Yusef Lateef - Jazz Mood (1957)

Ja, wat moet je nou bij zo'n album tikken, vooral als je de eerste band. Dan gaat toch iedereen het lezen en er wat van vinden.

Dit is de eerste plaat van Yusef, in elk geval de eerste die is uitgekomen, want er was een eerdere sessie in de maand april 1957, maar die is uitgekomen als Jazz for the Thinker, dus chronologisch is dat toch het eerste wat door Yusef is opgenomen. Op die sessies liet Yusef zich vergezellen door: Curtis Fuller (tb), Louis Hayes (d), Ernie Farrow (b), Hugh Lawson (p), Doug Watkins (perc) en Yusef (toen al) op een meerdere instrumenten: tenor saxofoon, fluit, arghul en een guiro.

De sessies (4 en 9 april 1957) zijn op de volgende platen terecht gekomen: Jazz Moods, Jazz for the Thinker, Stablemates en Before Dawn: The Music of Yusef Lateef. Stable Mates is een split-album met A.K. Salim, maar de andere drie allemaal met Yusef als leidere, en die drie platen horen dus bij elkaar. Savoy gaf deze als eerste uit, en daarom wordt deze plaat als debuut gezien. Maar iedereen moet maar voor zichzelf bepalen hoe ze dat zelf zien.

Muzikaal lijkt is het een bonte mix van bop, midden-oosterse melodiëen en dat komt omdat Yusef ook de egyptische fluit Arghul bespeelt en Ernie Farrow het midden-oosterse snareninstrument de rabat. De bop-stukken lijken wat standaard, maar het zijn toch de andere stukken (zoals Morning) die de aandacht trekken. Zo is Yusef zijn tijd eigenlijk ver vooruit, met astrale muziek die later door Alice (de zus van Ernie Farrow) en Pharoah gemaakt zal worden.

Het samenspel tussen Fuller en Lateef was me niet eerder zo positief opgevallen. Fuller is hier nog betrekkelijk onbekend, hij heeft wat platen als leider, maar hij zal pas echt bekend worden als Jazz Messenger, speelt wat mooie warme solo's en lijkt precies dezelfde soort frasering en zelfde soort tempo te hateren als Lateef en vult hem daarom mooi aan.

Ik vind het een knap debuut, en ik moet eens goed luisteren of al die platen van de sessies uit 1957 (want er waren ook sessies in oktober 1957) zo hoog bij mij scoren.

Ik moet dan ook nog even kwijt dat het nummer 'Morning' wel echt van ongekende schoonheid is. Is dat niet gewoon de perfecte song om mee wakker te worden? Wel als het zomer is en licht buiten, met fluitende vogels. Opperromantisch en zelfs pastoraal, en dat voor een jazzsong.