case/lang/veirs - case/lang/veirs (2016)

Hier ben ik erg benieuwd naar, heb er inmiddels twee nummers van gehoord en die klonken veelbelovend.

Toevallig opgepikt, uit nieuwsgierigheid, en is nu aan het draaien - combi van stemmen klinkt heel fraai. Denk dat ik hem af ga zetten en bewaar voor vanavond, om in alle rust te draaien. Dit is bijzonder.

Wat een fantastisch folkalbum is dit! De samenzang van de drie dames geeft de prachtigste harmonieën, om in te zwelgen...

Ik heb het album al een tijdje in huis, bij elke luisterbeurt wordt hij beter. Aanradertje!

Gisteren hun eerste liveconcert gezien op youtube:
case/lang/veirs - Full Concert (opbmusic) - YouTube - m.youtube.com
Hier valt op dat k.d. Lang de spilfiguur is en de beste stem heeft. Zij nam blijkbaar ook het initiatief voor dit project 3 jaar geleden.
Neko Case heeft in de harmonie de hoogste stem en zingt deze met het grootste gemak, en ze heeft met Behind the Armory het meest ontroerende nummer.
Laura Veirs mag dan vocaal net iets minder zijn, ze heeft een aantal prachtige composities zoals Greens of June en Best Kept Secret.
Maar alle nummers van deze supergroep zijn eigenlijk beresterk. En die samenzang, die samenzang!

Bedankt voor de link, die ga ik ff op mijn gemak bekijken.

Nog opgezet?!

Blij vlagen meer dan de som der dames als de nogal verschillende stemmen toch fraai blijken te kunnen harmoniëren. Maar er zijn ook songs waarbij de samenzang voor mij niet goed werkt en verwordt tot een achtergrondkoortje voor de respectievelijke soliste. De opener, Delirium, de single en afsluiter boeien me niet echt. De overige composities vind ik degelijk en instrumentaal mooi geschakeerd. Punt van kritiek: de productie neigt soms naar galm en overdaad. Het zijn dan ook de meer ingetogen liedjes die me weten te raken zoals Song for Judee (Sill), Behind the Armory en I Want to be Here. Vooralsnog een net-niet plaat.

Female Vocalists - diverse prachtige lichtvoetige nummers met samensmelten stemmen.

Da's wel erg algemeen. Geldt ook voor andere vrouwelijke trio's zoals bijvoorbeeld The Roches, Parton/Harris/Ronstadt, The Be Good Tanyas en Tres Chicas. En dan heb ik het niet eens over de meidengroepen uit de jaren zestig. Aan jou de eer voor een onderscheidend commentaar.

kistenkuif voorlopig kom ik niet verder dan dat!

Het is een lastig album voor mij omdat ik de dames afzonderlijk niet of nauwelijks ken en vanwege de Country link niet heel snel zal opzetten. Ik heb dit desondanks een kans gegeven en het beviel prima maar ik vermoed dat ik over een paar weken al niet meer weet hoe de nummers heten die mij het meest bevallen.

Van die andere act zal ik misschien Parton/Harris/Ronstadt een kans geven, die ken ik individueel al beter. Was volgens mij onlangs ook een heruitgave of zo van hun werk uitgebracht.

"Samensmelten van stemmen" vond ik daarentegen een helder voorbeeld van Bommeliaanse hyperbolie en synesthesie. En "female vocalists" mogen gewoon zangeressen worden genoemd. In de dagelijkse praktijk stuit ik regelmatig op dit soort semantische slingerbewegingen waarbij de auctor intellectualis de indruk wil wekken vaardig zwelborsttaal te hanteren, maar het Teleac-taalvaardigheidsbewijs nog moet behalen.

Desalniettemin - dit is een welkome aanvulling/afwisseling in muzikaal menu. KD Lang had ik al als de vaardigste herkend en - idd - de bereikte muzikale toppen zijn niet overal even hoog.

Van jou had ik overigens verwacht dat je ook The Supremes .en The Three Degrees had genoemd

Bommeliaans? par de plu! Met uw welnemen, Op heterdaad betrapt, Een heer past zich aan, Dit neem ik niet!

Muziekluisteren vergt zoveel tijd - en energie in het onderhavige geval - dat een slip of the pen/tongue snel is gemaakt.

Nomaliter is dit ook niet zo mijn ding, maar de harmonie der stemmen raakte me. Overigens is muzikale/vocale vaardigheid wel vaker een eigenschap van Americana, bijv. Ook Alison Kraus (met Union Station) weet mij regelmatig aan mijn luisterstoel gekluisterd te houden, terwijl ... (zie het begin van de alinea).

Het beluisteren zeker waard maar wel traditionele en nogal gepolijste country. Terwijl dit album eigenlijk niet onder dat genre valt te plaatsen en ook wat composities en geluid betreft meer uptodate is.

Of bij een eenvoudige, doch voedzame maaltijd, zeker?

Niet echt, muziek die aandacht vraagt, moet je aandacht geven. Ben bang dat - ook bij dit album - de spijzen dan te veel zouden afkoelen. Dit is eigenlijk te veel 'voorgrondmuziek' voor zulks. Dit is meer muziek voor een moment van contemplatie - wegmijmeren met een goed glas

Overigens heb ik elders wel eens geopperd een topic te openen met spijs en muziek als thema een soort variant op Muziek >> Algemeen >> De ideale seksplaat maar ik vrees dat - net als op dat genoemde topic - smaken daarvoor te veel divergeren.

Zo blijkt regelmatig dat ik wel eens muziek draai waarbij een enkele disgenoot zich de boom ingejaagd voelt en dat is - met een in volume toenemende buik - niet echt wenselijk.

