Talk Talk - The Party's Over (1982)

Het debuutalbum van Talk Talk is nog een duidelijke newwave/synthpop-plaat en begint met het sterke 'Talk Talk', een van de drie nummers die ik al kende van The Very Best Of.
Ook 'It's So Serious' is erg sterk en bevat een basismelodie die erg lijkt op OMD. De op-en-top 80's single 'Today' kende ik ook al en heb ik altijd erg sterk gevonden. Het is voor mij ook een van de beste nummers van het album.

Het zeer sfeervolle 'The Party's Over' is ook een hoogtepunt (ook hier doet de toetsenpartij me ergens aan denken, maar kan het niet plaatsen). 'Hate' vind ik niet zo sterk, dat vind ik dan weer wel van het sfeervolle, dreigende 'Have You Heard the News' (met het themamuziekje van Twilight Zone erin, althans het lijkt erop), het derde nummer dat ik al kende.

'Mirror Man' en 'Another Word' vind ik beiden teveel klinken als Duran Duran nummers. Op zich natuurlijk niks mis mee, maar daar was die andere band gewoon beter in. Sfeervolle afsluiter 'Candy' mag er dan weer zijn.

Prima debuutalbum van Talk Talk, maar de band zou zich met elk album verder ontwikkelen.

Meer synthpop dan wat er later kwam.
Nu houd ik van alle stijlen muziek, dus ik vind de latere platen ook leuk, behalve wanneer het te avant-gardistisch wordt.

Smaakvolle muziek. Sowieso zijn alle arrangementen altijd erg sterk, dus het maakt niet eens zo uit, hoe het muzikaal wordt aangekleed.

En zo is het maar net, arrangementen die staan als een huis kunnen eigenlijk vaak alleen nog maar aan kracht winnen bij een "eigen" aankleding, of dat nu synths zijn, computers of andere spielerei.

Vandaag deze weer eens in de speler gegooid. Prachtig mini-album, ik heb het album destijds in 83/84 gekocht omdat ze bij Veronica's Rocknight live speelden (ja echt waar). Ik was hier dusdanig zwaar van onder de indruk dat ik de LP meteen ben gaan kopen weet ik nog. De band was destijds zwaar over de pis hoe de eindmix door de platenmaatschappij was doorgedrukt. Die wou er schijnbaar een nieuwe Duran Duran van maken. Niet alles is even sterk, maar goed het is een debuutalbum en als je goed luistert kun je toch al horen dat dit een band met potentie was. Candy is nog steeds een waanzinnig mooi nummer.

Alleen tracks 7 en 8 zijn van mindere kwaliteit. De rest is meer dan uitstekend, met als klasbakker "Have You Heard the News?".

Mijn eerste echte kennismaking met Mark Hollis & Co! Dit was - en is nog altijd - een gewéldige rode dansschoentjes plaat! Maar niet alleen spelen enkele sentimenten mee en wat mij betreft is dat laatste absoluut niet verkeerd, ik vind het gewoon een heel fijn debuut en ik hoor The Party's Over eigenlijk liever dan It's My Life, waar nummers op staan die ik weer net iets te vaak op radio en tv hoorde en zag!

*zich wakker stampt op Talk Talk*

Berichten verplaatst naar De Site > Algemeen > Hoe bepaal jíj het aantal sterren dat je een album geeft?

Ik bedoel ook niet dat het een matig album is, ik vind het een erg mooi album en zoals bij veel bands hebben debuut albums een zeker charisma. De band is nog gretig om door te breken en is vaak nog zoekende naar een eigen geluid. Sommige debuutalbums zijn echter zo goed dat ze daarna bijna niet meer geëvenaard worden door de band zelf. (Jeopardy - The Sound, Ten - Pearl Jam) En er zijn er natuurlijk meer waar ik nu zo niet op kan komen. Dat heeft dit album niet maar het heeft wel een fraaie sfeer en kan zich prima staande houden met de latere albums. Voor mij is The Colour Of Spring het ultieme hoogtepunt ook al kan ik de latere albums ook goed waarderen maar ligt dat bij mij stemming/sfeer gevoeliger. Het is natuurlijk een bijzondere band geweest en het is eeuwig zonde dat we geen nieuw werk meer van ze hebben gehoord al die jaren. Mark Hollis was natuurlijk wel een apart houtje, ik weet dat hij op Torhout Werchter ineens van het podium liep en de band noodgedwongen maar overstapte op instrumentale 12 inch versies van de nummers tot meneer Hollis weer terug was.

Mark komt niet meer terug op het podium.
Gelukkig is zijn werk onsterfelijk.
Dit debuut is veruit het minst gewaardeerd door MuMe gasten. Ik tel niet mee, want heb dit album nooit aangeschaft en in zijn geheel beluisterd.
Nu, nadat Mark er niet meer is en ik zo naar de trieste hoes kijk en toch ook enthousiaste reviews lees (Alicia bv.) snel besteld .....

Een heel goed debuutalbum vind ik. Synthpop van een prima niveau. Alles aan dit album ademt de jaren 80 in en uit. Mijn favoriet hier is Today hoewel de andere liedjes er zeker ook mogen zijn. Lekkere frisse plaat die je inderdaad aanmoedigt om te gaan dansen.

Redelijk debuutalbum maar het staat duidelijk in de schaduw van hun volgende albums. Talk Talk sluit hier nog aan bij de synthipopgolf waardoor ze door de (Britse) pers in één adem met Depeche Mode (en zelfs Duran Duran) genoemd wordt. Er staan weliswaar enkele sterke songs zoals Today en de titelsong maar het album weet nog niet over de hele linie te overtuigen. Met hun volgende albums gaat Talk Talk meer hun eigen weg.

