De Jeugd van Tegenwoordig - Manon (2015)

Dat deze troep op 'music'-meter staat.

Zoals viel te verwachten weer vreselijk kut.

Want hiphop kan geen troep zijn? Of vind je het überhaupt geen hiphop?

Mee eens!

Het zou rap album moeten want de essentie hiphop heeft hier niets maar dan ook niets mee te maken.

Er wordt überhaupt weinig gerapt op dit album, al weet ik dus niet precies hoe de verhoudingen liggen. De essenties e.d. van hiphop zijn verder nogal gedateerd. Boom bap is het idd niet, nee.

Ah verdorie, ik dacht echt dat dit album rap, breakdance, graffiti en turntablism mixte.

Ik dacht dat metal en prog-liefhebbers moeilijke mensen waren.
Maar nondeju....

Ik vind het best een leuke plaat maar ondanks dat toch een tegenvaller. De vorige platen vind ik namelijk wel een stuk sterker.

Lekker foute pop maar met de nodige humor gebracht. Wel jammer dat er zo weinig gerapt wordt.
Broertje Ik Heb Je, Ze Kan Me Wel Schieten pt. 2&3 zijn nu de uitschieters voor mij.

Dat staat er los van.

Als je rapt wil niet zeggen dat je hiphop bent. Vroeger hadden we ook 2 Unlimited of 2 Brothers on the 4th Floor en Snap.

Dat je als persoon een ongezouten mening hebt wil niet zeggen dat je moeilijk bent maar helaas noemt de tegenpartij je vaak hater maar dat zou ik ook zeggen als ik geen weerwoord had.

Hiphop is cultuur dat is alles en heeft niets met boom bap te maken.

Schitterend rockalbum!

Ik bedoelde meer het puristische van de term hip-hop.
Het zou toch niet zoveel moeten uitmaken, waaronder deze plaat op de site staat.
Ja, het is pop, maar dat is alles. Wat zou dan de tweede categorie moeten zijn? Electronisch? Dan worden die liefhebbers straks boos.

Het probleem is dat het labelen van muziek altijd de boel verpest.

Wanneer is iets rock? Dat weten rock puristen alleen. Waarom? Omdat zij wel kritisch durven te zijn wat helemaal niet negatief is maar wel als negatief wordt bestempeld door de andere zijde.

Ik vind dat alle mainstream muziek onder POP valt en dat maakt niet uit of het dance, rock, rap of country is. Dat is het eigenlijk niet want het is een verbastering van een orginele stijl maar wordt kitscherig gebracht comform de industrie standaard. Nummers moeten een bepaalde structuur hebben mogen over het algemeen geen lange intro's hebben en vaak mogen de nummers ook niet te lang zijn. Meestal niet langer dan 4 minuten tegenwoordig.

Ik pest puristen altijd graag een beetje. Want ik zie eigenlijk alle metal, rock en hip-hop ook als pop(ulaire) muziek.
Eigenlijk alleen jazz, blues, wereld etc. niet. Maar tegenwoordig klinken veel wereld, jazz en bluesartiesten ook aardig pop.

Je hebt natuurlijk volkomen gelijk, dat labelen erg moeilijk is. Een tag-cloud verricht wonderen. Eén van de weinige voordelen van Last.fm. Want comedy-pop zou iets voor dit kunnen zijn. Samen met Weird Al Yankovic, Bloodhound Gang en Tenacious D

Ik vind het een lekker album, Manon, Ik was een Klootzak en Broertje Ik Heb zijn mijn favorieten.

Je moet niet te veel geloven wat ze in dat zogenaamde pop encyclopedie schrijven.
Een bedenksel dat niet op waarheid is berust.

Met dat laatste heb je volkomen gelijk.

Om een eerder nummer van de Jeugd aan te halen: "Bertje doe niet zo moeilijk"

De Jeugd mag voor een purist dan wel mainstream zijn, ze zijn het daarom nog niet.

Misschien wel het leukste aan de Jeugd is dat ze zo lastig te categoriseren zijn. Outkast associaties heb ik dan weer regelmatig.

Totaal irrelevant, net zoals een aantal opmerkingen hiervoor

Eigenlijk is geen enkele opmerking irrelevant.

Ieder ziet//hoort het op zijn eigen manier.
De band heeft mijn aandacht getrokken door hun synthpop//dancepop invloeden.

Wanneer mijn vriendin het opzet, ben ik iedere keer weer verbaasd over de vette synths, beats en basjes.

Die opmerkingen bedoelde ik niet, stukkie daarvoor met die rare link naar Nico bijvoorbeeld bedoelde ik.

Meningen gaat het imho juist om, discussies

Bas Bron heeft een hele aparte stijl idd, zeer dansbaar bij tijd en wijle

BPM69 heeft ook echt een tempo van 69 bpm. Uiteraard zoals verwacht, maar toch leuk.

Het laatste.

Ze nemen zichzelf niet overdreven serieus en dat slaat over op het productie proces van dit album. Het is gewoon lang leve de lol allemaal en dat in ogenschouw nemend vind ik dit best een lekkere plaat. Voor mij is dit gewoon een lekker tussendoortje dat een lach op je gezicht tovert. Zoveel Nederlandse mainstream acts kunnen dat bij mij niet.

Het voelt een beetje dat dit het moment is dat JvT echt een karakter van zichzelf is geworden. Het is te flauw, te makkelijk. Op vorige albums hadden ze ook zulke momenten, maar hier lijkt het alsof ze die sketches hebben opgerekt tot complete nummers. Ik heb Bas Bron ook wel beter horen produceren. Het tempo ontbreekt en het klinkt te simpel.

Op hun eerder albums was de balans tussen meligheid en kwalitatieve muziek altijd mooi in evenwicht, maar hier is het één en al meligheid. Ze kloten maar wat aan en kan, op Straatmeermin en Broertje Ik Heb Je na, geen leuke nummers vinden.

Ik krijg dit album voor het eerst gevoel dat ze het allemaal serieus bedoelen. Het parodie-randje is er af. Dat het allemaal van die slappe hap 80's muziek is helpt ook niet. Jammer

Gelukkig hebben ze wel één vette videoclip voor maar liefst drie nummers!

Grappig om te zien dat er volledig tegenstrijdige berichten staan, na mijn aanvankelijke teleurstelling ontdek ik toch steeds meer wat de moeite waard is. Serieus of juist niet, het is wel een echte JvT, omdat zelfs hier iedereen wat anders hoort. En dus lastig te labellen, dat bevalt me wel.
Eigenlijk is 'Ja, Natuurlijk' de one-off, itt tot de eerdere albums staan daar relatief serieuzere nummers op, deze is meer in lijn met 'De Lachende Derde'.

Vaker geluisterd en toch stuk beter dan op eerste gehoor......