Saturday Night Fever (1977)

ook al is het zo campy als wat, ik vind het een steengoed album

Geinig, dit album staat overal bekend als een plaat van de Bee Gees. Tevens is dit ook nog de OST van Saturday Night Fever met diverse artiesten (keuze 3 verzamel). De Bee Gees zijn wel als artiest ingevuld maar staat niet als dusdanig op de site. Als je hem corrigeert zie je wel de Bee Gees staan. Euvel 2: Het land waar de Bee Gees vandaan komen is Australië, maar de meeste artiesten en de film zelf niet. Ik vond het lastig om een keuze te maken, maar als iemand weet hoe dit album helemaal correct moet worden neer gezet mag hij/zij het zeggen.

Walter Murphy - A Fifth Of Beethoven, op zich zelf ook niet helemaal origineel natuurlijk, is de afgelopen paar jaar wel vaak hergebruikt. De lange versie van Disco Inferno is echt topper op deze super cd.

Is dit niet de best verkochte Soundtrack ooit uitgeroepen?

Heel leuk album

Een klassieker en een tijdloze plaat.

Oude herrineringen voor me deze plaat. Uit de tijd dat ik nog een klein jongetje was.

Behoord tot de top zoveel van beste platen uit de jaren 70!

Ja, toen was je 3

Dé plaat van de discogeneratie ! De Bee Gees waren in die tijd gewoon niet weg te denken van de televisie of van de radio, en terecht trouwens !
Ok, het lijkt nu wel wat camp, maar de muziek staat toch overeind, het blijft een lekker album om op zijn tijd nog eens naar terug te luisteren met veel nostalgie en plezier !

Zo maken ze niet gauw meer, voilà !
Zeer gevarieerd trouwens, er staat méér dan enkel Bee Gees op deze prachtplaat ! 4.5 sterren **** 1/2

hier staan betere nummers op dan op Grease , alleen die Bee Gees , tjonge tjonge , wat `n stemmetjes , volgens mij heeft iemand hun een schop onder hun ballen gegeven .

Voilà, goed gezegd.

geheel akkoord dus!

Niet enkel door de onvergetelijke Bee Gees hits, maar héél deze soundtrack ademt die discosfeer uit, ook Tavares, Kool & The Gang en het afsluitende Disco Inferno van The Trammps zijn schitterend.
Prachtig document van de discofever van eind jaren zeventig!

Naast Grease een van de leukste soundtracks ooit. Heb em op vinyl en op cd, topper!

Ik ken vooral de Bee Gees nummers van deze plaat, maar dat zijn stuk voor stuk meesterlijke pop-pareltjes. Lichtelijk onderschatte groep imo.

Saturday Night Fever is en blijft de discoplaat bij uitstek. Zes sterke nummers van de Bee Gees, aangevuld met een aantal andere klassiekers. Waaronder Disco Inferno van The Trammps!
Mijn favoriet blijft toch echt, If I Can't Have You van Yvonne Elliman!

The Trammps en Tavares waren fantastisch in de jaren 70
The Bee Gees maakten met deze klassieker hun return naar de top
heel goed album van 1977
maar disco ging snel hier naar dood vanwege intro van punk rock ... and the rest is history!

Net iets beter dan de soundtrack voor Grease
Die discoversie van Beethooven is leuk!

''Disco Really Made It'' . Hans Vandenburg van Gruppo Sportivo had het goed gezien. In ''77'' was er naast de opmars van de punk ook de discomuziek die zijn hoogtij beleefde.
Technisch beschouwd is dit best een heel aardige soundtrack.
Lekker swingende danceclassics waar veel zorg aan besteed is.
Disco Inferno van The Trammps blijft het beste nummer in dit genre.
Ruim 10 minuten klokt ie hier.
Opmerkelijk is het sterke gevoel voor melodie die het merendeel van de songs toch heeft. Kitch ok, campy , akkoord , maar nadien heb ik toch vooral veel leeghoofderige discomuziek gehoord.
De gebroeders Gibb zijn goed vertegenwoordigt hier met onvergetelijke dancestampers , en More Than A woman van Tavares is na al die tijd eveneens een heerlijke song.
De film vind ik niet bijster , maar de muziek mag nog steeds gehoord worden.

