Dream Theater - Score (2006)

Mijn favoriete progressieve metal band laat hier maar weer eens horen hoe geweldig goed ze zijn en dat ook in combinatie met een orkest. Dit levert zeker meerwaarde op aan nummers als Six Degrees of Octavarium. Ook kunnen we genieten van een reis door de tijd met o.a. het nog bijna nooit gespeelde maar geweldige Raise the Knife! De dvd moet je er eigenlijk bij hebben om nog meer te genieten.

Mijn interesse voor Dream Theater is gewekt toen ik ooit eens dit live-album uit de bibliotheek plukte. Fan was ik toen nog lang niet, maar daar is mijn reis door een voor mij onbekend stukje muziekwereld begonnen. Nu, enkele jaren later heb ik de dvd van dit concert voor Sinterklaas gekregen en ben ik ontzettend blij dat ik die reis begonnen ben. In de afgelopen jaren ben ik erachter gekomen dat Dream Theater een legendarische band is en dit concert onderstreept dat absoluut. Voordat ik hier een passend cijfer aan kan geven ga ik het het hele concert een paar keer helemaal luisteren, maar het zal niet veel afwijken van 5 sterren. Ik vind trouwens de oudste nummers het de mooiste, vooral Another Won vind ik bijzonder mooi gespeeld, maar ook Afterlife vind ik fantastisch, met name die gitaarsolo. De komende tijd maar even flink genieten van dit geschenk van die goede Sint!

De mensen die LaBrie geen goeie zanger vinden, moeten maar eens naar dit album luisteren. Hij is hier echt top, net als, uiteraard, de rest van de bandleden. Die hoge noot tijdens Innocence Faded, wow.

Van de week toevallig de dvd voor een prikkie gekocht en werkelijk aardig omver geblazen door de kwaliteit ervan. Ze knallen hier werkelijk met bovendien een dvd waarop je ook zo lekker alle instrumenten goed kan horen. Ik mag altijd heel graag zien dat iets echt live is. Wat een fenomenale band is dit toch. Labrie doet het ook uitstekend terwijl ik het valse van het orkest (wat is lees bij sommigen) totaal niet waarneem. Pure onzin denk ik zelfs. Ligt eerder aan je apparatuur vrees ik dan.

Het orkest zit er hier en daar toch echt wel flink naast.

"Score" is een boeiende liveregistratie van Dream Theater, opgenomen in de legendarische Radio City Music Hall in New York. Het eerste gedeelte van de set wordt gespeeld in de band samenstelling en vind ik gelijk het sterkste gedeelte van "Score". Een goede selectie van liedjes die alle elementen van de muziek van Dream Theater bevat. Het gitaarspel van Petrucci is om van te smullen. De bas vind ik lekker vooraan in de mix gezet, wat zorgt voor een stuwend geheel. Zanger James LaBrie is zeker niet mijn favoriete vocalist, maar op "Score" vind ik hem eigenlijk prima klinken. Er zijn weinig momenten dat ik me aan hem stoor. Aan de tweede helft van de set is een symfonisch orkest toegevoegd. Ik word dan altijd een beetje huiverig, zeker met Metallica's S&M in mijn achterhoofd. Soms heb ik de neiging om de muziek van Dream Theater wat afstandelijk te vinden, teveel techniek, te weinig gevoel. Het toevoegen van een orkest is dan gevoelsmatig geen goede zet. Toch pakt het meer dan redelijk uit. Soms kun je je afvragen of de juiste arrangementen zijn gekozen, maar het klinkt best goed. De valse noten die hier al eens zijn aangehaald kan ik er zelf niet zo goed uithalen, dus die storende factor heb ik niet. Uiteindelijk luister ik het liefst naar Dream Theater zonder het orkest, maar "Score" is al met al een zeer genietbare (ondanks de aanzienlijke lengte van sommige liedjes) liveregistratie en scoort dan ook een dikke voldoende.

Om de een of andere reden vind ik 'The Answer Lies Within' hier trouwens geweldig klinken, terwijl ik op het studioalbum niet zo een fan van dat nummer ben

Het orkest doet hier helemaal niets fout. Soms worden dissonanten juist expres gebruikt. Zeker in dit soort gecompliceerde stukken.

De uitvoering van de overture is gewoon niet zo sterk. Wat je bij orkesten moet onthouden is dat je met 60+ mensen te maken hebt, als een dirigent zo een groep met begeleiden dan moet je weten hoe de groep reageert. Waarschijnlijk is het een groep die bij elkaar gezet zijn om voor dit project een orkest te vormen. De spelers kennen elkaar niet en zijn niet op elkaar ingespeeld en dat zijn voor zo een grote groep essentiele elementen om als een geheel te klinken. Daarnaast denk ik ook niet dat ze meer dan 1 repetitie hebben gehad en dat is voor een stuk wat niet voor orkest is geschreven (ik denk dat toen rudess het op zn keyboard schreef hij geen rekening heeft gehouden met vingerzettingen op strijk instrumenten, transposities van de houtblazers etc.) gewoon te weinig.

Prachtige opname. Goede setlist. De mannen spelen geweldig. LaBrie zingt uitstekend. Heel mooi dit.