Elbow - Cast of Thousands (2003)

Elbow is één van de beste bands die ik ken, en dit is voor mij zeker hun beste plaat. Door 'Fugitive Motel' heb ik ze leren kennen, en wat een nummer is dat toch... Ook prachtig zijn 'Switching off' en 'Not a job' (hier nog niet genoemd, maar ook een kleinood). Ik vind de dvd bij de cd ook erg mooi, de clip van 'Switching off' maakt het nummer zo mogelijk nog aangrijpender, bijna een mantra: hallucinant.

Ik heb ze in de AB in Brussel ook live gezien: ongelofelijk sterk. Eigenlijk vreemd dat ze nog steeds op het randje van de grote bekendheid balanceren, maar misschien is het maar goed zo.

Om de een of andere manier kan dit album me totaal niet boeien.. Nu al vijf keer geluisterd, maar nog steeds niet echt spannend. Terwijl het toch wel mijn smaak is, dit soort muziek...

Dit album is verworden tot het pop/rock album dat ik het vaakst beluister (samen met album van Washington). Die 4 sterren is het nog steeds dubbel en dwars waard.

Op het eerste gehoord vind ik dit toch wat minder dan 'Asleep in the back'; dat album is broeierig en intiem, waar ik deze wat meer als 'in your face' en grootser opgezet ervaar. Dat ligt mij in deze wat minder aangezien ik dan gauw associaties met niet nader te benoemen andere britse bands krijg . Ik hoop dan ook dat het een groeier blijkt te zijn, anders valt dit mij lichtelijk tegen.

Ik luister net als jou ook naar Radiohead, Porcupine Tree, Coldplay, Saybia, Damien Rice. En dit album pakt me ook niet echt. So youre not lonely in it.

briljant meesterwerk van één van de beste engelse bands van de laatste 15 jaar !

grace under pressure is gewoon kippevel, zo ook het begin van ribcage ,

en die stem , onwezenlijk mooi .

Er zitten wel enkele stoor-elementen in deze CD. Zo heb je een soort irritant flapper geluidje, die ferm op de achtergrond ligt, maar waar ik met toch aan erger bij 'Switching Off" en de productie van het eerste nummer vind ik niet altijd even strak. Maar al bij al is dit album wondermooi, ik vind dat de zanger een mooie galmende stem heeft, die bij de nummers 'Fugitive Motel' en 'Switching Off' het best tot zijn recht komt. Tof album dus!

4*

Dat geluid heb ik me ook lang aan gestoord, maar uiteindelijk ben ik het wel gaan waarderen. Overigens is het zeker geen productiefoutje want de drummer 'flappert' het geluidje ook live.

Blijft ijzersterk, minder gladjes dan de laatste twee

Not A JOB vind ik zo prachtig!

alles vind ik nu prachtig!!

Ken deze plaat een week en Not a Job springt er voor mij voorlopig ook uit... en om maar weer eens een vergelijking met Coldplay te maken: vanaf de eerste keer dat ik van Not a Job het refrein hoorde beginnen, ging ik iets in mijn hoofd meezingen wat later Lovers in Japan bleek te zijn. Allebei fantastische nummers die mij een heerlijk voldaan gevoel geven.

Nam deze CD voor een prikkie mee uit een tweedehands bak omdat ik die laatste van Elbow hoog in de jaarlijsten zag.
Ik dacht eigenlijk het debuutalbum in handen te hebben, maar er is er nog een die ouder is.
Dit album is voor mij echt een verassing zeg, spannend album dat lijkt te groeien naarmate je hem vaker draait.
In 2003 helemaal gemist en nu met terugwerkende kracht in de kast.
Zijn die andere albums allemaal van dit hoge niveau ?

Ook dit album van Elbow mag er zijn. Opnieuw gevarieerd, speels, doordacht en intens. De aandacht verslapt niet tijdens het luisteren en de songs blijven lekker hangen. 'Fugitive Motel' is - veel MuMe'ers hebben het al gememoreerd - inderdaad een pareltje.

Een aangenaam, rustgevend plaatje, dat voor geen meter wilt blijven hangen, maar het oor onder het luisteren zelf wel enorm weet te plezieren. Topnummers: Fugitive Hotel, Switching Off, Grace Under Pressure.