Een uitstekende soundtrack met tal van klassesongs vanwege de compositorische kwaliteiten van de gebroeders Gibb. De Bee Gees-nummers en vooral "Stayin' Alive" zijn ongetwijfeld klassiekers maar die van Tavares, The Trammps en K.C. And The Sunshine Band vind ik ook prima uitgevoerd. Inderdaad campy, maar nog steeds erg goed, ik heb ook veel slechtere disco/dance gehoord.

1977 was inderdaad het topjaar van de punk en disco alsook van de reggae. Het was evenwel niet de disco die stierf maar de punk, of toch de populariteit ervan (ging wel over in postpunk/new wave). Punk bleef in de marge om in 1995 weer populair te worden. Integendeel, disco werd mede vanwege het gigantische succes van dit album - ik geloof dat dit op "Thriller" na het best verkochte album ooit is - nadien nog populairder met sterren als Donna Summer, Chic en the Jacksons, zowat iedereen sprong toen op de discokar (Kiss, Blondie). In de jaren '80 bleef disco populair (Michael Jackson, Madonna) alleen werd de naam veranderd in dance.

Met de muziek van de Bee Gees ging het begin jaren 70 bergafwaarts. Ze sloegen in 1975 met het album 'Main course' een andere weg in, meer funky getint zoals in 'Jive talkin''.
Op het volgende album 'Children of the world' werd die lijn nog verder doorgetrokken. Van dat album is 'You should be dancing' afkomstig. In Amerika verkochten deze albums en de daarvan genomen singles heel goed.
In 1977 komt Robert Stigwood met het idee om de Bee Gees nummers te laten schrijven voor de discofilm 'Saturday night fever'.
Een schot in de roos natuurlijk.
'How deep is your love' wordt het eerst als single uitgebracht en wordt hier ook een redelijke hit. Daarna volgen 'Stayin' alive' (hier ook een nummer 1 hit) en 'Night fever'. Op het b-kantje van 'Stayin' alive' staat de Bee Gees-versie van 'If I can't have you'. Op de soundtrack is die betere versie van Yvonne Elliman te vinden.
De Bee Gees-compositie 'More than a woman' staat 2x op de soundtrack. Hier flopt de single-versie van Tavares. In sommige landen is de Bee Gees-versie ook op single uitgebracht.
Naast een aantal disco-intrumentals is hierop ook Kool & the Gang met de funky stamper 'Open Sesame' te vinden. Toen maakten ze nog hele andere muziek dan hun latere hits zoals 'Celebration'.
K.C. And The Sunshine Band is ook geen onbekende. 'Harry Wayne "KC" Casey en Robert Finch scoorden hier midden jaren 70 al een aantal grote hits zoals 'Get down tonight' en 'That's the way (I like it)' en produceerden/componeerden ook werk voor anderen, bijvoorbeeld 'Rock your baby' van George McCrae. Toen ik nog op school zat zei iedereen George Makreel.
'Boogie shoes' is een gaaf nummer, maar was hier geen hit. De variatie hierop 'I'm your boogie man' wel. 'Disco inferno' van The Trammps is hier in die mega-lange versie aanwezig. De single-versie bereikte hier alleen maar de tipparade. De opvolger 'New York City' werd wel een hit. Tina Turner scoorde begin jaren 90 een hit met een cover van 'Disco inferno'. 'Saturday night fever' was jarenlang een van de best verkochte albums aller tijden. Later voorbij gestreden door andere albums. Het blijft voor altijd de soundtrack voor de disco-generatie.

Mijn broer draaide deze helemaal grijs in '77/'78 en ik had daar geen problemen mee; niet alles vind ik even sterk/mooi , maar zeker de helft kan me wel goed bekoren. Favorieten by far: Stayin' Alive, You Should Be Dancing en Disco Inferno.

zalige klassieker !
de zeeeeer lange versie van disco inferno is onder andere top

Nu heb ik nooit echt heel veel met disco/dance gehad, maar deze plaat is echt een topper. Ik was 3 jaar dat ie uitkwam en het gejodel van The Bee Gees is me altijd bijgebleven. De LP van mn ouders staat nu bij mij in de kast en inmiddels heb ik em zelf op cd. Zalige plaat!

