Massive Attack - Ritual Spirit (2016)

Aardig tot goede nieuwe EP van de boys uit Bristol die via hun eigen iPhone app Fantom min of meer geïntroduceerd werd de afgelopen week.

Qua sound gaat het verder waar het in mijn optiek toch wat teleurstellende "Heligoland" ophield. Gelukkig klinken de nummers op dit zoethoudertje alweer wat duisterder, al ontbreekt de dreiging. Voornaamste kritiek van mijn kant op "Heligoland" (buiten de overdaad aan gastartiesten) was het gebrek aan soul, aan spanning. Die zit hier duidelijk wat meer in.

Roots Manuva werkte eerder al succesvol samen met (o.a.) Leftfield en schreeuwde er zowat om om ook eens door 3D en Daddy G op de thee uitgenodigd te worden. De band tourt momenteel met Young Fathers. Leuk om Tricky (eindelijk) ook weer terug te vinden op een Massive Attack nummer.

Ik weet niet welke nummers van dit EP-tje ook een plekje op het nieuwe aanstaande album verworven hebben, maar het doet me toch weer een beetje hoopvol uitzien naar het hoofdmenu.

Artwork doet trouwens denken aan de "Blue Lines"/"Protection" dagen.

Niet mis, deze EP. Ik vind Voodoo In My Blood zelfs een topnummer. Heerlijk, die vibe die Young Fathers met zich meebrengen.

Ben benieuwd hoe die lui live zijn. Schat in dat het een fantastische belevenis is om eens een concert van ze bij te wonen. Moet het geluid wel goed zijn en er een geïnspireerde band on stage staan die gewoon minimaal 2 uur speelt.
Want dat laatste wil er nog wel eens aan ontbreken bij bands van tegenwoordig.

Best een aardige EP, maar weggeblazen werd ik niet. Het klinkt allemaal nogal safe. Denk aan Mezzanine en 100th Window, welke qua sound vergelijkbaar zijn; zware bassen, kale beats, ijle zang en duistere gitaarpartijen. Eigenlijk zoals we Massive Attack kennen. Het titelnummer Ritual Spirit en de samenwerking met Tricky beklijven mij het meeste. Laat maar komen dat album.

Massive Attack: ?There was always someone out there ready to bash your head in? | Music | The Guardian - theguardian.com

Zalige EP. Met name de eerste en laatste track.

Twee jaar geleden op Pitch festival waren ze in ieder geval geweldig.

Heerlijk!!! Ik. Wil. Een. Nieuw. Album.

Die lui zijn live meer dan behoorlijk hoor. Ze staan rond deze tijd op de planken. Komende woensdag mag ik . Overigens vind ik MA niet echt een band van tegenwoordig als je nog bijna 10 jaar in de vorige eeuw bezig bent geweest. Live altijd spannend. Ik heb door de jaren heen MA een keer of 3 gezien en vind ze altijd geïnspireerd.

Dit album staat hier overigens onder de 'albums', terwijl het m.i. echt een EP is. Géén absolute hoogvlieger, maar zonder meer weer een stukje kwaliteit. met genoeg afwisseling. En dat met 4 nummers.

Mooie en die zeker naar meer doet verlangen , hopelijk binnenkort een goeie , volwaardige cd

Geslaagde EP die naar meer smaakt. Massive Attack brengt uitstekend gekozen gastartiesten over onheilspellende beats. Het prijsnummer is sowieso Dead Editors. Die productie is moddervet.

Hij staat op "infinite repeat" dit weekend.

Is het verrassend? Nee
Voelt het aan alsof ze de leftover tracks van Blue Lines, Mezzanine en Heligoland als basis hebben gebruikt? Ja
Boeit dat? Nee

Waarom niet?
Omdat het Massive Attack is, ook deze EP weer 4 knettergoede tracks bevat, het toch weer anders is binnen het universum van Massive Attack. Wat het zo steengoed maakt zijn de rake gastbijdragen in de vocalen.

Dead Editors heeft inderdaad een moddervette productie die je in hoger sferen mept als je het volume een beetje omhoog draait, een soort van high zonder middelen. Maar het komt vooral ook doordat de de rap/zang precies op de muziek leunt, of andersom. Ze versterken elkaar tot iets wat veel meer is dan de som der delen en wat ontzetten geraffineerd in elkaar zit.

Ritual Spirit doet de titel eer aan met de vocalen die op je neerdalen en je omarmen met een soort van etherische soundstage.

Voodoo in my Blood is de meest afwijkende track als je het afzet tegen het oeuvre, maar tegelijkertijd onmiskenbaar Massive Attack.

