Na het uiteenvallen van Ultravox onder leiding van Midge Ure braken er onzekere tijden aan voor toetsenist en violist Billy Currie. Hij begon er aan te denken dat hij wellicht ook moest gaan zingen. De voorzitter van de platenmaatschappij IRS had dit in de gaten en bood hem een contract aan op het sub-label No Speak.
Deze kans greep Currie met beide handen aan en zo ontstond het instrumentale album Transportation. Hierop werkte Currie onder ander samen met Steve Howe, die vele snaar instrumenten op dit album voor zijn rekening nam. Mede hierdoor is Transportation een behoorlijk album geworden. Duidelijk is in ieder geval dat de klassieke kant van Ultravox bij Currie lag. Dit is in de acht composities wel goed te horen.
Ondanks dat dit album muzikaal prima in orde is, is de productie wat kil. Wat ik met name mis zijn warme bassen die dat fijne gevoel aan muziek geven. Hetgeen echt jammer te noemen is, want waren deze wel in voldoende mate aanwezig geweest, dan zou ik meer sterren aan dit album hebben gegeven. Desalniettemin een fijn album.