Epica - The Holographic Principle (2016)

Epica lanceert een making-of reeks: The Holographic Documentary. Hier zijn Episode 1 en Episode 2. Erg interessant!

De eerste single 'Universal Death Squad' is al hier op Youtube te beluisteren!

Het gebruik van 'real life' orkestratie voegt mijns inziens een extra bombastische lading toe!

Nou, die kleunt er weer flink in....
Ben benieuwd wat ons te wachten staat. Bij de laatste uit 2014 betrapte ik mij er soms wel op dat ik af en toe wel moe word van de gigantische muur van geluid die steeds vaker een "ken ik nu wel" gevoel opwekt. De eerste single doet het ergste vermoeden....

Edit: waarom staat de single niet op hun eigen YT kanaal waar ik een abo op heb?

Omdat de single vandaag pas officieel uitkomt...hij is dus al eerder uitgelekt.

Edit: de link is al niet meer toegankelijk i.v.m. auteursrechten. Ik kan mijn berichtje alleen niet meer verwijderen. Nou ja, dan blijft hij maar staan.

Het nummer knalt flink, maar ik vind m erg druk. Hopelijk valt ie op zn plek in het hele album.

Prima nummer! Er klinkt weereens wat spontaniteit en urgentie. Natuurlijk is het op en top Epica, maar dit aandachtig gecomponeerde nummer zorgt ervoor dat ik niet direct een automatischepilootgevoel erbij krijg. Vooral wat voor het eerste couplet klonk, deed me goed.

Vanmorgen in alle vroegte via Spotify het album geluisterd. Waar ik aanvankelijk best onder de indruk was was van wat ik hoorde bekroop mij naar het einde toe steeds vaker het gevoel van 'nu ken ik het trucje wel'. Wellicht dat meerdere luisterbeurten andere nuances naar boven brengen maar de drukke productie maakt het niet aanlokkelijk om de hele rit veel vaker uit te zitten. Dan ga ik wel gelijk door naar het prima afsluitende titelnummer. Dat nummer vat dit album wel aardig samen.

Wow namsaap , jij hebt lef zo vroeg in de morgen. Niet te hopen dat het een te cliché album is. Ik wacht vandaag nog even op het vinyl en hoop dat ze morgen in 013 in ieder geval wel gaan schitteren.

Gister is de 3CD Earbook Edition netjes op de releasedatum binnen gekomen, en zojuist heb ik CD1 (het hoofd-album) beluisterd. Hier mijn eerste indruk.

Laat er geen twijfel over bestaan: dit is wederom een rete goed album van Epica!!! Wat een genot
Of het album beter is dan The Quantum Enigma, wat veel recensies beweren? Dat weet ik (nog) niet. Ik vind ze vrij gelijkwaardig opgaan, The Holographic Principle borduurt verder waar The Quantum Enigma was gebleven (letterlijk: in het Artwork van de Earbook Edition zit een duidelijke verwijzing naar The Quantum Enigma).

Een pluspunt bij The Holographic Principle vind ik het gebruik van veel echte instrumenten, zoals de verschillende blaasinstrumenten en de percussie-instrumenten. Dit voegt echt iets toe aan de bombast.
Een minpunt bij The Holographic Principle vind ik dat Simone mijns inziens te weinig gebruik maakt van haar hogere tonen en Mark mijns inziens te prominent aanwezig is. Ik ben toch al niet zo'n fan van grunts, maar op dit album zijn er weinig nummers waar Mark niet in voorkomt, wat maakt dat het album één grote tornado wordt en er bijna geen rustpunten zijn. Ik vond het dan ook bijna een negatieve verrassing toen hij ook voorkwam in Dancing In A Hurricane, wat heel oosters begint en echt een Simone-nummer leek te zijn. Wat wel gezegd moet worden: ik ben dan wel geen fan van grunts, maar de grunts van Mark hebben nog nooit zo goed en moddervet geklonken als op dit album.

Goed, een definitieve beoordeling volgt later, want zoals met ieder Epica album: ik moet het eerst nog een paar keer luisteren om er echt een goed beeld van te krijgen.
Voorlopige persoonlijke uitschieters: Beyond The Matrix, Once Upon A Nightmare, Dancing In A Hurricane en The Holographic Principle.

Later vandaag eerst maar CD2 - The Acoustic Principle beluisteren, even tot rust komen lijkt me!

Hoewel ik geen grote fan ben van Epica heb ik van The Quantum Enigma wel erg genoten. Maar een van de sterkste punten vind ik juist wel die hoge uithalen van Simone dus jammer dat we daar minder van te horen krijgen. Het gebruik van meer echte instrumenten is dan weer een pluspunt.

Nog even wachten tot ik de gewone cd versie voor een schappelijk prijsje zie liggen.

Inmiddels heb ik The Acoustic Principle ook beluisterd en The Holographic Principle alweer een paar keer. The Acoustic Principle is een erg leuke, experimentele bonus CD geworden met gypsy sounds en funky sounds, erg leuk om zo'n andere kant van Epica te horen!