Heerlijk die David Shire muzakjes. Die nummers zouden prima gediend kunnen hebben als soundtrack van de t.v.-serie The Love Boat.
Eind jaren 70 heb ik vooral kant 1 gedraaid, dus de 'nieuwe' Bee Gees songs.
Nu ben ik weer hartstikke nieuwsgierig naar het oudere werk van Kool & The Gang, dus voordat ze onze hitlijsten behaalden met hun catchy funky songs. In die tijd maakten ze nog van die jazzmuziek met een snufje funk en soul.
Ik ga ook op zoek naar het album van The Trammps waar Disco Inferno op staat. Kijken (en luisteren) of daar nog meer van dat soort nummers op staan. Ik heb ze een keer live gezien, maar ze deden toen helaas dat nummer niet.

Eigenlijk drie sterren maar vooruit, een halfje extra voor het hoofdstuk jeugdsentiment.

En uiteraard voor If I can't have you van Yvonne Elliman, een van de betere pareltjes op deze cd.
Als B-kant van het singletje Stayin' alive stond lange tijd als enige de Bee Gees versie van If I can't have you gestaan, het duurde even voordat daar een LP versie van was (Bee Gees Greatest).

Er bestaat natuurlijk ook nog de More than a woman versie van de Bee Gees (eveneens op Greatest terug te vinden en niet op deze Saturday Night Fever) wat maar aangeeft dat de Bee Gees zelf ook goed in staat waren geweest de cd vol te zingen.

Hoewel, misschien zat het succes ook wel in het feit dat er juist meerdere artiesten aan deelnemen. Als trio waren ze vóór 1977 eerlijk gezegd niet zo succesvol meer. Sterker nog, de jaren 60 waren uitermate winstgevend voor de zingende broers, daarna gingen de plaatverkopen (singles & LP's) echter drastisch omlaag tot eind 1975, toen Nights on broadway weer eens de top 10 wist te bereiken.

Maar de Bee Gees hebben eind 1977 een geheel nieuwe impuls aan hun carriére weten te geven. En dat allemaal rond het thema dansen en uitgaan op zaterdagavond en een film met John Travolta. Zelfs de Engelse chauffeur die we hadden toen ik bij onze westerburen met mijn school op werkbezoek was, speelde de eighttrack versie van Saturday Night Fever in zijn bus.

Is het ook goed en heeft het de tijd overleefd? Nou, dat laatste in ieder geval niet. Ik vind dit echt een schoolvoorbeeld van een tijdgebonden prestatie. Waar je af en toe vanwege weemoed nog wel eens naar kunt luisteren.
Maar ook vanwege de status 'onvervalste klassieker' (want dat is het) zal de plaat toch altijd redelijk in de belangstelling blijven staan.

Afgezien van If I can't have you, blijft wat mij betreft het Bee Gees gedeelte nog redelijk overeind staan. Net als het overigens veel te lange Disco inferno van The Trammps en More than a woman van Tavares.

Saturday Night Fever met de klassieke pose van John Travolta....ha ha ha ha staying alive staying alive.
John was op het toppunt van zijn succes, om hierna geruime tijd in de marge te verdwijnen.
The Bee Gees kwamen juist weer flink in het beeld en vooral Barry Gibb oogste hierna nog zelf veel succes met liedjes voor anderen.
De mooiste nummers van dit album zijn dan m.i ook van de Bee Gees. KantA is wat mij betreft het beste van het geheel.
De instrumentaaltjes van David Shire kunnen er mee door en hebben idd. een hoog Love Boat gehalte, maar ach dat was wat je noemt ook wel een guilty pleasure.
Naast de Bee Gees zijn Yvonne Elliman en KC & The Sunshine Band het vernoemen waard, de ene voor de klassieker in het disco tijdperk en de andere als DE disco-act uit dat tijdperk.
Kool & The Gang, Tavares zijn ook weer eens leuk om te horen.
The Trammps....met het anthem uit die periode...Disco Inferno is een klassieker en zo zit deze soundtrack over het geheel redelijk goed in elkaar. De film beduidend minder.