Wat een prachtige stem heeft K.D. Lang. Die eerste minuut van "Blue Fires", wat is dat mooi gezongen. En Honey and Smoke is zeker mijn favoriet hier. De rest kan me minder bekoren eigenlijk (degelijk, dat wel).

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: case/lang/veirs - case/lang/veirs - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Aan het begin van de zomer verscheen case/lang/veirs, waarop Neko Case, k.d. lang en Laura Veirs de krachten bundelen.

Ondanks het feit dat ik de soloalbums van de drie zangeressen hoog heb zitten of zelfs koester (met name die van Laura Veirs zijn prachtig) heb ik de plaat van het drietal tot voor kort laten liggen.

Samenwerkingsprojecten als deze leveren immers maar zelden echt goede platen op en als 1+1+1 niet eens 3 is, hoeft het van mij niet.

De eerste recensies die ik las over de plaat leken mijn gelijk te bevestigen, maar tot mijn grote verrassing dook case/lang/veirs de afgelopen weken op in een aantal jaarlijstjes van naam en faam. Als vervolgens ook lezers van deze BLOG gaan wijzen op de plaat, is het de hoogste tijd om de plaat uit het plastic te halen.

Dat heb ik inmiddels gedaan, zodat ik weet dat 1+1+1 in het geval van Neko Case, k.d. lang en Laura Veirs minstens 3 is en misschien zelfs wel 4.

De combinatie van de stemmen van de drie is een bijzondere, want het zijn stemmen die nauwelijks op elkaar lijken en alle drie een bijzonder en zeer herkenbaar geluid hebben. De stemmen van de drie zangeressen blijken echter prachtig bij elkaar te passen, wat hier en daar bijzonder fraaie harmonieën oplevert.

Op case/lang/veirs gunnen Neko Case, k.d. lang en Laura Veirs elkaar echter vooral een persoonlijk plekje in de spotlights. In de meeste tracks neemt een van de drie het voortouw en beperken de andere twee zich tot backing vocals, die vaak herinneren aan koortjes die in de jaren 60 gebruikelijk waren.

Van de drie beschikt k.d. lang ongetwijfeld over het meeste talent, maar ik vind persoonlijk Neko Case het best uit de verf komen met haar emotievolle stem, terwijl Laura Veirs zich optrekt aan de twee betere zangeressen en wat mij betreft de beste songs schrijft.

Een nadeel van de invulling die is gekozen voor case/lang/veirs is dat de plaat geen eenheid is en meerdere kanten op schiet. Bij eerste beluistering hoorde ik toch vooral Neko Case, k.d. lang en Laura Veirs songs die door elkaar waren gehusseld, maar bij herhaalde beluistering viel veel meer op hoe de dames die tweede viool spelen bijdragen aan de songs, waardoor het uiteindelijk toch gezamenlijke songs worden.

Het zijn songs met drie verschillende kleuren, maar het zijn drie warme kleuren die goed bij elkaar passen en elkaar kunnen versterken. De zoals altijd trefzekere productie van Tucker Martine maakt het af.

case/lang/veirs is al met al een geslaagd samenwerkingsproject, dat doet uitzien naar nieuw solowerk van de drie, maar ondertussen de koude winterdagen verwarmt met gloedvolle songs met zeer aangename klanken en flink wat vocaal vuurwerk. Erwin Zijleman

Ondanks de door verscheidene users geleverde terechte punten van kritiek is dit voor mij nog steeds een van de verrassendste albums van de afgelopen maanden. Dat komt weliswaar mede doordat ik een liefhebber ben van de stem van k.d. lang, maar ook de aangename flow van de liedjes (al zitten er een paar relatief zwakke plekken bij) draagt bij aan mijn fascinatie. Wat wellicht voor mij ook meespeelt is het feit dat de dames elkaar hoorbaar hun aandeel gunnen - al is k.d.lang de sterkste vocaliste, ze is hier niet evenredig dominant. Verder vind ik het moderne geluid van dit album verfrissend en aantrekkelijk, al had het van mij iets droger gemogen.

Ik zal deze plaat nog niet in sterren waarderen. Bij de eerste luisterbeurt op de hoofdtelefoon valt me op dat er van harmony zingen niet veel terechtkomt, jammer, vocaal nou niet echt vuurwerk...erg kabbelend...en de melodielijnen gaan vaak omlaag in plaats van dat ze eens flink uithalen.

Pitchfork vergeleek dit album met het eerste Trio album maar ik vind dat die vergelijking totaal niet opgaat. Wat betreft close harmony laat Trio dit album mijlenver achter zich. Case en Veirs zijn toch eigenlijk gewone meisjestemmen, wel mooi hoor, maar ze halen het niet bij de stem van Linda Ronstadt. Ook in emotioneel opzicht raakt Trio veel dieper. case/lang/veirs vind ik veel meer een jazzy cosmic album, kan hier eigenlijk geen country in vinden. Trio 1 is erg blue grass, Trio 2 iets meer pop en zeker even geweldig.

Na meer dan genoeg luisterbeurten blijf ik telkens tegen hetzelfde aanlopen, ik vind het merendeel van de composities gewoon zwak en slecht, zonder enige emotionele diepgang, behalve een paar nummers waar kd lang zingt. De achtergrondkoortjes zijn onwijs slecht gearrangeerd en te simpel. En er is veel te weinig werkelijke samenzang. Muzikaal wel mooi uitgevoerd, dat wel.

Degelijke plaat met een persoonlijke voorkeur voor Laura Veirs en Neko Case. Hun nummers passen goed bij de zomer en hebben wat meer schwung. K.D. Lang klinkt me dan weer te jazzy wat minder past bij de rest vd nummers maar is geheel persoonlijk gekleurd doordat ik niet zo’n Lang fan ben. Oerdegelijk maar doet me minder dus liever het luchtige van de andere 2.