Kevin Morby - Singing Saw (2016)

I Have Been To The Mountain is schitterend!

hier heb ik zin in hoor. nummers die al bekend zijn klinken geweldig, en deze jongen heeft al bewezen goede albums uit te kunnen brengen. kan bijna niet fout gaan dit

Hij houdt het niveau vast. Black Flowers eveneens erg mooi.

Zonder heel innovatief te zijn is Kevin Morby een van de beste artiesten binnen het singer-songwriter genre. Zijn composities en stem zijn gewoonweg heerlijk. Integere en eerlijke folk/pop gebracht met constante kwaliteit. Ook dit album bevat weer zowel opliftende nummers als lome 'avondnummers". Het is allemaal niet heel veel anders dan zijn voorgaande werk, maar het verveelt geen seconde.

That's right mr-mucho!

Die stem in Dorothy doet me wel heel erg aan The Jesus and Mary Chain denken

Wat een nummer, I Have Been To The Mountains! Een prachtig aangekleed 'Beirut'je. De hoge score op deze site viel me op, maar is vooralsnog volledig terecht.

Ow een ontdekking! I have been to mountains horen passeren, klinkt geweldig. Ineens wat andere dingen beluisterd, en klinkt erg goed!

Echt super man deze plaat, was ff in de war met matt korby dat vind ik weinig aan maar dit is wel stukken beter.

Net ontdekt en wat voor één. prachtige nummers met gekke gitaartjes, piano melodieën en drums en zijn prachtige stem. en ook de productie is geweldig

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Kevin Morby - Singing Saw - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Amerikaanse singer-songwriter Kevin Morby ken ik natuurlijk van bands als Woods en The Babies, maar zijn soloplaten zijn me tot dusver ontgaan.

Doodzonde, want inmiddels weet ik dat de muzikant uit Brooklyn met Harlem River uit 2013 en Still Life uit 2014 twee prachtplaten heeft afgeleverd.

Ik kwam ze op het spoor dankzij zijn derde prachtplaat, het onlangs verschenen Singing Saw.

Op zijn derde plaat kiest Kevin Morby samen met producer Sam Cohen (Yellowbirds) voor een wat voller en kleurrijker geluid en dat bevalt me wel.

Op zijn vorige twee platen grossierde de Amerikaan al in wonderschone popsongs, maar op Singing Saw krijgen deze songs de arrangementen en instrumentatie die ze verdienen. Singing Saw klinkt weliswaar voller dan zijn twee voorgangers, maar het is nog altijd een redelijk ingetogen plaat.

Kevin Morby beschikt over het zeldzame vermogen om met zijn bijzondere stem en een paar akkoorden op de akoestische gitaar een eigen geluid neer te zetten en het is een eigen geluid dat iets met me doet. Een geluid dat veel met me doet zelfs. Wanneer Kevin Morby gaat zingen kan ik alleen maar luisteren en verdwijn ik langzaam maar zeker in zijn vaak van psychedelische accenten voorziene songs.

Het zijn songs die je vervolgens verder betoveren met de prachtige arrangementen en instrumentatie die producer Sam Cohen heeft aangedragen. Kevin Morby heeft ze misschien niet nodig, maar het geeft zijn songs een bijzondere extra dimensie en bovendien extra kracht.

Singing Saw is een tijdloze plaat die vaak herinnert aan de muziek die Bob Dylan decennia geleden maakte, met hier en daar een uitstapje naar het werk van Leonard Cohen uit dezelfde periode, maar Kevin Morby heeft de donkere akoestische folk uit het verleden voorzien van accenten die van Singing Saw een tijdreis door een aantal decennia popmuziek maken.

Zeker wanneer je Singing Saw met de koptelefoon beluistert, hoor je hoe rijk en veelzijdig het geluid op de plaat is, maar hoor je ook hoe weinig middelen Kevin Morby nodig heeft om een onuitwisbare indruk te maken.

Singing Saw beluisterde ik een week of wat geleden min of meer bij toeval, maar inmiddels schaar ik de derde soloplaat van Kevin Morby onder de mooiste platen van het moment. Singing Saw is een plaat vol briljante popliedjes, die ook nog eens prachtig worden uitgevoerd. Misschien wel de mooiste plaat van het moment. Erwin Zijleman

Prachtplaat die met iedere luisterbeurt beter wordt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik KM niet kende. Moet dringend zijn vorig werk checken. Het is een album met heerlijke up tempo songs ('I Have Been To The Mountain' 'Dorothy' afgewisseld met bloedmooie trage nummers 'Destroyer' ' Singing Saw' 'Drunk And On A Star' die pardoes onder je huid kruipen en die je keer op keer opnieuw wilt beluisteren.

In de rustige nummers doet KM mij wat denken aan Richard Hawley.

Voer voor de eindejaarslijstjes...

Raar dat je dan maar een 3 geeft...

Goeie, ik heb hem 2 weken lang geluisterd maar de magie gaat er toch net iets te snel vanaf voor mij. Heb nu niet echt drang om hem weer op te zetten, miss daarom een 3. Groetjes

Dan begrijp ik jouw score... groetjes

Ik kende deze gast totaal niet. Deze plaat werd mij via de algoritmes van Spotify 'aangereikt' (zegmaar de vroegere platenboer die direct jouw smaak zomaar kan raden...) en het beviel direct vanaf de eerste paar tonen. Zoals erwinz al aangaf weet deze liedjesmaker met weinig toeters de juiste toon te treffen, en klinkt net iets beter en spannender dan de vele collega's die dit genre bevolken. Zijn stem heeft iets aangenaam zeurderigs (zeg maar Bob Dylan) en valt mooi samen met de mooie tonen van zijn muziek en het koortje op sommige nummers. Het klinkt allemaal reuze plezant in de oren.

