WoW! Wat een plaat is dit weer. Het heeft even geduurd voor ze met een opvolger kwam (ik tel haar verzamel-album van vorig jaar even niet mee), maar met haar vijfde album, blaast Carrie Underwood je weer net zo hard uit je stoel als ze met voorganger "Blown Away" (2012) deed.
Deze power-vocalise is zeer populair in Amerika, waar ze doorbrak toen ze in 2005 de vierde editie van American Idol won. Daarna is haar carrière in een stroomversneller geraakt, en tegenwoordig wordt ze tot de absolute top van de Country gerekend. En verrassingen komen in kleine pakjes: Er komt een geluid op orkaan-niveau uit de strot van deze slechts 1.60 lange, kleine blonde bombshell. Luister maar eens naar het krachtige "Renegade Runaway," een stevig rock-nummer en een van de vele uitmuntende tracks op dit 13 nummers tellende album. Voor de mensen die al hun neus ophalen bij het horen van het woord "country:" haar muziek is meer rock-pop met een vleug country, dan de pure "country" waar je opa en oma misschien fan van waren. Bij haar concerten covert ze ook steevast een nummer van Guns & Roses, waarmee ze aantoont over echte "rock-ballen" te beschikken
Carrie - Paradise City en ze zou als front-vrouw van een (hard)rockband zeker geen slecht figuur slaan.
Een van mijn andere favoriete rockers is "Chaser," nog zo'n power-track, terwijl het bluesy, met een vleugje gospel doordrenkte "Choctaw County Affair" ook tot m'n top drie van dit album behoort. Nog zo'n krachtige rock-nummer is "Mexico." Dan heb je nog de power-ballad "Clock Don't Stop," of het Shania Twain-achtige nummer "Dirty Laundry."
Gelukkig brengt ze wat nodige balans in het album door een tandje terug te schakelen met ballads als "Heartbeat" en het prachtige "The Girl You Think I Am," met vocale ondersteuning van Sam Hunt. "What I Never Knew I Always Wanted" is ook al weer zo'n mooie ballad, een waardige afsluiter van dit album. Een echte aanrader.