The Game - The Documentary 2.5 (2015)
mijn stem
75 stemmen
Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Blood Money
-
New York Skit (2:34)
-
Magnus Carlsen (5:29)
met Anderson .Paak
-
Crenshaw / 80's and Cocaine (4:35)
met Anderson .Paak en Sonyae
-
Gang Bang Anyway (5:05)
met Jay Rock en ScHoolboy Q
-
The Ghetto (6:01)
-
From Adam (3:45)
met Lil' Wayne
-
Gang Related (4:09)
met Asia
-
Last Time You Seen (3:50)
met Scarface en Stacy Barthe
-
Intoxicated (3:04)
met Deion
-
Quik's Groove (The One) (5:41)
met DJ Quik, Sevyn Streeter en Micah
-
Outside (4:00)
met E-40, Mvrcus Blvck en Lil' E
-
Up on the Wall (5:05)
met Problem, Ty Dolla $ign en YG
-
Sex Skit (2:51)
-
My Flag / Da Homies (6:37)
met Ty Dolla $ign, Jay 305, AD, Mitchy Slick, Joe Moses, RJ en Skeme
-
Moment of Violence (3:22)
met King Mez, JT en Jon Connor
-
Like Father Like Son 2 (4:44)
met Busta Rhymes
-
Life (2:58)
-
El Chapo * (3:40)
met Skrillex
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur:
1:13:50
(1:17:30)
0
geplaatst: 21 oktober 2015, 11:10 uur
Ik vind TD2 voorlopig helemaal niks. Niet dat het heel slecht is maar het heeft zo weinig eigenheid, redelijk saai. Eens kijken of dit me beter ligt...
0
geplaatst: 23 oktober 2015, 09:56 uur
4.01? Dat klinkt als een klassieker. Dat is onverwachts hoog terwijl meerdere mensen relatief negatief zijn.
0
geplaatst: 23 oktober 2015, 20:24 uur
Hier en daar een leuk nummer erop, maar helaas voor mij geen topalbum. In ieder geval zeker minder goed dan The Documentary (2005) en The Doctor's Advocate. Ik vind het geen geheel en een beetje van alles wat. productie is wel aardig, maar niet echt bijzonder. Tot slot nog even over Step Up: aardig nummer maar die B.I.G. flow van Game die je zo nu en dan in dat nummer hoort is echt lame... Maar dat geldt voor veel teksten, het is allemaal zeker niet verkeerd maar vaak doet hij gewoon teveel zijn best om het dope te laten klinken wat niet helemaal lukt. Nou is Game natuurlijk niet echt een artiest waar ik voor de lyrics naar luister, maar als de productie dan ook niet bijzonder is dan blijft er weinig over. 3*
0
geplaatst: 27 oktober 2015, 18:17 uur
Wat knap is het dat er een rapper is die met bijna 40 tracks (!!!) kan blijven boeien. Ik herinner me niet echt een double-album van een rapper die zo goed is (met name in recente jaren) als deze. Eigenlijk komt dan in mijn hoofd alleen Life After Death naar voren, en die was dan ook maar 110 minuten terwijl deze aan een ruime 140 minuten komt.
Ik hoop dat hij op zijn vervolgproject eens een album dropt met maar 12 - 14 tracks die hij zorgvuldig uitkiest en ze op elkaar afstemt zoals op dit project, ben ervan overtuigd dat hij daarmee best eens in meer AOTY conversaties zou kunnen voorkomen dan nu.
Ik hoop dat hij op zijn vervolgproject eens een album dropt met maar 12 - 14 tracks die hij zorgvuldig uitkiest en ze op elkaar afstemt zoals op dit project, ben ervan overtuigd dat hij daarmee best eens in meer AOTY conversaties zou kunnen voorkomen dan nu.
0
geplaatst: 4 november 2015, 11:05 uur
Holla schreef:
Ik hoop dat hij op zijn vervolgproject eens een album dropt met maar 12 - 14 tracks die hij zorgvuldig uitkiest en ze op elkaar afstemt zoals op dit project, ben ervan overtuigd dat hij daarmee best eens in meer AOTY conversaties zou kunnen voorkomen dan nu.
