Het Zesde Metaal - Calais (2016)

Weet iemand of/wanneer deze op Spotify terecht komt?

Ik denk dat dat een regiokwestie is. Nederlander neem ik aan?

Ja klopt... maar aangezien de andere albums van Het Zesde Metaal wel vrij vlot (<1 week na release) op de Nederlandse Spotify terecht zijn gekomen voor ons Hollanders had ik gehoopt dat dit ook gold voor dit album.

Ja, ik wacht er ook nog altijd op. Onhandig dat ze niet op Spotify staan voor ons Nederlanders. Ik heb het even nagevraagd bij Unday Records maar nog geen antwoord gekregen.

Na wat wikken en wegen het album toch opgehoogd naar vier sterren. Ondanks de wat meer 'poppy' aanpak die Het Zesde Metaal lijkt te kiezen hier, blijft dit toch een band waarvan de liedjes even moeten rijpen voordat ik ze echt op waarde kan schatten.

Knap hoe Wannes Cappelle dat toch doet. Op zichzelf lijken zijn songs namelijk helemaal niet zo complex, maar ze gaan bij nadere beluistering bijna allemaal onder de huid kruipen. Er zit misschien nog steeds groei in: het middenstuk van de plaat (song 3 t/m 6) heeft me namelijk nog niet echt honderd procent overtuigd.

Maar de rest vind ik inmiddels echt adembenemend goed. Enkele hoogtepunten: het titelnummer, waarin Cappelle de wereld bekijkt door de ogen van een vluchteling, en erin slaagt hartverscheurend te zijn in plaats van in Bono-sentiment te vervallen; afsluiter Achter Zoveel Jaar, waar je hart gewoon van open bloeit alsof het geen winter is; single 'Naar de Wuppe', waarbij ik eerst dacht dat ik Het Zesde Metaal liever ingetogen hoorde, maar die inmiddels luidkeels wordt meegebruld. En nee, dat klinkt voor geen meter, Sandokan in het West-Vlaams.

Mooi gezegd Sander. Er zijn binnenkort ook volop mogelijkheden om ergens in eigen land mee te brullen, ze doen een mini-tour in Nederland.

Inmiddels ook volledig op de Nederlandse Spotify te beluisteren!

Zo zie je maar: 't es nog al nie naar de wuppe.

Live in Amsterdam:

Zesde Metaal - Naar de wuppe @ Paradiso

In Naar de Wuppe komt alles wat hun teksten zo goed maakt samen.
Humor
rake, confronterende woorden
en pure poëzie

Hoeveel synthesizers ze er ook bij slepen, aan de teksten is nog altijd te merken dat we naar Het Zesde Metaal luisteren. Daarin schuilt toch hun grootste kracht vind ik.

Een plaat die waarschijnlijk maar helaas in de vergetelheid zal raken als ik de geringe activiteit op deze pagina zie. Daar waar voorgaande platen erg veel gericht waren op zang en tekst is dit istrumentaal aanmerkelijk rijker. Soms werkt dat, soms wat minder.

Calais kun je vaker horen, Ploegsteert snijdt dieper. Kwantiteit versus kwaliteit.

Ik kan na herhaaldelijk beluisteren toch niet anders dan de volle mep te geven voor deze Calais. Ten eerste omdat ik elk nummer heb moeten aanvinken in mijn hoofd als toe te voegen aan mijn favorieten lijst, ten tweede omdat Wannes Cappelle altijd werk maakt van zijn teksten en zeker ook op deze Calais en ten derde omdat ook de muziek steeds doet wat ze moet doen; ten dienste staan van de songs en de algemene sfeer. Qua zingen in de eigen taal (of in dialect) hoort Het Zesde Metaal nog steeds tot de beste groepen van het moment.

Ik dacht dat er van elke track een videoclip was. Helaas.

Dit album is de afgelopen jaren onvoorstelbaar gestegen in m'n achting. Waar ik bij verschijnen van het album echt m'n best moest doen om het album door te komen kan ik nu enkel concluderen dat ik al die jaren zeer fout ben geweest.

Het was zwaar aanpassen voor mij, die nieuwe sound. Maar eens je de teksten en de muziek goed genoeg kent voel je dat ze perfect samen vallen. Een vrij zware sound voor zeer zware nummers, vooral tekstueel dan. Ik laat me graag onderdompelen in dit geluid, het liefst als het al wat donker is. Dan is die sfeer nog net iets sterker.