Allen Toussaint - American Tunes (2016)

(P)review beschikbaar op NPR

deze pianogrootheid behoeft geen introductie. deze schijf is vergelijkbaar met zijn vorig album. erg goed dus. warm geproduceerd door joe henry. de beste man is van onschatbare waarde geweest voor de ontwikkeling van het new orleans geluid en de loopbaan van vele gerenommeerde muzikanten. nuff said.

Goed dat je nog eens aandacht voor dit album vraagt kuifenco. Joe Henry was medeverantwoordelijk voor de release nadat Toussaint was overleden. Het sluit voor mijn gevoel naadloos aan op The Bright Mississippi, dat evenwel gebaseerd was op jazz-standards, terwijl American Tunes veeleer de geest van de Amerikaanse muziekgeschiedenis ademt, met een behoorlijke nadruk op muziek uit New Orleans. Toussaint is wel niet zo'n goede zanger, maar zijn plezierige pianospel maakt voor mij alles goed. Hoogtepunten vind ik de twee nummers van Professor Longhair (Hey Little Girl en Mardi Gras in New Orleans), alsmede het fabuleuze Viper's Drag van Fats Waller (met op drums Jay Bellerose en op bas David Piltch).
Dit duurzame luisteralbum, dat heel mooi afsluit met American Tune van Paul Simon was een van mijn favorieten van het vorige jaar. Absolute aanrader.

Overigens, welkom terug op het forum, kuifenco.