Ik hoop dat hij op zijn vervolgproject eens een album dropt met maar 12 - 14 tracks die hij zorgvuldig uitkiest en ze op elkaar afstemt zoals op dit project, ben ervan overtuigd dat hij daarmee best eens in meer AOTY conversaties zou kunnen voorkomen dan nu.
En terecht. Als je kijkt hoe gebalanceerd TPAB, voor mij AOTY, is, dan kan je nooit een dubbelplaat met 40 nummers en een totale speelduur van 150 minuten uitbrengen die even goed is. Ik verwacht al jaren niks van Game maar toen ik de tracklist zag van TD2 had ik goede hoop, vooral door de gastartiesten. Op een 2, 3 tracks na vond ik het echter helemaal niks, vooral heel saai.
Dit album ligt me al beter (het is zelfs op TD zijn beste album, denk ik), al staan er ook hier heel wat overbodige nummer op. Pak de beste 8 of 9 nummers van dit album en voeg daar die andere 2 of 3 aan toe en je hebt een keiharde, compacte plaat met 10 a 12 nummers en een speelduur van 50 a 60 minuten. Als je dat door een ervaren producer als Dre laat afmixen zodat je een coherent geheel krijgt, eventueel met een centraal thema qua sound en lyrical content en DAN doe je mee voor AOTY. Je kan dan discussiëren dat Kendrick toch meer vernieuwd qua sound maar qua kwaliteit zit je wel met iets evenwaardig. Maar dat is net het hele punt, dat kost meer tijd, meer moeite, meer kunde en dat heeft Game nagelaten waardoor je imo een matig en een redelijk goed album krijgt, in plaats van een dikke plaat.
0
geplaatst: 4 november 2015, 13:35 uur
thgryda schreef:
En terecht. Als je kijkt hoe gebalanceerd TPAB, voor mij AOTY, is, dan kan je nooit een dubbelplaat met 40 nummers en een totale speelduur van 150 minuten uitbrengen die even goed is. Ik verwacht al jaren niks van Game maar toen ik de tracklist zag van TD2 had ik goede hoop, vooral door de gastartiesten. Op een 2, 3 tracks na vond ik het echter helemaal niks, vooral heel saai.
Dit album ligt me al beter (het is zelfs op TD zijn beste album, denk ik), al staan er ook hier heel wat overbodige nummer op. Pak de beste 8 of 9 nummers van dit album en voeg daar die andere 2 of 3 aan toe en je hebt een keiharde, compacte plaat met 10 a 12 nummers en een speelduur van 50 a 60 minuten. Als je dat door een ervaren producer als Dre laat afmixen zodat je een coherent geheel krijgt, eventueel met een centraal thema qua sound en lyrical content en DAN doe je mee voor AOTY. Je kan dan discussiëren dat Kendrick toch meer vernieuwd qua sound maar qua kwaliteit zit je wel met iets evenwaardig. Maar dat is net het hele punt, dat kost meer tijd, meer moeite, meer kunde en dat heeft Game nagelaten waardoor je imo een matig en een redelijk goed album krijgt, in plaats van een dikke plaat.
(quote)
En terecht. Als je kijkt hoe gebalanceerd TPAB, voor mij AOTY, is, dan kan je nooit een dubbelplaat met 40 nummers en een totale speelduur van 150 minuten uitbrengen die even goed is. Ik verwacht al jaren niks van Game maar toen ik de tracklist zag van TD2 had ik goede hoop, vooral door de gastartiesten. Op een 2, 3 tracks na vond ik het echter helemaal niks, vooral heel saai.
Dit album ligt me al beter (het is zelfs op TD zijn beste album, denk ik), al staan er ook hier heel wat overbodige nummer op. Pak de beste 8 of 9 nummers van dit album en voeg daar die andere 2 of 3 aan toe en je hebt een keiharde, compacte plaat met 10 a 12 nummers en een speelduur van 50 a 60 minuten. Als je dat door een ervaren producer als Dre laat afmixen zodat je een coherent geheel krijgt, eventueel met een centraal thema qua sound en lyrical content en DAN doe je mee voor AOTY. Je kan dan discussiëren dat Kendrick toch meer vernieuwd qua sound maar qua kwaliteit zit je wel met iets evenwaardig. Maar dat is net het hele punt, dat kost meer tijd, meer moeite, meer kunde en dat heeft Game nagelaten waardoor je imo een matig en een redelijk goed album krijgt, in plaats van een dikke plaat.