Inmiddels krijgt dit album toch de volle mep van me. Zoals ik al aangaf: voor een Epica-album moet ik altijd even de tijd nemen, voordat de tornado tot rust komt en ik de nuances ga ontdekken. Inmiddels blijven bepaalde melodieën toch wel echt in mijn hoofd hangen en ontdek ik steeds meer details in de muziek. Ik blijf niet zo gek op grunts, maar nu ik de nummers een paar keer beluisterd heb, went het toch ook wel weer. Daarnaast is de productie gewoon rete goed en is Epica bombastischer dan ooit (die echte instrumenten doen het hem gewoon). Net als The Quantum Enigma: Epica zoals Epica hoort te zijn, in mijn ogen/oren!

Geweldige show dit weekend op Epic Metal Fest. Wat betreft het album had ik wel m'n twijfels. Zou het allemaal niet te cliché zijn? Maar niets blijkt minder waar. Echt vakmanschap. Zoals eerder gemeld, de grunts van Mark hadden iets minder prominent aanwezig mogen zijn. Maar dat is een persoonlijke keuze. In dit genre is Epica op dit moment mijns inziens absolute top.

Wat een drukte zeg......ik hoor links en rechts wel dat de kwaliteit van de nummers hoog is, maar alles lijkt toch wel erg goed weggestopt zijn onder een enorm onoverzichtelijke geluidsmuur. Het lijkt wel of alles er hard in moest zitten.
Simone had er echt veel prominenter in gemogen, maar ook de bombastische stukken verzuipen. Tempo ligt hoog in bijna alle nummers, maar dat zijn we gewend, maar klinkt door deze muur nu wel vaak lastig behapbaar.

Ook heb ik het idee dat ik de muziek een stuk emotie mis, dat mijns inziens de vorige 2 platen naar de "buiten categorie" tilde. De rustige momenten galmen nog na van de drukte, en krijgen te weinig tijd om echt tot rust te komen. Voor je het weet gaan we al weer verder..... Uitzondering hierop vind ik "beyond the matrix", hier lijken de verschillende elementen, en met name het koorgedeelte, maar ook Simone, de ruimte te krijgen die ze verdienen.

Ik vind Epica muzikaal een van de meest interessante bands van dit moment, deze plaat zal ook vast wel beklijven, maar dat doet hij nu nog zeker niet. Ik zet hem straks nog wel een keertje op....

Wat is er veel veranderd, zeg. Dit is het eerste volledige album van Epica dat ik beluister sinds The Divine Conspiracy. Ik mag de nieuwe sound wel. The Holographic Principle is een bombastische, symfonische metal plaat geworden vol met gedetailleerde composities en pakkende refreinen. Meer kan ik er niet over zeggen eerlijk gezegd, behalve dat Epica wel degelijk dat eigen geluid heeft wat ze nodig hebben om boven de massa uit te stijgen. Simone Simons blijft een van de betere zangeressen binnen het genre en Mark Jansen is wat mij betreft beter geworden in het grunten, en de combinatie werkt. Met heerlijke agressieve nummers als 'Universal Death Squad', welke mij na een paar luisterbeurten zeer goed is gaan smaken, en het meezingbare 'Beyond the Matrix', maar ook het spannende 'Once Upon a Nightmare', staat dit album garant voor plezierige tijden.

Het is eigenlijk allemaal tot in de puntjes verzorgd, wat ook mijn (kleine) probleem met dit album is. Alles klopt van begin tot eind, en dat het goed in mekaar zit hoor ik ook zeker, maar ik mis een zekere bezieling. Dat alles vol is gegooid en de productie heel erg druk is (waar Nuclear Blast bands wel vaker last van hebben) doet dit niet ten goede. Het is ook daarom dat ik niet hoger kom dan een 4*, hoewel ik me kan voorstellen dat dit zeker wel meer waard is als je het wel voelt. Juist hierom is de akoestische bonus CD zo leuk geworden. De gekozen nummers krijgen hier ademruimte en een ander, verfrissend jasje. De band flirt hier met funk, gypsy muziek, en folk, wat voor deze nummers goed werkt. Simone Simons schittert ook hier, alhoewel je wel goed kan horen dat ze deze genres niet eigen is.

Heb deze vlak na de release geluisterd, maar toen beviel hij mij niet heel erg. Waarschijnlijk vanwege het grote aantal grunts die ik soms niks vond toevoegen. Toch denk ik dat ik deze nog maar is moet proberen, als liefhebber van Within Temptation, Delain, Tarja, Nightwish,etc. zou ik dit toch ook goed moeten vinden. Zou je denken...

Vaker dan normaal moest ik de nieuwe Epica draaien alvorens ik een beetje in het album kon komen. De CD maakt een erg volgepropte indruk en dat is met name de eerste luisterbeurten een enorme drempel. Het is dan uiteindelijk een redelijk goed album geworden, maar het lijkt wel of alles hard in de mix moest. Dat haalt de dynamiek eruit en zo blijft het album nog steeds wat haperen op overdaad.