Vind ik niet. Ik vind deze en de opvolger eigenlijk hun beste waarvan de laatste wel de betere is. De latere Talk Talk is mij wat te rustig en gecompliceerd hoewel de hits van The Colour Of Spring natuurlijk wel erg goed zijn. Hun latere werk is zeker niet slecht hoor maar heeft mij nooit zo weten te raken als hun eerste twee albums.

Het latere werk ben ik ook pas veel later gaan waarderen en draai ik bij voorkeur in de late avond.

Dit debuut en de twee opvolgers bevatten, wat mij betreft, enkele van de mooiste 'popliedjes' ooit en deze albums zijn voor mij pure jeugdsentiment en vele mooie herinneringen. Ik ben momenteel al het oude vinyl aan het beluisteren. Ontsnapt aan de grote opruimbui ergens begin jaren negentig klinken de zwarte schijven klinken nog altijd verrassend goed!

Ik denk dat je hier de kern raakt. Geldt voor mij ook, het is deels ook jeugdsentiment. Ik moet me corrigeren; de eerste drie albums vind ik het beste van Talk Talk. The Colour Of Spring vond ik destijds afgezien van de hits maar een vreemde eend in de bijt tussen alle new wave/postpunk bandjes die ik toen ontdekte en luisterde. Nu kan ik dat album veel beter waarderen. Spirit Of Eden gaat nog een stap verder en is wel erg ver verwijderd van de vroege Talk Talk. Ik kan dat album nog steeds niet helemaal uitzitten zonder te gaan skippen. Ik heb hier een live-album, dubbel-cd (Live In Spain 1986) van Talk Talk daarop hoor je hoe goed ze live waren.

Jean-Maurice, ik had ook een hele tijd moeite om Spirit Of Eden te waarderen.
Eigenlijk werd bij mij opeens een nummer zoals Chameleon Day een wereldnummer en was dat de link naar Spirit Of Eden.
Nog steeds niet zo top wmb als The Colour Of Spring , maar bij de juiste mood bijna net zo geniaal.
Neem de tijd en geduld....wellicht ?

I Believe In You vind ik dan wel weer een prachtig nummer.

Verrassend goed !
Kon er maar een gedeelte van en was bang dat album te poppy zou zijn.
Zeker niet, echt logisch eerste voorwerk voor - wmb - meesterwerk The Colour Of Spring !
Have You Heard The News bv. is heerlijk zwijmelend.....

Sympathiek debuut van een band die later een heel eigen geluid zou ontwikkelen en daarmee 1 van mijn favoriete 80s bands werd. HIer is het muzikaal nog de typische synth muziek die bij de tijd past, met al wel het kenmerkende stemgeluid van Mark Hollis.

Ik herinner me nog goed het concert ergens in de jaren tachtig in de Martinihal in Groningen. Na nog geen uur spelen hielden ze het voor gezien en een toegift kon er evenmin vanaf. Blijkbaar speelde dat een rol toen ik mijn stem gaf. Vanmiddag nog eens opgezet en een vol punt erbij. 4* dus.

Oktober 1984 in de Evenementenhal, ik was daar ook bij. In mijn herinnering duurde het concert langer dan een uur, idd geen toegift volgens mij.
Hollis maakte een wat chagrijnige indruk.

Volgens mij kreeg het optreden ook een matige review in een of ander Groninger blad. Ik moet het weer eens opzoeken..

Ja, volgens mij in het Nieuwsblad vh Noorden, maar dat was geen verrassing die schreven altijd negatief als het geen traditionele rock was

Als je nog wat weet te vinden ben ik wel benieuwd. Ik vond het geen slecht concert. Alleen te kort.

Ik zag dat Talk Talk ook in 1986 in Groningen was, misschien dat jij daar was?
Hier wat achtergrondmateriaal, inclusief recensie van beide concerten door DvhN.

Dank. Leuk om te lezen, I Spy stond in het voorprogramma zo staat me bij. Geen lovende recensie.
Hoe dan ook nu toch 4* voor dit album...

Dan waren we bij hetzelfde concert. Kan me I Spy niet goed meer herinneren, maar vond het toen wel jammer dat Silent Running niet kon optreden.
Over dit album, altijd gek gevonden dat My Foolish Friend hier niet op stond, geweldig nummer.

Klopt! Een stel azijnzeikers waren het. De reviews van concerten waar ik bij was las ik bewust niet terug in het DvhN. Die kraakten het vaak van begin tot eind af, terwijl ik er enorm van had genoten.

Dit album verdient echter, naar mijn mening, wel wat meer dan een 3,46.

Wat een transformatie heeft deze band toch weten te maken hé, ongekend. Dit album raak ik niet zo enthousiast van. Talk Talk, Party’s over, Today nog wel leuke nummers, maar de rest is wel erg… Meh.

Zwatelt u gerust verder. Zo lusten wij er nog wel 13 die we dan weer herverpakken en vermarkten als dozijn.

Het nadeel van een zgn top1000 is dat menig 'lijstvolger' zo'n lijst beschouwt als a mandatory playlist, terwijl - zo heb ik geleerd - je beter op een pot kunt afgaan dan op een lijst die gebaseerd is op de GGD alhier.
Anders dan als tijdverdrijf kan ik zo'n lijst niet beschouwen.

Dit is het eerste album van Talk Talk, toen nog gemodelleerd op Duran Duran. Een aantal van de nummers op dit album - "wel erg meh" - zijn ook te horen op (DVD) Live at Montreux - ook te youtuberen trouwens - en dan hoor je een soepel ingespeelde band heel andere uitvoeringen spelen.

Ik was wel benieuwd naar die live versies Mjuman, maar bedoel je deze?

Talk Talk Live Montreux 1986 Complete Concert - YouTube

Want ze spelen daar alleen Talk Talk van dit album