Toch denk ik dat Game het nog wel in zich heeft. Hij kiest vaak goeie beats uit, en nu heeft hij ook eens laten zien dat hij niet iedereen hoeft na te doen om niet onder te doen voor de gastartiesten, plus hij heeft de grote contacten die je wilt op zo'n album. Flows zijn ook vrijwel altijd wel goed bij hem en hij weet wel elke keer ervoor te zorgen dat de plaat als 1 geheel aanvoelt in plaats van 18 losse tracks verzameld op een CD. Een aantal jaar geleden (vlak na de release van The Red Album) gaf hij nog aan dat hij een album ging uitbrengen zonder enige features. Dát is precies wat ik wil horen, en dan 12 tracks ofzo. Als hij daar jaren aan zou werken dan zou het sowieso een kwalitatief album zijn waar een hele hoop artiesten niet aan kunnen. Mits hij dat nog geluk heeft dat een Kendrick niks dropt, heeft hij zo AOTY in handen. Ik ben het zeker met je eens dat het beter was geweest als hij gewoon de beste 10 a 12 tracks zou uitkiezen, maar tegelijk draai ik beide platen nog steeds grijs en zijn er vanuit mij weinig puntjes van kritiek. En toch is het geen To Pimp A Butterfly haha!
0
geplaatst: 6 november 2015, 09:54 uur
Het zal er vanaf hangen of Game, zoals op The Documentary, een goeie executive producer kan vinden. Dre ligt dan allicht voor de hand. Ik zou qua featurings gaan voor less is more en opteren voor een 5 of 6 welgekozen gastartiesten die een meerwaarde zijn op het nummer en die Game aanvullen. Game is namelijk een aangename MC met een leuk stemgeluid maar of hij goed genoeg is om een hele plaat te trekken betwijfel ik. En zelfs mocht hij dat wel zijn, zorgen gastartiesten voor afwisseling en indien ze goed gekozen zijn, is dat altijd een meerwaarde. Ik zou wel de r&b meisjes en jongens achterwege laten, een hook zoals Nate Dogg vroeger kon droppen, vind je toch niet meer.
0
geplaatst: 4 december 2015, 09:57 uur
Het cijfer is hier hoger. Afgaande op individuele tracks is dat enigszins begrijpelijk, maar als geheel vind ik The Documentary 2 toch sterker. Toch staan hier ook zeker hoogtepunten op: Anderson .Paak steelt weer eens meerdere malen de show, het duet met zijn zoons is erg mooi, Lil' Wayne en The Game blijkt wederom een prima combinatie en oude strijders als Scarface en Nas vallen laten horen dat ze het nog steeds niet verleerd zijn. De beste track vind ik Quik's Groove! Wat een ge-wel-dige wisselwerking tussen de heren!
0
geplaatst: 7 december 2015, 16:21 uur
Ondanks dat de featurings op D2 met Dre, Cube, Snoop, Kendrick, Kanye, Q-Tip,... echt veel doen beloven terwijl hij hier (op Nas en Busta) meer kiest voor new school gasten, vind ik dit album vele malen beter. Het klinkt allemaal wat origineler, meer gangster dan het toch wat commerciëlere D2 en dat wil je toch horen van Game. Ik vind deze zelfs beter dan Devil's Advocate.
0
geplaatst: 10 december 2015, 11:37 uur
Silky & Smooth schreef:
Het cijfer is hier hoger. Afgaande op individuele tracks is dat enigszins begrijpelijk, maar als geheel vind ik The Documentary 2 toch sterker. Toch staan hier ook zeker hoogtepunten op: Anderson .Paak steelt weer eens meerdere malen de show, het duet met zijn zoons is erg mooi, Lil' Wayne en The Game blijkt wederom een prima combinatie en oude strijders als Scarface en Nas vallen laten horen dat ze het nog steeds niet verleerd zijn. De beste track vind ik Quik's Groove! Wat een ge-wel-dige wisselwerking tussen de heren!