Als kind zijnde dacht ik dat Bee Gees de Engelse smurfen waren.
Vader Abraham werd op de radio regelmatig afgewisseld met nummers uit de Saturday Night Fever film.
De hoge snelle zang overtuigde mij.
Maar als je Stayin' Alive op 33 toeren draaide, kreeg je geen normale stemmen te horen.
Iets wat ik bij het smurfenlied wel ontdekte.
Mijn moeder probeerde mij nog te overtuigen.
Niks te beginnen tegen zo'n vierjarige kleuter.
Dit waren ook blauwe mannetjes met en kous op hun hoofd.
Een jaar later zou ik trouwens mijn eerste echte elpee krijgen.
Grease met John Travolta.
Mijn eerste echte idool.
Dat hij tevens een link had met dit album, ontdekte ik pas jaren later.

Natuurlijk is dit een document.
Deze soundtrack was de voorloper van volgende muziekfilms.
Vandaar de snelle opvolger Grease.
Een aantal jaar later Purple Rain en Dirty Dancing.
Hoe toepasselijk is de dansvloer op de voorkant.
Als een overspannen stoplicht trekt het mijn aandacht.
Wie heeft er niet op zo’n foute vloer zijn kunstje vertoond.
Uitgebreid met die rookmachines.
Waardoor je de rest van de avond hoestend en half brakend probeerde te scoren.
Gebroeders Gibb die als Vader, Zoon en Heilige Geest op de jonge Messias Travolta neer kijken.
En zagen dat het goed was.

Beethoven die in zijn graf ontwaakt.
Met een glimlach zijn ogen weer sluit.
Vrede met deze versie van The 5th Of Beethoven.
The Trammps die zorgen voor een grote finale.
Samen met de live versie van Can You Feel It van The Jacksons is Disco Inferno het gevoel.
Waarbij vroeger het jasje uit mocht.
Opeens was het hip om als man te kunnen dansen.
Daar mogen volgende stromingen als New Wave en Hiphop hun nog steeds dankbaar voor zijn.
Ik ben het in ieder geval wel.

Net weer More Than A Woman gehoord bij Zomergasten. Wat een geweldig nummer

Hier wordt je toch gewoon vrolijk van iedere keer als je het hoort? Wat een klassieker voor de populaire discotijd toen zeg.
Tegelijk gedateerd maar tegelijk swingt het nog steeds.
5 sterren.

Viert dit jaar z'n veertigste jubileum en dus komt er een Director's Cut van de film die digitaal opgepoetst is en komt er ook een geremasterde versie van dit album uit op 21 april. Alhoewel sommige sites een datum in mei aangeven, wellicht voor de vinyl versie.

Het heeft even geduurd maar daar is 'ie dan, de jubileum editie van het album met 4 bonustracks van de Bee Gees in een zogenaamde Serban Mix door Grammy winner Serban Ghenea: Stayin Alive', Night Fever, How Deep Is Your Love en You Should Be Dancing - maar dus niet Jive Talkin' noch More Than A Woman - bovendien ook opnieuw gemastered door Tom Coyne.

Ik zou zeggen na de eerste beluistering dat het wat meer warmer maar ook meer crispy klinkt en dat de individuele stemmen in het koor wat duidelijk klinken. Er lijkt ook meer 'power' in de gitaar te zitten. Over het algemeen klinkt de Serban Mix het iets meer Funk/Soul en iets minder Disco. Verder klinkt het dat ze andere (digitale?) echo's hebben gebruikt op de vocalen, iets anders maar komt redelijk dicht in de buurt van de originelen. Stayin' Alive is iets langer oa door dat in de intro afgeteld wordt tot de eerste maat.

Ik hoor ook de beperkingen van Spotify, wat ik overigens zelden hoor. Ik vraag me af of de aangeleverde data mogelijk in een iets lagere bitrate is dan normaal voor / op Spotify.

dit album is toch wel de mijlpaal voor het disco tijdperk.
de film was matig, maar de muziek blijft natuurlijk goud.
BG's, Tavares, the Tramps....dat waren nog eens tijden.

Heb de dubbel-elpee opgescharreld om Stayin' Alive. Dat nummer hakt er toch heerlijk in en de rest van Bee Gees kan me ook bekoren. Heb er notitie van genomen dat er meer artiesten op dit album staan en alhoewel zoiets als de 10 minuten durende afsluiter heerlijk swingt, zie ik mezelf vooral de eerste kant draaien. Het is me wel eens wat te instrumentaal, wat natuurlijk niet onlogisch is voor een soundtrack van een film. Productie is op en top en in het kielzog hiervan zie ik me nog wel eens een oudere 'Best Of' van Bee Gees in huis halen.