Elbow - Cast of Thousands (2003)

Waarmee indirect min of meer wordt aangetoond, dat een deel van het oeuvre van Elbow het werk van Coldplay overbodig maakt....

Blijft makkelijker hangen dan 'Asleep In The Back'. En ik vind 'm ook iets beter. Elbow heeft een eigen, beetje loom geluid, maar hier wordt het gaspedaal (voor Elbow-begrippen dan) soms ook even ingetrapt. 'Fugitive Motel' blijft een mooi nummer.

Ik blijf dit toch de minste Elbow vinden. Het geluid van dit album is wat killer dan die van de andere drie. Een positieve uitzondering hierop is het nummer Fugitive Motel, één van de beste nummers van Elbow. Grace Under Pressure vind ik daarentegen ronduit irritant.

Dit was mijn kennismaking met Elbow. Switching Off was het eerste nummer wat ik van ze hoorde, het is nog steeds mijn favoriet. De sfeer van dat nummer is zo geweldig. Dat tikkende geluidje op de achtergrond, de trage percussie en zang. De melodielijn van de zang is zo intens mooi. Deze clip geeft goed het gevoel weer dat ik krijg als ik naar dit nummer luister. You, the only sense the world has ever made

Fugitive Motel en Crawling with Idiot zijn mijn andere favorieten van dit album dat als geheel erg sterk is. Het is echt een album dat in één keer geluisterd moet worden om in de juiste sfeer te blijven. De schitterende cover past ook nog eens perfect bij de sfeer van het album.

Leuk om te vermelden is dat het einde van Grace Under Pressure tijdens hun optreden op Glastonbury is opgenomen. Ze vroegen iedereen mee te zingen met het nummer. Achteraf kon het publiek zich via hun website registreren om zo vernoemd te worden in het boekje bij de cd. Al die namen staan nu ook daadwerkelijk in het boekje.

Laat nu net blijken dat ik deze plaat, samen met The Seldom Seen Kid, tot favoriet mag aanvinken. Ik herinner me nog goed toen ik de hoes voor het eerst zag. Ik kon er precies niet aan weerstaan. Indertijd blind aangekocht. De eerste luisterbeurten waren maar weinig positiefs. Maar doorheen de jaren toch weten te waarderen.

Fugitive Motel...

Dit is het pure, gepassioneerde en gedreven geluid dat ik zo geweldig vind van deze voortreffelijke band. Het lijkt alsof het live is gespeeld. Heerlijk directe sound. Topband

mooi gezegd Beezz ik ga m binnenkort voor het eerst beluisteren ik heb er zin in!

mijn eerste luister beurt en ik ga eerst voor 3 1/2 ster...

Goede plaat, maar in mijn ogen wel een stap terug van het debuut.
Vooral met de opener heb ik het idee dat het een eeuwigheid duurt, misschien dat dat na een paar luisterbeurten overgaat

Iets meer een groeiplaat dan hun debuut. De ontwikkeling richting The Seldom Seen Kid is duidelijk ingezet. De sound wijkt erg af van het debuut, en heeft al meer dat frivole, lichte karakter. Vooral 'Not A Job' vind ik schitterend, maar ik houd ook erg van 'I've Got Your Number'. Dat wil ik ze wel eens voor een festivalpubliek zien doen!

Een stap terug vergeleken met hun debuut, maar wel weer een erg sterk album, en zeker geen stap terug in hun ontwikkeling.

Speciale editie van deze plaat is op komst, verschijnt op 5 maart. Cast of Thousands, naast Leaders of the Free World, is in een nieuwe verpakking gestoken en bevat een volledig DVD-album met daarop alle nummers voorzien van een film(-pje). Daarnaast vind je een tweede cd met niet eerder uitgebrachte live-versies en radiosessies van een aantal nummers op de plaat.

Ik ga de aankoop zeker overwegen. Heb deze plaat vroeger veel afgespeeld, maar heb nooit de fysieke versie in huis gehaald.

Op alle albums van Elbow staan er een aantal absolute wereldnummers, maar ook een paar skippers. Consistent zijn ze niet, maar achja als er op elk album dat uitkomt een Fugitive Hotel of Switching Off zou staan ben ik een tevreden man

Ik vind dit misschien wel de sterkste Elbow. Evenwichtiger dan Asleep, veel beter dan opvolger Leaders, wat ik echt een teleurstelling vond. Seldom Seen Kid is dan wel hun grote doorbraak, maar veel braver dan deze Cast of Thousands. SSK kan wat mij betreft dus ook niet aan Cast of Thousands tippen. Draai deze nog regelmatig, net als Asleep in the Back. Top!

Met een meer donkere en grimmige toon, is dit een Elbow-album dat ik niet gewend ben.
De songs die meer naar de ballade en het koor neigen behoren tot mijn favorieten, omdat ze het herkenbare Elbow-sfeertje bevatten.
Desalniettemin voor herbeluisteren vatbaar!

