Turn Up the Bass: Volume 21 (1992)

Denk toch wel mijn favoriet uit de reeks. Van commerciele knallers als I'm Raving tot naar mijn mening de gaafste house plaat aller tijden: Passion van Gat Decor. Kan me ook nog bijstaan dat ik destijds om Pot of Gold wel moest lachen, met die vage manier waarop de lyric werd uitgesproken.

Heb deze plaat als bandje helemaal suf gedraaid en nu via de wonderlijke wegen van het digitale web weten te traceren.

Een klassieker in zijn genre!

inderdaad een zeer vermakelijk deel waar ik ook leuke jeugdherinneringen aan heb. De clubscene neemt hier de overhand met een handjevol (leuke) charthits.
Dat nummer van LA Style vond ik vroeger helemaal te gek maar anno nu klinkt het toch erg gedateerd en vooral fout.
Favorieten zijn Wishing on a star, Gat Decor, Studio X, Napoleon (grappig nummer), Phenomenia (leuke bewerking van Strings of Life).
Ook de single van Beckie Bell is gewoon een leuke ongecompliceerde plaat.
Het nummer dat voor mij er echter bovenuit springt is de remix van de Brand New Heavies die sfeervol en toegankelijk doch dat typische early 90's house gevoel heeft van al die Knuckles/Morales/MAW remixes uit die tijd

Ik heb om mijn geheugen eens op te frissen alle cd's van TNB bekeken en eens voor de grap doorgezocht tot hoeveel delen ze zijn gekomen. Dit blijkt nummer 25 te zijn, bij dit deel moest ik nog eens flink in mijn ogen wrijven.

Ik ken hier bijna niets meer van, behalve de namen van één of twee artiesten, maar dan zie ik ineens the cover girls op nummer één staan. Dé cover girls van 1987?! Ongelovelijk dat die het zo lang hebben volgehouden, maar het was dan ook nog maar 1992 en ze stopten ergens in 1996 als een soort andere "the Flirts". Ongelovelijk dat het ook nog eens op een TNB cd staat...

Ik zou dit nog wel eens willen beluisteren. Youtube en grooveshark e.d. zijn dan je vriend geloof ik.

wat dat nummer van Betty Boo hier doet is ook een raadsel, het is wel grappig maar veel bass valt er niet op te turnen.
Die remix van Wishing on a star is toch redelijk bekend dacht ik.

In 1992 kocht ik deze volume op een bandje, gekocht nadat ik voor het eerst in mijn leven geld via een geldautomaat had opgenomen (spanning, sensatie!). Op de cover stond er boven in koeienletters 'CHROMEDIOXIDE'. Piet mag weten wat dat betekent

Op de MC-versie ontbreken o.a. Bass Bumpers, Chestnut en Napoleon. Uiteraard heb ik deze toen ondanks het ontbreken van deze nummers helemaal grijsgedraaid!

Die remix van de Brand New Heavies is me het meest bijgebleven. Het was mijn eerste kennismaking met BNH en (na het horen van de originele versie) mijn eerste kennismaking met de acid-jazz scene. Een jaar later zou ik tot over mijn oren verliefd worden op het debuutalbum van Jamiroquai....dus het horen van BNH op TUTB 21 was voor mij in zekere zin een 'defining moment' in de ontwikkeling van mijn muzieksmaak.

Waarom Charly Lownoise (en Mental Theo?) hier Gladiators (en Slaves?) wordt (worden?) genoemd is me wel een raadsel...

Het eerste werk van Charly Lownoise solo was onder de naam Gladiators And Slaves, afgaand op Discogs.