Snarky Puppy - Culcha Vulcha (2016)

Ken Snarky Puppy tot nu toe alleen van naam maar stukje op NPR nodigde mij wel uit om ook eens dit album te luisteren. Het is jammer dat het allemaal instrumentaal is want dat zet ik zelden op. Het klinkt allemaal prima, heel wat stroming / invloeden die me prima bevallen, blazers, gitaren, één synth?, orgel, piano, percussie... alles mooi maar ik mis een zanger/es.

Gø is het leukste bij de eerste beluistering. Misschien als het uit is zet ik die in mijn playlist op Deezer met fijne nummers van 2016, mogelijk ook The Simple Life (doet me denken aan David Byrne werk met Brian Eno).

Zoek dan zeker de live registraties van We Like It Here op. Zoals:klik en klik.
Daar spat het enthousiasme en de muzikaliteit toch vanaf!

Het muzikale talent binnen Snarky Puppy is gigantisch, maar Culcha Vulcha blijft toch een beetje een uit de hand gelopen jamsessie. Helemaal niet verkeerd, maar het doet niet aan als een echt album met een kop en een staart.

Kan je de laatste plaat van Lucy Woodward aanbevelen, deze zangeres die invloeden uit het verleden en vleugjes pop en jazz niet schuwt, werkt hier op een hele fijne manier samen met leden van Snarky Puppy. Vergeet bij beluistering ook niet de live-bonustracks, daar ontstaat een prachtige symbiose.

Geweldige plaat weer van dit collectief. Erg fijne funkfusion en een perfecte cohesie tussen de instrumentalisten.

Het is bij deze band altijd even zoeken wie er mee spelen, omdat de bezetting zo enorm verschilt per plaat.

Deze plaat komt uiteindelijk toch niet zo binnen als de andere Snarky Puppy platen. Naar mijn gevoel staan er teveel experimentele electronische stukken op.

Gø en Semente zijn wel weer erg lekkere fusionfunkers.