Sleep - Sleep's Holy Mountain (1992)

De eerste paar nummer zijn nog wel goed (met name Dragonaut, dat nummer was mijn kennismaking met het genre Stonerrock), maar daarna wordt het erg eentonig. In haast alle nummers maken ze, op basis van één riff, een heel nummer. Eerst is dat nog niet zo erg, maar na een paar nummers wordt het erg eentonig.

Deze plaat zet ik soms nog op voor Dragonaut, maar na een paar nummers heb ik de neiging om de CD-speler uit te zetten omdat het dan té eentonig wordt. Ook wordt de zang na een tijdje erg irritant.

2,5*

Nog maar eens beluisterd en ik verhoog mijn stem met een halfje naar 3 sterren. Veel riffs op dit album klinken toch nog lekker (met name die riff van Dragonaut is echt heerlijk), en de harde stukken worden mooi afgewisseld met wat rustigere stukjes. Na Holy Mountain (het titelnummer) wordt de plaat wat minder omdat het nogal eentonig wordt, maar de plaat is zeker nog goed genoeg voor een voldoende.

inderdaad 'n goed nummertje dat Dragonaut, hik

Zeker weten Simpel, maar toch erg catchy zonder dat de riff in dat nummer echt eentonig wordt. Van alle nummers op dit album doet dat nummer mij het meest aan Black Sabbath denken.

Wel een lekkere plaat, maar kan me niet tot het eind boeien... Wel een legendarische stonerplaat overigens...

ik weet niet of jullie het beseffen maar The Holy Mountain is samen met alle Kyuss albums wel de stonerbijbel.

Mwoah, dit album kan wat mij betreft totaal niet tippen aan Dopesmoker (al was deze natuurlijk eerder en dat verhoogt de historische waarde). Een krappe 3,5/5, vooral voor Holy mountain en From beyond.

Lekkere zware riffs. Fijne stonerplaat. Black Sabbath loert een beetje om de hoek, maar dit is toch anders. Veel instrumentale gedeeltes doen het hier erg goed. De zang vind ik er ook goed bij passen.
Dat eentonige deert me eigenlijk niet zo.
Best wel lekker eigenlijk dat repetitieve. De sfeer van de gehele plaat is prima.

die eentonigheid valt best wel mee, ik heb hem meerdere malen afgeluisterd, hoe harder je hem hoort hoe beter.

De cult status die dit album heeft in de stoner en drone wereld snap ik niet helemaal...
Als je in één adem wordt genoemd met Sunn O))) en Earth dan heb ik hoge verwachtingen maar die werden totaal niet waargemaakt.
Het enige element van drone is de herhaling maar zonder de overweldigende impact en waar veel andere stonerbands het wel boeiend weten te houden vind ik Sleep echt slappe hap.

Heel aardig album van Sleep. Vette riffs, vette zang, en goede songs.

Ik vind het wat teveel op Melvins lijken en daar ben ik niet zo'n liefhebber van.
Hun latere album Dopesmoker is echt vele malen beter.

Dat je Melvins niet zo kan smaken is echt wel een vlek op je blazoen natuurlijk .
Maar je hebt er gelijk in dat Dopesmoker stukken beter is, maar dat is dan ook een classic imo.

Voor weinig opgepikt onlangs. Eigenlijk een blinde koop. Sleep kende ik slechts van naam. In mijn achterhoofd meen ik wel te weten dat ik wel eens wat fragmenten van Dopesmoker en Jerusalem had gehoord en de daaruit opgewekte interesse leidde ertoe dat ik deze meenam. De lauwe reacties hier deden me even vermoeden dat het geen geweldige koop zou zijn.

Gelukkig valt dat mee. Sleep's Holy Mountain blijkt een lekker ronkend plaatje met wat stoner en doom en een vleugje sludge. Beetje voorzichtig en onafgebakend. Uit de tijd dat het genre nog ontgonnen moest worden. Of liever gezegd: herontgonnen. Want Sleep speelt de Black Sabbathkaart met bravoure. En dan nog het liefst de Master Of Realitykaart. Uiteraard een tikkie meer tripperig en gelukkig ook met genoeg eigen smoel en wat smoel van Melvins. Bovendien zijn het ook gewoon toffe songs. De eentonigheid herken ik niet zo. Het sfeertje is lekker eigenzinnig. Al met al toch een goede koop geweest, al zeg ik het zelf.