger van Pride te komen. Die verkocht boven verwachting enorm goed dus tja, dan weet je het wel met die zakenjongens...Little fighter, Going home tonight, Cry for freedom, Living on the edge en Baby be mine zijn de prijsnummers. De cover Radar love is leuk gedaan tenslotte. Maar breekt ook geen potten wat mij betreft. De overige songs bevatten stuk voor stuk leuke en interessante momenten maar stranden in goede bedoelingen. Dan is opvolger Mane attraction wel even andere (en veel betere) koek!

Ik vind de cover van "Radar Love" echt totaal overbodig. De riffs zijn vervelend en ze voegen eigenlijk niks toe aan het origineel.
Hun vorige album, Pride, vind ik nog steeds geweldig van begin tot eind. Dit album is meer een compilatie van losse liedjes. Aan de ene kant wil Mike Tramp benadrukken hoe belangrijk liefde is in "Goin Home Tonight" om vervolgens weer te zingen over pure seks in "Dirty Girl". En dan weer de verplichte nikszeggende liefdesliefjes als "Baby Be Mine" en "Don't Say It's Over".

Vito Bratta is een geweldige gitarist, maar ik mis hier zijn innovatieve gitaarwerk zoals je wel hoort op het Pride album. Een nummer als "Let's Go Crazy" is zo ontzettend cliche en al een decennia eerder gedaan door Van Halen en vervolgend door bijna elke glam band. Daarbij beamen ze hier dat je moet werken en dat muziek maar een hobby/uitlaatklep is, waarvoor de term 'weekend warrior' staat. Maar in "Living on the Edge" zingt hij juist dat hij niks geeft om diplomas en werk. Wat zeg je nou eigenlijk dan?

"Broken Home" is een hartverscheurend nummer over huiselijk geweld en scheiding. Erg mooi vertaald en erg meelevend met de slachtoffers. Toch vind ik het vreemd om dit nummer tussen allerlei liefdes pop liedjes en glam anthems te zetten. Dit nummer is eigenlijk te serieus voor een glam album en verpest eigenlijk de hele sfeer.

Het meest METAL nummer is "If My Mind is Evil", maar ook hier vind ik het weer totaal cliche. Hoeveel thrash, black en power metal bands hebben al wel niet een nummer over het geloof gemaakt? Daarbij vind ik het ook erg gepolijst en tam voor een protest-song. Eigenlijk is alleen die korte solo van Bratta de moeite waard.

Nee, de meeste nummers op dit album vind ik erg matig en inconsistent.
Er zijn twee uitschieters:
"Little Fighter" is een geweldig nummer dat melodisch erg sterk is en ook die lekkere Bratta solo's heeft zoals op het Pride album. De tekst gaat over Greenpeace en je voelt hoe erg Tramp meeleeft.
"Cry for Freedom" is een geweldige afsluiter die lekker lang blijft hangen. Ook hier zit een betere boodschap in dan de overige nummers en een gevoelige melodie.

Naast die 2 nummers vind ik het album als geheel erg gemiddeld. Ik heb Mike Tramp ook al meerdere keren gezien de afgelopen jaren, en hij speelt enkel "Little Fighter" van dit album. Dat zegt ook wel genoeg lijkt mij?

Ben het volledig met Yellowhite en Ozric Spacefolk eens!!!! het is een flut album wat totaal niet van de grond komt. Dit album kocht ik nav de Radar love cover wat vaak door het legendarische MTV's Headbangersball werd uitgezonden. Maar toen ik het album beluisterde veranderde de hooggespannen verwachtingen al gauw in een illusie. Echt dit is Bon Jovi light in het kwadraat en voor mij aanleiding om de rest van de albums van White Lion mooi in de schappen te laten liggen. "Let's get crazy" doet mij gelijk denken aan de veel betere "Let's go crazy" van de legendarische Prince. Zet die lange uitvoering daar maar eens van op. Dan hoor je gelijk hoe een muzikale genie hij was en uiteraard die band daarom heen. Waanzinnig, krankzinnig, machtig en prachtig. De rock and roll swingt uit de pan en de muzikale details zijn talrijk in dat nummer. De groove en de gitaarrifs weten dat nummer naar een niveau op te stuwen FE-NO-ME-NAAL!!!! en op het einde die gitaar uithaal echt waanzinnig. What you hear is what you get, maar dat geldt bij lange na niet voor "Let's get crazy" van White Lion. Met Radar love ben ik -en velen met mij- in de maling genomen. Want ik hoorde een middenstuk wat ik in de orginele uitvoering van de Golden Earring nog nooit heb gehoord. Echter de cover betreft de album uitvoering van Radar love. Op de radio wordt altijd de singeluitvoering gedraaid. Met andere woorden er werd helemaal niks toegevoegd alleen is de uitvoering heavier. En sommigen zijn lyrisch over het drumwerk van die drummer van White Lion in Radar love. Maar ik denk dat hij het drumwerk van Cesar Zuiderwijk grondig heeft bestudeerd want 99% is gewoon nagespeeld niet meer en niet minder. Nederland heeft 3 goeie drummers waarvan Cesar Zuiderwijk op 1 staat, Piere van de Linden op 2 en Herman van Boeyen op 3. Anyway ik heb uiteraard ook de album uitvoering van het orgineel gehoort en die klinkt beter. Na negatief komt er toch toch nog iets positiefs en dat is de videoclip van Radar love die is echt waanzinnig. En ik heb een vraag wat mij al jaren bezig houd : is die bardame niet wijlen Tawny Kitaen??? die super lenige ex vriendin van David Coverdale die ook in die Whitesnake video clips voorkomt????

Zo slecht is dit album niet hoor. Wel de minste van White Lion dat wel. Maar toch nog altijd een voldoende. Alleen al om het altijd gave gitaarwerk van Vito Bratta. Als je door de cover van Radar love wordt aangetrokken om dit album te kopen dan ligt de lat in ieder geval al niet heel hoog qua verwachtingen. Behoort voor mij tot de minste nummers op het album namelijk. Hadden ze veel beter als b kantje voor een single kunnen gebruiken. Maar ja, zanger Mike Tramp is een groot Golden Earring fan en wilde persé dat het op het album kwam. Het enige positieve is inderdaad de vermakelijke videoclip.