Het cijfer is hier hoger. Afgaande op individuele tracks is dat enigszins begrijpelijk, maar als geheel vind ik The Documentary 2 toch sterker. Toch staan hier ook zeker hoogtepunten op: Anderson .Paak steelt weer eens meerdere malen de show, het duet met zijn zoons is erg mooi, Lil' Wayne en The Game blijkt wederom een prima combinatie en oude strijders als Scarface en Nas vallen laten horen dat ze het nog steeds niet verleerd zijn. De beste track vind ik Quik's Groove! Wat een ge-wel-dige wisselwerking tussen de heren!
Eens, al vind ik the ghetto evenwaardig aan Quicks Groove... Ook al staan hier een vijftal mindere tracks op, begin ik toch te betwijfelen of je die zomaar had kunnen vervangen door de vier, vijf beste tracks van disc 1. De sound is hier toch net een tikje meer g funk/gangsterrap...
0
geplaatst: 20 december 2015, 21:34 uur
Niet te geloven: twee magnifieke albums op één week tijd.
Een week na The Documentary 2 kregen we het volgende deel al, nummer 2.5. In totaal brengt ons dit op 37 nummers (inclusief El Chapo) en toch weet The Game de kwaliteit er goed in te houden.
Zoals velen vind ik dit deel een tikkeltje sterker dan de eerste disc. Dit deel klinkt meer als een geheel en heeft geen nummer dat ik soms skip, zoals Hashtag op CD 1.
Favorieten zijn Magnus Carlsen, Gang Bang Anyway, From Adam, Gang Related, Last Time You Seen, Quik's Groove(!), My Flag / Da Homies, Moment of Violence, Like Father Like Son 2, Life en bonustrack El Chapo.
The Documentary 2 en 2.5 beschouw ik eigenlijk als één album, dus bezie ik het ook als één project in mijn eindejaarslijstje. Ontzettend knappe prestatie dat The Game hier geleverd heeft hoor, zo'n omvangrijk(e) album(s) uitbrengen waar zo goed als elk nummer blijft boeien.
4*
Een week na The Documentary 2 kregen we het volgende deel al, nummer 2.5. In totaal brengt ons dit op 37 nummers (inclusief El Chapo) en toch weet The Game de kwaliteit er goed in te houden.
Zoals velen vind ik dit deel een tikkeltje sterker dan de eerste disc. Dit deel klinkt meer als een geheel en heeft geen nummer dat ik soms skip, zoals Hashtag op CD 1.
Favorieten zijn Magnus Carlsen, Gang Bang Anyway, From Adam, Gang Related, Last Time You Seen, Quik's Groove(!), My Flag / Da Homies, Moment of Violence, Like Father Like Son 2, Life en bonustrack El Chapo.
The Documentary 2 en 2.5 beschouw ik eigenlijk als één album, dus bezie ik het ook als één project in mijn eindejaarslijstje. Ontzettend knappe prestatie dat The Game hier geleverd heeft hoor, zo'n omvangrijk(e) album(s) uitbrengen waar zo goed als elk nummer blijft boeien.
4*
0
geplaatst: 9 februari 2016, 20:04 uur
Beetje hetzelfde commentaar als The Documentary 2, alleen ga ik hier géén voldoende voor geven. Waar op het deel 2 nog een aantal goede tracks opstaan staat hier met From Adam eigenlijk maar één nummer op dat ik echt goed vind. Er staan nog wel een aantal tracks op die wel ok of aardig zijn, maar niet goed genoeg om ze te bestempelen als sterk o.i.d. Bij momenten ook erg langdradig met te lange tracks en skits (al maken die het album nog een best aardig geheel). Ook de westcoast/G-Funk-achtige tracks vind ik niet echt geslaagd. En dan zijn er natuurlijk ook weer veel te veel matige gastartiesten te vinden, maar dat hoort er blijkbaar allemaal bij these days.
