Peeping Tom - Peeping Tom (2006)

teleurstelling van het jaar.

Ik had heel veel van dit album van Mike Patton verwacht, maar echt heel erg jammer allemaal. Ik vind de nummers totaal niet sterk opgebouwd...
laten we hopen dat ie snel weer iets met 1 van zijn 20 andere projectjes gaat doen

2.0

Ik heb gekocht in NY. Zeer mooi doosje en moest bij de muziek vooral denken aan Faith No More periode King For A Day en Album Of The Year. Luister naar tracks als Your Neigborhood Spaceman. Lekkerste nummers zijn Mojo, Kill the DJ en Sucker.

das denk ik voor mij ook het punt...Faith No More vond ik in die periode ook niets :/

Ze waren live bij Conan O'Brien.
http://www.youtube.com/watch?v=fsS0O0zQqUk&search=peeping%20tom%20mojo

Aardig cdtje om te luisteren in de auto. Ik begrijp niet helemaal wat hiermee de bedoeling van Patton was maar goed dat snap ik wel vaker niet van de beste man.

Ik heb liever weer eens een recht toe recht aan rockjuweeltje van de beste man

ik weet het nog niet, voordeel van de twijfel. Hij is in ieder geval lekker gevarieerd, en intrigerende gastartiesten!!!

Veel gastartiesten die afkomstig zijn van Anticon, en ook nog eens Amon Tobin, Dan the Automator en Kool Keith.

Net Mojo op Conan o' Brien gekeken, en dat klonk goed. Moet het toch maar eens gaan checken.

Lekker plaatje, vooral Mojo en We're not alone (doet me denken aan Tomahawk, een beetje rock dus)

Toch hoor ik 'm dus liever in Tomahawk zelf.

Geweldig album, afwisselend, creatief, goede vocals van Mike met de kwaliteiten van de "Feats"

5 sterren, grote verassing waar mijn verwachtingen al hoog waren.

5 sterren vind ik toch wel een beetje te veel. Overigens een heel sterke plaat, alleen spijtig van de af en toe niet zo muzikale melodieën of een te groot gevoel van lawaaierigheid. Spijtig, maar dat maakt de plaat, algemeen bekeken, ruimschoots goed.

Wat een enorm chaotische release dit. Er is nauwelijks een lijn in te ontdekken, wat opzich ook niet verwonderlijk is met een dergelijk aantal gastbrijdages en samenwerkingen.

Op zich zijn de nummers nog best aanstekelijk en hebben ze een typische Patton vaagheid over zich heen, maar verder kan ik hier niet echt veel mee. Ik denk ook niet dat ik dit nog erg vaak zal draaien. Een krappe 3 sterren.

Klinkt als muziek in de oren, samenwerkingen tussen Mike Patton, Dan The Automator, Amon Tobin, Massive Attack, Kid Koala, Norah Jones en Kool Keith. Maar aan de reacties hierboven te zien toch wat minder succesvol dan het in eerste instantie lijkt, ik ga het snel eens beluisteren!

na het luisteren van deze plaat is het voor mij duidelijk,mike patton slikt crazy pills.

Voor Mike Patton een verrassend toegankelijk en poppy project. Veel hip hop invloeden, waarbij de stem van Patton best goed past. Niet alle songs zijn even sterk, maar het album luistert best lekker weg. Het heeft wel iets weg van Beck.

Mike op zijn normaalst en dat is ook weleens fijn. Ik heb het idee dat hij echter nog beter kan. Het 2e Peeping Tom album (komt er zeker) zal het uitwijzen. 3.5* voor nu

Na het lezen van de toch niet al te positieve reacties, ben ik toch wel blij verrast. Ik vind het een goed album, met als uitschieters Five Seconds, Mojo (oops i did it again ), Sucker en We're Not Alone. Het laatste nummer ligt vooral lekker in het gehoor.

Mojo (wat een beat!) en Neighborhood Spaceman (wat een prachtig geluid van die elektrische piano!) zijn erg leuk.
De rest van de plaat vond ik minder leuk, met als dieptepunt Sucker. Toch maar een 3,5

De invloeden lopen sterk uiteen, en dit album kan dan ook een beetje als een rommeltje overkomen. Toch staan er veel goede songs op, met een aantal sterke gastbijdragen. Zeker een 3,5* waard, wie van freaky muziek houdt telt er wellicht zelfs wat bij op.