The Rapture - Pieces of the People We Love (2006)

Op het eerste gehoor een aardig album. Er wordt iets minder vals gezongen als op het vorige album, maar het vorige album had daarentegen wel wat meer pit. Verder mis ik een 'House of Jealous Lovers' op dit album. 3*

Ja, dat album knalde wat meer. Niet alleen een Jealous Lovers ontbreekt, maar ook de discofunk van I Need Your Love en de herrie van nummers als Coming Of Spring.

Desalniettemin wel een lekkere plaat, ik ben benieuwd wat het met me doet na een paar luisterbeurten. Voorlopig zet ik een halfje hoger in dan mijn voorganger.

De hoes doet me eigenlijk ook niet onmiddellijk denken aan het soort muziek dat The Rapture maakt... deze ziet er zo vrolijk en speels uit. Geef mij dan maar de hoes van het eerste album; die paste perfect bij de sfeer ervan.

Bedoel je Echoes of Mirror? Beide hoezen vind ik ook wel beter dan deze.

Ben echt benieuwd. 'Echoes' was heel consistent album. Zeer geschikt dansvloermateriaal. En ik ga ze zien in Holland in november! Feestje. Ik moest even wennen aan nieuwe single, maar ondertussen heb ik hem door.:)

Eigenlijk beide, hoewel ik de hoes van Echoes echt helemaal perfect bij de muziek vond passen. Aangezien ik Mirror nog nooit te pakken heb gekregen, weet ik niet hoe het bij die zit. Maar bij de algehele 'rapturesfeer' past ze toch wel vind ik.

ik vind het wel weer lekker klinken. niet heel opvallend of bijzonder, maar lekker vet. ideale auto-CD

Ik begin hem wel wat beter te vinden. Veel leuke koortjes, zoals bv. in het knotsgekke Whoo! Alright-Yeah...Uh Huh.

Get myself into it is mijn favoriet. Daar lijkt de zang toch verrekte veel op die van Sting in zijn Police-jaren?

Na een flink aantal luisterbeurten voorlopig 4*.

Er staat eigenlijk maar 1 nummer op dat me echt niet kan boeien, 'Calling Me'. Dat raakt kant nog wal wat mij betreft.

Het laatste stuk van het album wil er bij sowieso niet helemaal in. Tot aan Whoo! is het goed opgebouwd, daarna mis ik een beetje de samenhang.

Verder wel een goede plaat die nog wel 's naar 4* zou kunnen gaan. Hij is wat minder onstuimig en een stukje subtieler dan het oudere werk, maar swingt bij vlagen nog steeds erg lekker.

Wat een geweldig nummer is dat

Ik zag het vrijdag bij 3voor12, met prachtige clip, en sloeg volledig achterover. Dit is gewoon net zo goed als de beste tijden van Talking Heads. Snelle gitaartjes, chaotische synths, swingende, pompende baslijntjes en heerlijke trommeltjes. Dit nummer overstijgt House of Jealous Lovers ruim. Als heel dit album zo klinkt, dan moet ik het echt hebben!

Edit: video gelijk maar even toegevoegd

Lekkere cd, maar niet een cd die je meer dan 2x achter elkaar op zet. De cd heb ik in Frankrijk moeten kopen, aangezien The Rapture hier erg onbekend is.
Mijn favo nummers zijn 'Whoo! Alright - Yeah Uh Huh' en 'Pieces Of The People We Love', eigenlijk de enige nummers die na 5x nog leuk blijven.
Voor de rest, cdtje gewoon 1 keer in de zoveel tijd opzetten, dan kun je er prima van genieten!

Past thuis in het rijtje Kasabian, Infadels en The Music.
Al heb ik met genoemde bands iets meer.

Je zou hun eerdere werk eens moeten horen. Dat zit veel meer in de post-punk-hoek. Een beetje in de stijl van Gang of Four. (voorbeeld)

Ik heb dit album na 2006 volgens mij niet meer beluisterd. Blijft een leuk plaatje, maar geef toch meer de voorkeur aan het wat stevigere en rauwere Echoes.

Ben trouwens benieuwd of ze nog met een nieuw album gaan komen en hoe dat dan zou gaan klinken.

Ik ben het helemaal met je eerdere analyse eens, na "Whoo...Alright!" komt de klad er opeens in; daarvoor vind ik het minstens van hetzelfde niveau van "Echoes", misschien zelfs wel beter.

Over dat nieuwe album, Matt Safer, de bassist, heeft de band helaas verlaten, volgens mij wegens verschillende opvattingen over de muzikale richting. Gezien het feit dat Matt Safer bijna alle songs schreef houd ik m'n hart vast

Ik vind het een fijn album van sowieso een fijne band.

Leadzang lijkt bij tijd & wijlen wat op die Keating gast van Yeasayer, ik vind dat persoonlijk tof.

'Get Myself Into It' was in 2006 een hitje op MTV2, dat ik daarna nog weleens opzette. Rond die tijd begon ik me wat serieuzer te verdiepen in indie, new wave en post-punk, mede door MTV2, maar ook door de Oor en sowieso die hele post-punk-revival uit die tijd. Als scholier had ik maar een heel beperkt budget voor nieuwe cd's en kan me sowieso niet herinneren dat ik deze cd destijds in Doetinchem bij de Free Record Shop zag liggen. Heb tijdens een spreekbeurt voor muziek, over new wave, nog wel kort 'Whoo! Alright - Yeah...Uh Huh' laten horen als voorbeeld van de invloed van Talking Heads op - toen nog - nieuwe bands.

Die herinneringen waren in elk geval voldoende om dit album alsnog tweedehands aan te schaffen toen ik daar de kans voor kreeg. Anders dan een band als Bloc Party, die me nog altijd goed bevalt, vind ik The Rapture hier toch niet heel bijzonder klinken; net te veel een afgeleide van hun inspiratiebronnen, maar verdorie, wat gaan die twee eerder genoemde nummers er altijd nog lekker in. Ook de synths op verschillende nummers zijn een goede, toch wat eigenzinnigere toevoeging.