Badly Drawn Boy - Born in the U.K. (2006)

Nieuwe plaat van BDB? Benieuwd of hij ooit nog het niveau van zijn eerste plaat terug kan halen...

De titel is geïnspireerd door Bruce Springsteen's Born in the U.S.A.
De titeltrack is tevens de eerste single: een wat simpel pop/rock nummer, maar zoals altijd bij Badly Drawn Boy toch wel aanstekelijk.
Iedere keer weer denk ik "nu geloof ik het wel" en tot nu toe heb ik toch elk album weer in huis gehaald.
We zullen zien hoe dat nu zal gaan

De 1e single Nothing's Going to Change Your Mind is in ieder geval erg goed. Hoorde hem net op Kink FM

Ja hoor: de meneer met de muts flikt het weer.
De nieuwe cd van Badly Drawn Boy hoefde voor mij niet zo (en dat zeg ik elke keer weer), maar nu ik hem gehoord heb zeg ik weer volmondig ja (en dat zeg ik ook elke keer weer).

Opener Intro/(Swimming Pool) part 1 zorgt er al voor dat dit album mijn aandacht heeft: een mooi nummer waar de piano de hoofdrol krijgt en Damon Gough zijn stem prachtig naar voren laat komen.
Single Born in the U.K. start met de tonen van Land of Hope and Glory om vervolgens over te gaan in een simpel rocknummertje. Simpel maar daardoor wel krachtig.
En zo volgen weer een hoop mooie liedjes van de man zoals we ze eigenlijk al wel kennen. Soms met iets meer soul, Welcome to the Overground, soms mierzoet, Nothing's Gonna Change Your Mind, maar altijd wel raak op de een of andere manier.
Goed: de volgende Badly Drawn Boy geloof ik dan wel weer. Okee?

Born In The UK is niet de single geworden omdat BBC's Radio 1 dat niet zag zitten. De tekst zou te vervreemdend zijn voor de gemiddelde luisteraar. Hij was het er zelf niet mee eens.

een redelijk (tot goed) album (dus 3 uit 5) voor BDB maar lang niet zo indrukwekkend als de nieuwe CD van de originele lo-fi koning Baby Bird (al is die niet overal verkrijgbaar door het feit dat het niet op een major label zit terwijl BDB zit op EMI - zo werkt dat tegenwordig) - er zijn engels talig recensies van aller 2 albums nu online bij:
http://www.aapa.nl/albumsreview.html

mijn voorkeur gaat uit naar "between my ears there`s nothing but music" en dat is de eerste nieuwe cd van Baby Bird (Stephen Jones) in 6 jaar ... BDB zal nu voor het eerst over zijn schouder moeten kijken!!

Ik ben toch wel benieuwd. Badly Drawn is een meester in het maken van melancholische popliederen die mij wel bekoren.

Het is wel een aardige plaat met een paar uitschieters. Sfeervol, veel piano, etc. Maar na een tijdje wordt het wel wat saai.

vind dit eigenlijk best wel een leuke plaat, ondanks dat ik toch ook veel slechte recensies lees. vind hem nou ook niet echt eentonig. heb ook the hour of bewilderbeast erbij gepakt en geluisterd omdat dat zijn magistrale debuut moet zijn... die plaat doet mij persoonlijk niet zo veel, op de een of andere manier vind ik dat een moeilijke plaat om naar te luisteren

Schitterende Limited Edition mét DVD.

goede plaat, zeker naar een paar keer luisteren , vooral de nummers " without a kiss en " walk you home tonight"en " the long way round, zijn erg goed,
ik hoorde dat die live wel erg vaak tegenvalt, weet iemand hier iets over

Ik kende deze band voorheen niet. Dacht dat het een vrij beginnend bandje was. Ken de band's eerdere muziek dus niet en kan dus alleen oordelen over deze Born In The UK. Mijn eerste indruk is niet geweldig, hoewel de cd zeker zijn goede nummers heeft. Zo was ik na de eerste luisterbeurd al positief overdonderd door Nothing's Going to Change Your Mind, een geweldig nummer! Voor de rest moet ik het even allemaal laten bezinken.

Het is dan ook geen band

het nummmer " welcome to the overground" lijkt erg op Sufjan stevens nummer, vinden jullie niet ????

nogmaals live valt die dan erg tegen??????????