Ik ga deze langzaam aan steeds meer waarderen! Er staan toch een paar heel mooie pareltjes op: Fallen Angel en Fugitive Motel komen wel erg fijn binnen.

Jazeker...een prima album. Maar ik vind alles wat ik tot nu toe van Elbow heb gehoord (en gekocht) niet verkeerd, integendeel. Een erg verfrissende en originele groep.

Daar ben ik het absoluut mee eens. Met drie albums in huis, een vierde op komst en nu deze weer... en dan heb ik er zelfs nog een te gaan. Dat album zal dus waarschijnlijk ook nog wel binnenkomen. Ik maak, voor zover het kwaliteit betreft, graag mijn collectie compleet! Dit is namelijk een topband!

Ik moest wel even lachen om die uithaal in het nummer "Snooks"...Peter Gabriel's "Darkness" maakt een ongeveer dezelfde reactie los! Ben ik ook fan van, trouwens...

Hier loop ik toevallig tegenaan:
Elbow - "Switching Off" - LIVE - YouTube
Heel erg mooie live uitvoering van Switching Off... Heb gelijk verhoogd naar 4,5.

Halfje omhoog, heb dit album toch wat onderschat en waardeer de plaat steeds beter. Fugitive Motel is wel een parel in hun oeuvre.

Naar aanleiding van de nieuwe ben ik weer in de oude Elbow-platen gedoken, en hoewel ik #TeamAsleepintheBack was, begin ik nu wel te twijfelen nu ik steeds vaker deze weer eens draai. Cast of Thousands doet weinig voor het debuut onder met mooie, wat toegankelijkere maar vaak alsnog behoorlijk weerbarstige nummers. Welverdiend halfje erbij.

Helemaal mee eens. Net als jij zocht ik terug wat ouder werk op.
Zeer sterk album. En ja , veel ruwer en duister dan hun laatste. Maar eigenlijk moet ik niet zagen. Elbow maakt eigenlijk geen slechte platen en op dat punt vergelijk ik ze graag met Crowded House.

Maar Crowded House is een beetje saai, ....klein beetje. Toch?

Vind ik niet.CH staat voor degelijke pop songs en ja soms toch ook wat avontuurlijker zoals cd together alone . Maar natuurlijk kan je beide bands niet echt vergelijken. Ik wilde maar zeggen dat beide bands over gans hun oeuvre altijd zeer sterk materiaal hebben uitgebracht zonder echte zwakke platen.

Een van de betere albums van Elbow.

Alleen Fugitive Motel maakt deze plaat al zeer de moeite waard. Wat een fantastisch nummer is dat!

Dat nummer deelde ik met een zeer goede vriend van me die vorig jaar plots is overleden waardoor de woorden "I blow you a kiss, it should reach you tomorrow as it flies from the other side of the world" een extra lading hebben gekregen. Eén van de mooiste nummers van Elbow.

Top 2000 waardig!

Moet je eens het volume heel hard hebben staan, autorijden en dan nummer vier luisteren..

Ik denk dat ik dit album op een later moment nog eens moet luisteren.

Nieuwe Elbow fan hier.
Heb ze ontdekt na een optreden bij The Graham Norton Show, met het stevige 'White Noise White Heat'.
Langzaam vanaf Giants of all Sizes (2019) en Flying Dream 1 (2021) steeds teruggeluisterd naar een eerder album.
Na meerdere luisterbeurten blijken heel veel Elbow nummers mooie uitgekristalliseerde pareltjes te zijn, inclusief de ruwe randjes. Ook Cast of Thousands is geen uitzondering hierop.

Echter vind ik 'Switching Off' dan weer wat minder. Ik geloof de te overdreven softe stem van Guy Garvey gewoon niet. Jammer, want in alle andere songs geloof ik hem wel.
Verder veel mooie nummers natuurlijk, o.a. 'I've got your number' met het ruige orgel en Guy's intieme stem.
De uit de bocht vliegende gitaar op het einde van 'Crawling with Idiot'.
'Fugitive Motel' is natuurlijk fantastisch! (en het zou zo in een Bond film kunnen).


En wat doet die kazoo in 'Flying Dream 143'?

Deze zomer reed ik in de auto met radio Willy op. Het was rond 1 u s nachts. Kwam er een nummer van Elbow voorbij dat echt bloedmooi was. Gaan slapen en los de naam vergeten. Ik dacht ik ga op zoek. Wat een backcatologue hebben die toch en zo weinig goede nummers imo (don't shoot me, tis nogal Coldplay territorium. Ook niet echt mijn ding) . Blijkt het toch wel het oudste album te zijn en het nummer "Switching off" . De live versie vind ik nog mooier (BBC) Dit ligt niet in mijn straatje dus ga dit album niet scoren maar dat nummer...

Daarvoor mogen ze in de annalen van de muziekgeschiedenis staan van mij.