En Take It There is de meest 'soundtrack' achtige track, een soort Blue Lines 2016. Met Tricky er weer bij! Nostalgie ten top, maar dan zonder ouwe jongens krentenbrood te worden. En voor de bijbehorende videoclip doet het erg 'Come Live With Me' aan, maar de clip mag genomineerd worden voor een prijs. Hier versterken muziek en beeld elkaar tot iets wat meer is dan de som der delen.

En dat is misschien wel wat Massive is: bijna tastbare, visuele muziek die je opneemt in een universum dat door de muziek gevormd wordt. U snapt, ik ben zwaar fan.

En zo mooi verwoord. En ik voel mee!

Ik ook!

Leuk om weer eens wat van Massive Attack te horen, heeft wat mij betreft te lang geduurd. Is de EP het wachten waard geweest? Dat is nu nog een lastige vraag om te beantwoorden, hij moet nog bij mij landen. Tot op heden zorgde alleen de track met Tricky dat ik op het puntje van mijn stoel ging zitten. Dat is geen diskwalificatie van de andere drie nummers, die hebben tijd nodig om te groeien. En zolang ik het niet vervelend vind om de EP nog een keer te draaien, krijgen ze die kans van mij.

Erg leuk dat Tricky er weer bij is... zag hem vorig jaar een optreden geven in de Pandora in Utrecht en dat was tamelijk troosteloos. Wat mij betreft monstert hij voorgoed terug aan bij Massive Attack. Verder wel een hele EP eigenlijk. Met name het eerste nummer is echt een kneiter.

Schitterende EP die, naar mijn mening, aantoont dat de hoogtijdagen van Massive Attack nog lang niet tot het verleden behoren. Vooral fijn dat ze na de lichtere sound van “100th Window” en “Heligoland”, weer teruggrijpen naar het geluid van het Mezzanine-tijdperk. Hoe donkerder het wordt, hoe beter het klinkt. Gastartiesten zijn ook erg goed uitgekozen en geven de nummers extra meerwaarde. Hopelijk volgt er snel meer nieuw werk van hen, want dit smaakt naar meer.

U zegt?

Franck Maudit, vind je van niet dan? Zelf ervaar ik “100th Window” als één van de lichtere albums die ze hebben gemaakt; de sound vind ik helemaal niet zo donker klinken, maar juist meer loungeachtig. Ik vind de uitwerking van dat album niet bepaald bezwerend en donker (met uitzondering van “Special Cases”), terwijl dat juist twee aspecten zijn die symbool staan voor de muziek van Massive Attack. Dat bezwerende en donkere komt naar mijn idee op deze EP juist weer een stuk beter naar voren.

Ik ervaar net het omgekeerde Angelo.

In mijn beleving is 100th Window hun donkerste album. Nummers als Future Proof, Butterfly Caught en Antistar zijn nu niet bepaald nummers die ik overdag zou beluisteren. Mezzanine is voller, 100th Window killer. Maar ik kan eigenlijk geen slecht woord horen over 100th Window, ik vind dat album een schoolvoorbeeld van 'onderschatte meesterwerken'. Adembenemende productie & en een cascade aan -functionele- details. Antistar vind ik overigens het meest bezwerende nummer uit hun hele discografie.

helemaal eens met Franck Maudit!

100th window is geniaal, maar dat hoorde ik destijds pas na een paar luisterbeurten

Mooi omschreven Franck, dat album is echt een meesterwerk idd. Gek genoeg heb ik voor de rest niet veel met Massive Attack.

Er is ondertussen alweer wat nieuw spul van Massive Attack uitgebracht. The Spoils heet de nieuwe EP dacht ik.

Heeft even op de site gestaan, maar is een single dus weer verwijderd.

Geweldig dat eerste nummer met Roots Manuva.
Meteen een nieuwe Massive Attack klassieker erbij.
Azekel trakteert ons op een goede 100th Window achtige track (prima album, zeik toch niet zo)
Dat nummer met Young Fathers klinkt wat geforceerd en dat nummer met Tricky vind ik ook maar half geslaagd.
Moeilijk om hierop te stemmen...
Ga ik ook niet doen.

Wat kinderachtig.

Tja, ik heb het niet bedacht

Wel prachtig natuurlijk en dat weten we allemaal uiteraard.

3 jaar na deze EP heeft Massive Attack nog steeds geen full cd uitgebracht maar met deze EP leggen ze de lat zeker hoog genoeg. Alle 4 de tracks zijn goed tot uitstekend en bij gebrek aan ander recent werk draai ik er deze nog maar eens door...

Prachtige track met Hope Sandoval!