Heel wat anders dan Ptah the El Daoud en Journey in Satchidananda, voornamelijk door het ontbreken van blazers. Op die manier komen de spotlights nog meer op Alice Coltrane gericht te staan.
Uiterst spiritueel klinkende plaat (de tracktitels onderschrijven dat alleen maar), al hoor ik hier ook al subtiele hints richting ambient eigenlijk. De toevoeging van tanpura in tracks 4 en 5 vind ik erg fijn, zorgt voor wat extra dynamiek en spanning. De vioolarrangementen lijken een beetje overbodig, al kan ik me inbeelden dat er mensen zijn die dat dan weer de finishing touch vinden. Gewoon een knappe, doordringende plaat!
4 sterren