Zelfde conclusie eigenlijk als deel 2: met het originele deel heeft het niet veel te maken en eigenlijk enkele track doet denken aan deel 1. Zoals eerder gezegd: geen voldoende dus.
2,5*
Zelfde conclusie eigenlijk als deel 2: met het originele deel heeft het niet veel te maken en eigenlijk enkele track doet denken aan deel 1. Zoals eerder gezegd: geen voldoende dus.
2,5*
0
geplaatst: 24 februari 2016, 16:05 uur
MJ_DA_MAN schreef:
Beetje hetzelfde commentaar als The Documentary 2, alleen ga ik hier géén voldoende voor geven. Waar op het deel 2 nog een aantal goede tracks opstaan staat hier met From Adam eigenlijk maar één nummer op dat ik echt goed vind. Er staan nog wel een aantal tracks op die wel ok of aardig zijn, maar niet goed genoeg om ze te bestempelen als sterk o.i.d. Bij momenten ook erg langdradig met te lange tracks en skits (al maken die het album nog een best aardig geheel). Ook de westcoast/G-Funk-achtige tracks vind ik niet echt geslaagd. En dan zijn er natuurlijk ook weer veel te veel matige gastartiesten te vinden, maar dat hoort er blijkbaar allemaal bij these days.
Zelfde conclusie eigenlijk als deel 2: met het originele deel heeft het niet veel te maken en eigenlijk enkele track doet denken aan deel 1. Zoals eerder gezegd: geen voldoende dus.
2,5*
Beetje hetzelfde commentaar als The Documentary 2, alleen ga ik hier géén voldoende voor geven. Waar op het deel 2 nog een aantal goede tracks opstaan staat hier met From Adam eigenlijk maar één nummer op dat ik echt goed vind. Er staan nog wel een aantal tracks op die wel ok of aardig zijn, maar niet goed genoeg om ze te bestempelen als sterk o.i.d. Bij momenten ook erg langdradig met te lange tracks en skits (al maken die het album nog een best aardig geheel). Ook de westcoast/G-Funk-achtige tracks vind ik niet echt geslaagd. En dan zijn er natuurlijk ook weer veel te veel matige gastartiesten te vinden, maar dat hoort er blijkbaar allemaal bij these days.
Zelfde conclusie eigenlijk als deel 2: met het originele deel heeft het niet veel te maken en eigenlijk enkele track doet denken aan deel 1. Zoals eerder gezegd: geen voldoende dus.
2,5*
Ik accepteer uw mening MJ_DA_MAN, maar aan uw meeste reacties te zien bent u een aardige azijnzeiker. Maar ook dat hoort er allemaal bij these days, klaarblijkelijk.
0
geplaatst: 24 februari 2016, 17:21 uur
Willemsb schreef:
Ik accepteer uw mening MJ_DA_MAN, maar aan uw meeste reacties te zien bent u een aardige azijnzeiker. Maar ook dat hoort er allemaal bij these days, klaarblijkelijk.
(quote)
Ik accepteer uw mening MJ_DA_MAN, maar aan uw meeste reacties te zien bent u een aardige azijnzeiker. Maar ook dat hoort er allemaal bij these days, klaarblijkelijk.
0
geplaatst: 24 februari 2016, 18:28 uur
Willemsb schreef:
(quote)
Ik accepteer uw mening MJ_DA_MAN, maar aan uw meeste reacties te zien bent u een aardige azijnzeiker. Maar ook dat hoort er allemaal bij these days, klaarblijkelijk. 
0
geplaatst: 10 maart 2016, 10:34 uur
Ik hou wel van jullie, hoor. Trouwens, ik bezocht deze man vorige maand in Rotterdam. Gewoon een performance van 2 uur lang, heerlijk. Normaal peren de USA-rapperts er heel rap uit, na een uurtje of zo. Dus Taylor, keep up tha good work. En blijf lekker over Ferrari's lopen enzo.
0
geplaatst: 23 maart 2021, 17:22 uur
Begint aardig maar wordt erg matig naar het einde toe. Wel leuk om te horen dat ie het nog kan (tenminste: 6 jaar geleden... 
)
)* denotes required fields.
* denotes required fields.