Prachtige plaat inderdaad, voor mij was dhr. Morby ook nog een onbekend fenomeen. Ik herken me wel in het bovenstaande, de link met Dylan had ik ook al snel gelegd. Dit plaatje blijft voorlopig in de roulatie en denk dat ik hem ook maar eens op vinyl ga zoeken.

Klinkt eerder als Kurt Vile vind ik. Er zijn slechtere vergelijkingen.

Vile vind ik wat saaiig.
Dit niet, heerlijk dromerige pianopartijen op kant B. Goed naar Ethiopiques geluisterd. Geen zwak nr.

Deze man kende ik in het geheel niet, maar deze plaat betoverde mij toen de platenboer hem draaide tijdens mijn bezoek. Op goed geluk de plaat gekocht en het is een pareltje. Prachtige sobere nummers, melancholisch sfeertje, zeer genietbare plaat.

DESTROYER!

singing saw....wat een magistraal nummer is dat !

Voor het eerst gewaagd aan iets dat lijkt op een recensie/mening...

Elk jaar is het wachten op de plaat van een singer-songwriter waarop rock, folk en pop met invloeden vroegere jaren op een mooie manier worden gemengd. In 2014 was dat voor mij The War On Drugs en in 2015 Father John Misty. Natuurlijk zijn er muzikaal genoeg verschillen, maar voor mij roepen die albums een zelfde gevoel en sfeer op als deze van Kevin Morby. Net zoals bij die platen bevat dit album prachtige rijk gearrangeerde nummers.

Cut Me Down is direct een prachtig dromerig openingsnummer. Met wat simpele gitaar akkoorden, wat rustige slagen op de drums en de rustige zang van Kevin Morby word deze sfeer gecreëerd. Direct voel je de relaxte melancholische sfeer van dit album. Op het eerste gehoor lijkt zijn zang niet zo bijzonder, maar tijdens zulke rustige nummers kom je erachter dat hij beschikt over een prachtig warme stem die mooi aansluit bij de muziek. Het tweede nummer I Have Been To The Mountain is wat mij betreft meteen het hoogtepunt van het album. Dit nummer is juist een tikkeltje het tegenovergestelde van de opener. Een rijk gearrangeerd en voor dit album een uptempo nummer met koortjes, trompet en gelikte gitaarsolo’s. Juist dankzij deze toevoegingen blinkt het nummer zo enorm uit.

Op sommige nummers is er zelf een lichte psychedelische ondertoon te horen zoals op Singing Saw en Drunk And On A Star. Met Singing Saw is er een mooi uitgesponnen nummer dat gelijk het langste nummer van de plaat is. Het gitaarspel in combinatie met de aanwezigheid van een synthesizer zorgt voor een licht psychedelische sfeer. Drunk And On A Star borduurt verder op de rustige en laidback sfeer van Singing Saw met prachtig gitaarspel. Dorothy is een ode aan zijn gitaar die altijd aan zijn zijde is. ''C'mon Dorothy y'know we could go all night''. Het is samen met I Have Been To The Mountain een van de uptempo nummers.

Ferris Wheel is wat mij betreft het minste nummer van de plaat. Het nummer met alleen pianospel te horen, overtuigt net niet genoeg en de magische sfeer die op de rest van de plaat te horen is, mist hier een beetje. Gelukkig wordt het nog helemaal goed gemaakt door de laatste drie nummers die voor mij de sound en sfeer van dit album perfect samenvatten. Destroyer neemt je mee in de meest prachtige droomwereld. Black Flowers heeft iets vrolijks en opbeurends wat me enorm bevalt en Water is een mooie afsluiter waar Morby je mee op reis neemt naar een plek waar al je zorgen worden weggenomen.

Singing Saw is voor mij een plaat waar al je zorgen voor even worden weggenomen, je onderuit kan zakken en wegdromen naar een rustgevende plek. Op het eerste gehoor lijken de nummers wat simpel, maar elk nummer bevat genoeg details zoals helder pianospel, tokkelend gitaarspel, een trompet of viool hier en al deze elementen zorgen juist voor prachtig rijk gearrangeerde nummers. Singing Saw is een prachtig geheel geworden wat zomaar de echte doorbraak zou kunnen worden voor Kevin Morby als soloartiest.

Vind het begin heel sterk. I have been To The Mountain! Wat een fantastisch nummer. Tweede gedeelte vind ik hem wel iets weg zakken.

Haha ben ik niet de enige in begin had ik dit elke keer!

Prima gevarieerde plaat met invloeden van Cohen en Reed. Die variatie is erg prettig houdt ook de aandacht vast. Aangename kennismaking.

Dit net ontdekte album is niet alleen erg vermakelijk door de keuze en het creatieve gebruik van de instrumenten. De leuke liedjes en vooral de laid-back lonesome cowboy sfeer van dit album doet Alicia af en toe stapvoets even wegdromen. Gelukkig is een drafje en soms zelfs een galopje tussendoor ook wel zo prettig en dit zorgt voor de nodige afwisseling. Mooi album!

Weer een erg fijn nieuw nummer verkrijgbaar: Tiny Fires.

Leuk album. Dorothy doet me enorm denken aan Blauw van The Scene. Maar toen ik Blauw net opzocht bleek dat allemaal wel mee te vallen