Turn Up the Bass: Volume 23 (1993)

Turntable Terror - Turn Table Tribal (Aaaahhh) HELEMAAL grijs gedraaid!

Track 1 is een hele poos (circa 2003-2004) mijn all time favorite geweest. Dat was in het tijdperk dat ik nog van wat lompere muziek hield dan nu, inmiddels is er wat meer subtiliteit ingeslopen. M'n favoriet is het dan ook niet meer, maar ondanks dat komt het voor mij nog altijd boven de 9 uit. Het is een van die nummers die ik al sinds de release goed gevonden heb, die alle smaakveranderingen al heeft overleefd en waarbij dat ook zo zal blijven.

Track 4 is verder zo'n typisch 'guilty pleasure'-ding van mij. Voor momenten dat ik nog wel iets lomps wil horen, waarvoor track 1 (dus) ook zeer geschikt blijft.

Als geheel is dit eigenlijk best een leuke cd. Tracks 3 en 17, zeer lekkere nummers.

Ik had deze op cassette

In de zomer van '93 helemaal grijsgedraaid. Vooral in de zomer, toen ik mijn eerste vakantie buiten Europa beleefde. Nummer 10 is mijn grote favoriet. Die heb ik tijdens een 8-uur durende vlucht een stuk of 20 keer afgespeeld (en weer teruggespoeld en opnieuw afgespeeld )

Mijn muziek was dit beginjaren negentig al niet, maar mijn broertje luisterde hiernaar dus heb er wel behoorlijk wat van meegkregen. Dit was een van de betere Turn up the bass-albums (in mijn herinnering dan), mede door het uitstekende Out of Space en - vooral - Plastic Dreams.

Een verrassend aangenaam deel uit de serie. Een paar toppers en amper skip-momenten. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld het deel dat hierna kwam (die wel sterk begint overigens).