4,0*

Nou moe: dat zijn nu precies mijn minst favoriete nummers van dit album.
De rest vind ik goed en 3 nummers zijn echt goed: Fallen Angel, Not a Job & I've Got Your Number. Maar ja, ik ga dan ook meer voor de songs met een vleugje rock erin. Ik wou dat ze hun hele cd daarmee vol zouden zetten...
Dit album heeft trouwens wat minder pieken, maar ook minder dalen dan de andere Elbow albums. Een constanter niveau dus.

Na 'm gisteravond in bed nog een keertje te hebben beluisterd heb ik mijn oordeel over Grace Under Pressure iets naar beneden bijgesteld; Fallen Angel is inderdaad een stuk beter. Toch blijven Fugitive Hotel en Switching Off wat mij betreft de toppers: de eerste klinkt mooi en exotisch en de tweede heeft een fantastische zanglijn. De rest van het album wilt nog steeds niet zo heel erg blijven hangen, maar het blijft wel lekker weg luisteren.

De intro Grace Under Pressure lijkt wel op die van de Rain Song van Led Zeppelin.

Net een dagje aan het luisteren, uitschieters zijn tot nu; Fugitive Hotel, Switching Off and Not a Job. Oordeel volgt nog.

Heeft iemand ook de link gelegd tussen een stuk uit het refrein van Fugitive Motel en een nummer van Johan, ik dacht van het album Pergola? Waarschijnlijk puur toeval.

Beetje jammer dat de band zelf deze cd niet waardeerd. Ik vind de cd totaal niet onder doen voor andere cd's. Nummers als not a job, fugitive motel en Switching of behoren ook gewoon tot de betere nummers van Elbow. Ik heb ze afgelopen jaar drie keer mogen zien. Helaas geen van deze nummers mogen horen, Dat was dan ook het enige minpunt aan de concerten,

In eerste instantie vond ik dit de minste van het kwartet reguliere albums van Elbow, maar na enkele draaibeurten de afgelopen dagen ga ik toch weer ernstig twijfelen.
Het is gewoon een heerlijke luisterplaat met Not A Job & Fugitive Motel als uitschieters.
3.5 sterren maar een verhoging van dit album sluit ik in de nabije toekomst niet uit.

Ben naar aanleiding van The Seldom Seen Kid de andere albums ook aan het beluisteren. Ik weet vanuit dat album dat de muziek van Elbow 'groeimuziek' is, dus een 1e luisterbeurt zegt nog niet zoveel.
Wel weet ik dat ik nu al wat pareltjes heb ontdekt (Fugitive Motel, Not a Job, Grace Under Pressure), dus we starten alvast met 3,5*, met mogelijkheid tot meer.

Fugitive Motel is zo'n onwaarschijnlijk mooi nummer en elke keer als ik het weer hoor blijft het me vervolgens dagen achtervolgen (in m'n hoofd en ja, zelfs in m'n slaap).

Switching Off en Ribcage mogen zich nog voegen bij de eerder genoemde nummers.
De rest is 'gewoon goed'.

Al met al een erg sterk album van Elbow dat ik in vergelijk met TSSK toch wel wat minder vind. De nummers beklijven wat minder dan op de laatste plaat. Ik hou het op 4*.

OOK MOOI!

De sombere sound maakt dat ik hier niet echt van kan genieten.
Jongens kom op, zo zwaarmoedig is het leven ook weer niet.
Op de 2 opvolgers zijn wel momenten van hoop te horen en die bevallen dus mij direct veel beter.

Zo zwaarmoedig is het nu ook weer niet het blijft Elbow natuurlijk,

Man, ik schrik me telkens kapot bij dat ene stukje in Snooks.

Verder vind ik het wel een goed album. Ik denk wel dat ik het Elbows minste vind. Op de andere albums staan toch net iets meer uitschieters.

Ik luister dit niet zo vaak, maar telkens als ik in mijn random nummer stemming ben en ik stuit op Fugitive Motel en Switching Off, dan glijden de tranen over mijn wangen mijn toetsenbord op. Zucht

Ik zie dat ik niet alleen sta als ik Switching Off als favoriete nummer heb. Wat mij betreft het mooiste nummer van Elbow dat ik ken.