Heb er van de week weer een paar keer naar geluisterd en het gevoel is eigenlijk nog hetzelfde. Een aardig album, maar het blijft voor mij aanvoelen als een muur van geluid. Ik kom er maar moeilijk doorheen. De nummers op The Acoustic Principle bevielen mij eigenlijk nog het best. Hierop komt de prima stem van Simone Simons goed tot zijn recht. Op het album zelf wordt haar stem nogal eens verzopen, erg jammer.

Ik vind het bombastische wel tof, maar hier en daar schieten ze er wat in door.
Simone's prachtige stemgeluid komt niet overal even goed over. Jammer, want ze is zo'n geweldige zangeres. Toch vind ik het album nog wel goed genoeg voor een ruime voldoende, want ze hebben er duidelijk erg hun best op gedaan. Daarnaast vind ik het gebruik van echte instrumentatie ook wel een plus. Dat ben ik met Nicole_1989 eens.

Sinds een paar dagen draait hier de vinylversie van deze release. De muziek lijkt veel dynamischer dan op de CD. Daardoor luistert het bombast een stuk prettiger en minder vermoeiend. Half puntje erbij daarom.

Ik was totaal niet bekend met de muziek van deze band. Het nummer Universal Death Squad sloeg bij mij in als een bom. Wat een geweldig nummer, heerlijk uptempo, fantastische koortjes, fraaie zang van de bloedmooie Simone Wessels en zelf de grunts weet ik te overleven. Hierna steeds meer gehoord en daardoor helemaal overstag voor deze Nederlandse band. Het supervette Devide and Conquer, het magistrale Beyond the Matrix of het machtige A Phantasmic Parade, het klinkt allemaal geweldig. Echt een top product dit!

Goed album weer van Simone en Co. Ja, het album is weer erg druk geproduceerd hetgeen bij de vorige albums ook wel het geval was. Als je een goede geluidsinstallatie hebt, dan zijn de details zeker wel te horen. Maar als je het op mindere luidsprekers afspeelt dan kan het klinken als een grote brei, zeker in de drukke stukken. Er zitten veel lagen in die ook nog eens dik in de mix staan. Ook dat geldt soms voor Simone's stem. Ik erger me niet zo erg aan de grunts. Epica is 1 van de bands waar ik het bij kan hebben en ze overheersen gelukkig niet.

Het album bevat door de bank goed in elkaar getimmerde nummers in de zo voor Epica kenmerkende stijl. Bombastisch, symfonisch en soms een beetje over de top. De bonus cd met de acoustische nummers is geweldig in zijn eigen recht. Het laat een andere kant van de band horen waar ze zich niet over hoeven te schamen. De nummers zijn ook nog eens erg goed.

Het album kent weer, vooral in de digi-pack uitvoering weer een mooie coverart en is weer uitermate goed verzorgd.

Misschien heb ik nog last van de verzadiging, maar dit album vind ik beduidend minder interessant dan de vorige. Misschien ben ik wel teveel verwend. In elk geval duurt het heel lang voor dit album een beetje op gang komt. De eerste helft is nauwelijks indrukwekkend. Ook niet slecht hoor, maar van Epica verwacht ik intussen wel beter. Beter dan deze symfonische metal die keurig volgens het boekje gespeeld is. Een boekje dat weliswaar door Epica zelf geschreven is. Waar ik progressie verwachtte (moeilijk maar niet onmogelijk), kreeg ik hier een beetje het omgekeerde. Verder is het totaalgeluid beduidend minder rijk en mis ik de afwisseling. Gelukkig is de tweede helft al wat beter en buigt de wonderschone afsluiter de score nog naar 3,5 sterren.

Tussenstand:
1. Design Your Universe
2. Requiem For The Indifferent
3. The Quantum Enigma
4. The Divine Conspiracy
5. The Holographic Principle
6. Consign To Oblivion
7. The Phantom Agony

De liefhebbers van dit album die nog niet de EP The Solace System hebben beluisterd, het heeft nog een stem nodig om de 20 stemmen-mijlpaal te halen.

The Solace System bestaat uit zogenaamd restmateriaal van dit album, maar valt bij veel fans beter in de smaak (stemgemiddelde van 4,16).

Vandaag de 2lp inkspot splatter besteld bij Nuclear Blast. Mooiste albumhoes van de band als je het mij vraagt. Bij het vorige album was ik afgehaakt (meer van hetzelfde) maar dankzij Omega weer into Epica.
Volgende week komt ook hun prachtige 11-lp box uit ter ere van hun 20 jarige jubileum.

Sinds gisteren heb ik de 2lp in huis, waardoor het prachtige artwork nog beter tot zijn recht komt. Ook de inspot splatter ziet er tof uit, zeker als je hem in het licht houdt.
Ook over de muziek heb ik weinig te klagen. Waar bij de vorige twee albums de verzadiging intrad, en ik dit album niet meer kocht, zijn ze gelukkig ook andere paden gaan bewandelen. Nogsteeds groots en theatraal, maar met andere details in de muziek. Vooral de koperen blazers vallen op en doen ze niet meer teveel hun best.

Prima album wat t.z.t. met een halve ster zal kunnen stijgen.