Shivkumar Sharma, Brijbushan Kabra and Hariprasad Chaurasia - Call of the Valley (1967)

Vol goede moed ging ik me storten op het toevoegen van dit album, blijkt het er al op te staan.
Weliswaar zie ik wat andere dingen als daar zijn de hoes, indeling van de tracks en het jaartal van uitgave maar titel en artiesten kloppen dus ik ga er wel van uit dat ik over hetzelfde album praat.
Deze cd werd uit India meegenomen door mijn partner en schijnt bekend te staan als best verkopende easy listening album in India.
Het is rustgevende muziek met behoorlijk wat traditionele klanken.
Bijzonder mysterieus maar dat is dit soort muziek al snel in onze oren. Een heel album lang is voor mij persoonlijk iets te zweverig en daar heb ik het geduld niet voor. Als achtergrond volstaat het zeker erg goed en ik heb ook wel het gevoel dat dit kwalitatief zeer goed is, maar zover reikt mijn kennis van dit soort muziek niet echt.

Volgens mij is hemisphere een sublabel van EMI classics,
de releases op dit label zijn dan ook eenvoudig in het westen te verkrijgen.
Ik heb er een stuk of wat staan, waaronder deze, maar ook het hilarische 'Camelspotting'

Het label van de cd die ik hier thuis heb staan is Saré Sama, maar het is dan ook uit India meegenomen dus daar zal het wel aan liggen dan, ook de andere hoes, trackindeling (het lijkt of nummers in aparte nummers zijn verdeeld) en het jaartal geeft 1988 aan. Maar dat zegt bitter weinig want artiesten en nummers komen verder wel goed overeen.

Easy listening
Dit is gewoon Indian classic music. Is net hetzelfde als Bach easy listening noemen

Mooie hypnotiserende muziek met een prachtige panfluit. Aangezien ik hier om één of andere reden geen cijfer bij kan geven, doe ik het hier:een 3.5.

Ik was beniewd naar Call of the Valley, had er al veel over gehoord. Dus ik zet 'm op via Spotify… en denk serieus na een paar minuten: wat ís dit voor kitscherige rommel? Echt van dat new age gepriegel met vage fluitgeluidjes en glinsterende synths eroverheen geplakt. Dacht even dat ik het slechtste album ooit aan het luisteren was.

Gelukkig bleek dat ik per ongeluk op een soort heropname uit 2012 was beland, gemaakt door de zoon van Shivkumar Sharma. Die versie kun je wat mij betreft compleet skippen, zonde van je tijd.

Uiteindelijk heb ik het origineel uit 1967 gevonden, eerst op YouTube, en na een paar maanden ook nog in een tweedehands platenzaak hier in Melbourne. En dát is dus het echte werk.

Dit is echt een geweldig verstild album en ik snap waarom dit als een klassieker in de stijl gezien wordt. Klassieke Indiase muziek zoals je die nog zelden hoort: puur, zonder opsmuk, en nog niet volledig beïnvloed door westerse of Bollywood-achtige invloeden, met uitzondering van het gebruik van een slidegitaar. De combinatie van santoor, bansuri (Bamboe-fluit) en slidegitaar is heel melodieus en werkt verassend goed.

Een aanrader voor iedereen die nieuwsgierig is naar Indiase klassieke muziek, maar niet goed weet waar te beginnen. Maar wél: let op dat je de juiste versie beluistert.