Journey from A to B is ongelooflijk mooi, nu moet ik de rest gewoon horen.

Helemaal mee eens. Ik hoorde het nummer net!

Na een aantal luisterbeurten erg gaan waarderen dit album.
Het valt mij op dat de beste nummers pas op de tweede helft van de cd staan en wel vanaf "nothings gonna change my mind" met als uitschieters "the way things used to be" , "walk you home tonight" en "the long way round".

een geweldige die cd die me meteen kon bekoren en het is blijven doen. Ik heb deze cd al tientallen keren beluisterd op verschillende momenten en steeds bleef het een geweldige cd. Vooral de teksten veroveren keer op keer m'n hart.

De enige reden waarom ik deze cd geen 5 sterren geef is omdat het muzikaal zeer goed klinkt, maar het zeker geen meesterwerken zijn.

goeie cd van badly alhoewel hij wat voorspelbaar begint te worden , leuke nummers dat wel , maar niks nieuws meer

In een artikel werd Kings of Convenience van Erlend Øye in verband gebracht met Badly Drawn Boy, als vergelijkbare Acoustic Movement. Dus dan gaan we luisteren. Maar die vergelijking slaat nergens op. BDB is voor mijn oren veel meer standaard pop met soms een accoustische gitaar. En bovendien minder pakkende songs, met een vlakke eentonige zangstem, die niet vragen om herbeluisterd te worden, wat ik bij KoC wel heb. Als die CD weer in de lade ligt gaat die vaak weer op de repeat. Verschil moet er zijn. BDB heeft mij niet overtuigd.

Ik houd toch wel van die melodieen van BDB. Al heb ik juist weer minder met zijn oudere werk. Kwam hem tegen toen ik naar Lucky Fonz III ging kijken in Paradiso, BDB was de hoofdact. Ik vond het een goede show trouwens! Mij hebben ze live in elk geval overtuigd, ik zou de volgende keer weer gaan kijken.

Ik hoor de laatste tijd geregeld The Time of Times op de radio en moet zeggen dat ik dat een prettig nummer vind.

Frappant is dat dit nu net het enige nummer is waar nog niet op gestemd is als favoriete track op de statistiekenpagina. Moet alleen maar beter kunnen, denk je dan, maar daar ben ik nog niet helemaal over uit.

Na 1 luisterbeurt vind ik TToT er boven uit springen en valt de rest wat tegen.

sorry , meer dan mijn vorige opmrking , gewoon een hele goede cd , zeer goed met ' promise ' als beste track , prachtige melodieen , beetje beatleesk, maar wondermooi !!!, punt erbij !

Van zijn laatste 3 studioplaten kan ik potdorie één goed album samenstellen. Ik vond de man in het begin van zijn "carriëre" stukken interessanter eigenlijk.
Hier staan vele noise-achtige dingen tussen waar een sterke melodie ver te zoeken is...
Toch een béétje overroepen, vind ik hem.
En vaak vind ik een héél album uitzitten van hem.... pretty boring.

Mijn eerste kennismaking met Badly Drawn Boy een aantal jaar terug..
Vond Nothing's Gonna Change Your Mind toen echt een heel mooi nummer, nu nog steeds wel.
Een heel album was toch weer teveel voor mij.. maar toch wel aardige muziek van deze man

Op deze plaat heeft mijn inziens het grote gebaar teveel de overhand. Het overdadige gebruik van instrumenten en strijkers komen de liedjes niet ten goede. Daarnaast vind ik de stem van Badly Drawn Boy te vlak om het een gehele plaat interessant te vinden. Ik snap de verwijzing naar "Born in the U.S.A.", maar is dit nu echt gemeend? Al met al komt het wat geforceerd over. Ik denk dat Badly Drawn Boy het beste tot zijn recht komt in de kleinere luisterliedjes.

Ik heb dit album weer eens een draai gegeven en dat beviel meer dan uitstekend.

De eerste helft is vrij goed, maar de laatste 6 nummers zijn gewoon fantastisch. Van The Way Things Used to Be tot aan de majestueuze afsluitende liefdesverklaring in One Last Dance. Het voelt aan als een groot warm bad van fraaie melodieën.

Ik merk dat ik met het klimmen van de jaren meer plezier beleef aan melodie dan aan ritme. En 'call me sentimental', maar ik ga dus helemaal plat voor die laatste 6 songs.