In de “50 jaar Normaal” jubileum serie verschenen deze maand “Normalis Jubilaris” (1990) en “H.A.L.V.U.” (1991) opnieuw. Bij elke maandelijkse worp van het opnieuw uitkomen van deze platen op gekleurd vinyl schrijf ik een stukkie met de betreffende LP op de platenspeler.
Ik lees nu ook de vorig jaar verschenen boeken “Feesten Als Wilde Beesten” van Dolf Ruesink en nog mooier “Høken, Brekken en Angoan” van Willy Hermans die mij nostalgisch doen verlangen naar de late jaren 70 en de jaren 80. Een tijd waarin Normaal zo’n 120 keer per jaar door het hele land optrad onder het motto van “Herejezusveen tot Stampersgat” Normaal speelt alle zalen/tenten plat.
In het boek van Dolf Ruesink zijn provincie kaartjes opgenomen met alle plaatsen waar Normaal kwam spelen op hun veldtochten. Het motto klopte als een bus, ze waren werkelijk waar overal in het land te zien tot in de allerkleinste gehuchten aan toe. Een greep plaatsnamen uit de tour data van de veldtochten in die tijd: Ameide, Barchem, Ugchelen, Heeten, Azewijn, Saasveld, Goor, Wirdum, Streefkerk, Akersloot, Burgh-Haamstede, Pannerden, Assendelft, Beilen, Haaften, Midwoud, Koudum, Beesterzwaag, Helden, Sambeek, Hemrik, Liessel, etc.
Voor de gelegenheid werd dan ergens in een weiland een feesttent geplaatst voor een hard rockende Normaal show. En wij “anhangers” hebben ze allemaal wel op een dergelijke locatie gezien en kunnen beamen: het was altijd een groot feest. Hoe anders als tegenwoordig waar een bekende band slechts een klein toertje doet in de grote zalen of alleen maar op een handje vol festivals staat. Nee dan Normaal de hardst werkende band van het land met in al die jaren ruim 3.000 optredens veelal in de middle of nowhere maar altijd ergens in de buurt met al die geweldige liedjes met veel energie rockend voor een wild enthousiast publiek.
In de jaren 80 en begin jaren 90 heb ik op jonge leeftijd Normaal een keer of 7 live gezien. Ik viel als een blok voor het høken, de ruige teksten, het enorme kabaal en het wild enthousiast publiek. Mijn grote helden recht voor mijn neus in het echt en keihard in mijn oren, dat maakte grote indruk.
Nu ik al ruim 40 jaar Normaal volg ben ik van mening dat ze op hun best waren in 1982 in de bezetting met gitarist “De Gaspiepe” zoals bijvoorbeeld nu nog terug te zien of te horen is op opnames van het Lochem Festival en het RTV Oost concert in Oldenzaal. Daarbij hielp ook dat ze in dat jaar de geweldige LP “Deurdonderen” uit hadden waarvan veel nummers live ook enorm goed werkten. Dan heb ik het over klassieke høksongs zoals “Deurdonderen”, “Kleine Dinie”, “De Beer Is Los”, “De Boer Dat Is De Keerl” en de single uit 1982 “Niet Noar Huus Toe Goan”. In die bezetting, in dat jaar en met die songs op de setlist was Normaal wat mij betreft op hun allerbest. Zet mij in een tijdmachine en ik kies voor de zomer van 1982.
Mocht dat niet haalbaar zijn dan kies ik ervoor om aanwezig te zijn bij de live opname van “Springleavend” in Dorpshuis Ruinerwold (1981) of een ruig optreden in de beginperiode 1977-1979 met Ferdi Jolij nog op gitaar en dan vooral op Normaal historisch heilige grond zoals “De Koeienstal” in Holterhoek, “’t Bockje” in Bathmen, “De Woage” in Halle of het prachtige Countdown concert in Arnhem (1979) om daarna ook nog lekker AC/DC in diezelfde zaal mee te pakken

. Maar ook vanaf 1983 in de bezetting met top gitarist Paul Kemper bleef het een goed geoliede rock & roll machine zoals ik zelf regelmatig heb mogen meemaken.
Deze LP “Normalis Jubilaris” uit 1990 is grotendeels een weergave van de “Rechttoe Rechtan” veldtocht, live opgenomen in Siddeburen en Zevenaar oktober 1989 met de toen nieuwe drummer Fokke de Jong. De opnames hiervan staan op kant A, B, en C. Op Kant D staan 6 toen nieuwe studio tracks.
Met Fokke op drums, die een andere sound en stijl heeft als zijn voorganger Jan Manschot, klinkt Normaal logischerwijs ook anders dan daarvoor. Ik heb “Normalist Jubilaris” de afgelopen tijd weer regelmatig opgezet maar deze live opnames uit 1989 pakken me gewoon niet. De plaat is vrij sfeerloos en de live uitvoeringen van bijvoorbeeld “Pien in de Kop”, “Heidi”, “Alie”, “Marie” en “Hiekikkowokan” doen wat mij betreft onder ten opzichte van de studio versies. Nog wel o.k. omdat het Normaal is, maar ik heb ze veel beter gehoord.
Ook het studio gedeelte, de 6 nummers op kant D vallen mij tegen. Dat komt door de veelal vrij nietszeggende songs (“Vulgaris Magistralis”, “Lonesome Cowboy” en “Dina Dinamiet”) waaruit blijkt dat de inspiratie en goede muziek in deze fase van Normaal ver was te zoeken. Daarmee is deze dubbel LP 1 van de weinige Normaal platen die ik niet snel opzet zeker gezien de enorme hoeveelheid topplaten die beschikbaar zijn waar ik veel liever naar luister. En anders hebben we nog onze eigen herinneringen aan die fantastische concerten van deze geweldige band.
Dit jaar kan je Normaal op hun oude dag (Bennie 78, Ferdi en Willem 75) live bewonderen in Lochem, Pesse, de Zwarte Cross of naar ze zwaaien op Koningsdag in Doetinchem. Nu (waarschijnlijk?) echt voor het laatst.