John Coltrane - Stellar Regions (1995)

Onaards mooi.

In februari '67 opgenomen toen John al ziek was. Alice Coltrane is ook van de partij en het is zij die deze eerder onuitgegeven muziek nog had liggen.

Voor muziek als deze vind ik nooit veel woorden dus verder zwijg ik maar weer.

Tijdje geleden dat ik Trane voor het laatst beluisterde. Dan zet ik deze even op en ben ik in één klap weer helemaal weg... Deze man was buitenaards. Dit is zo bizar goed, zoveel anders, zo van een andere dimensie dan alle andere jazz. Ja Trane staat nog steeds met stipt op één bij mij. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken. De muziek op deze plaat is met geen pen te beschrijven.

Even als beginpunt: alles wat Coltrane in zijn laatste periode maakte is te gek. Deze opnamen uit februari '67 zijn dat zeker ook.

Toch is dit voor mij wel een van de mindere uit die periode. De muziek is wat gestructureerder dan op de vorige platen en misschien ook wel wat compacter, terwijl ik juist zo content was met die ogenschijnlijke vormloosheid. Daarnaast mis ik Pharoah Sanders hier, wat overigens wel weer waar meer ruimte biedt aan het pianospel van Alice Coltrane.