The Beatles - Rubber Soul (1965)

Nu is het alleen nog wachten op de perfecte stereo mix ?

Nee hoor. De eeuwige discussie De originele mix was al prima. De remaster geeft iets meer diepte, maar is al twijfelachtig. Ik hoor de muziek het liefst zoals deze oorspronkelijk is gemixt. Dat geeft het beste weer hoe de artiesten het bedoeld en de fans het gehoord hebben. Noem me ouderwets, dat klopt in geval van The Beatles

Klopt niet echt... Voor de remasters is er uitgegaan van de mix die in 1987 is gemaakt door George Martin. Voor de echte originele mix (zoals de fans het gehoord hebben) moet je of teruggaan naar het originele vinyl of de mono-cd's uit 2009 die (om vage redenen) van zowel Help als Rubber Soul de originele stereo-mix te horen...
Vooral bij dit album is de mono-versie de beste. De originele stereo-mix is in een paar uurtjes in elkaar geflanst zonder dat The Beatles erbij waren; een simpele mix vanaf de two-track, lekker de boel rechts of links. Er is veel te zeggen voor een wat normalere stereomix. Die gaat er vast ook wel komen, maar Apple heeft geen haast....

Ik denk dat dit mijn eerste favoriete volwassen pop/rock album is dat meer is dan een album met (enkele) singles als basis/kern (of het moet BIABH van Bob Dylan zijn, hoewel meer folky). Mijn favoriete Beatles jaar is zelfs denk ik ook 1965 met nog nummers als Help, You've Got To Hide Your Love Away en de single We Can Work It Out/Day Tripper; Ik las overigens dat deze single op dezelfde dag uitkwam al het album Rubber Soul, maar staan niet op het album (ik heb deze single trouwens nog van mijn oudste broer 'gestolen' )

Rubber Soul kan ik ook met plezier helemaal afspelen, maar mijn prijsnummers zijn toch wel de opener, Norwegian Wood en Nowhere Man.

Hé Cured waar blijft je score?

Ik scoor niet zo heel veel .

Ik ben aan mijn zoveelste versie van Rubber Soul begonnen. Na de regulieren lp, de regulieren cd en de geremasterde cd versie nu op vinyl (180gr) - LP - Nieuw & Geseald gekocht voor zo'n €21,-.
Wat een geluid, het geld meer dan waard. Een aanrader.
Bovendien horen The Beatles gevoelsmatig op vinyl. Hoewel mijn Beatles verzameling erg groot is en nog steeds groeit denk ik toch alle Beatles Lp''s geseald te gaan kopen.
Sowieso ga ik steeds meer voor vinyl. Mooier en leuker. Cd's ben ik een beetje op uit gekeken.

Wat heb je, al met al, in de loop der jaren zo besteed aan dit album, d-h ?

Een Eurotje of 100.
Maar bij iedere nieuwe aanschaf klinkt Rubber soul weer fris en maagdelijk. Het vinyl ruikt ook lekker.

Fetisjist

Ik kan je de oude mono versie op vinyl ook aanraden: heerlijk puur geluid!

Die heb ik al vanaf 1976 in mijn bezit. Een van de eerste lp,s die ik ooit heb gekocht.

Off topic: mijn eerste single (!) was 'we can working out'en de 2e was 'please go' (Golden Earrings)

Je was nog jong en je engels was nog niet zo goed ?

Dit is toch wel de overgangsplaat van - om het wat plat te zeggen - de rock 'n roll Beatles, naar de band die in de tweede helft van de jaren '60 een paar bijzondere meesterwerken zou maken. Op dit Rubber Soul staan ze ook wel, die meer rock 'n roll nummers, zoals bijvoorbeeld opener Drive My Car. Een lekker nummer overigens. Maar er staan ook een stapel fraaiere songs op. Dit Rubber Soul was een stap vooruit op het natuurlijk helemaal niet onaardige Help! notabene ook uit 1965.

Die nummers die wat meer hebben zijn Norwegian Wood, You Won't See Me, Nowhere Man, Think For Yourself en I'm Looking Through You. Maar de nummers die nog een stap verder betekenden in de richting van de albums die volgden waren toch echt het oh zo mooie Michelle (ma belle), het fraaie Girl & In My Life. En zo is Rubber Soul niet alleen prettig om naar te luisteren, met een pallet aan stijlen, maar ook een belangrijke mijlpaal voor the Beatles.

Dit is het album waar het echt begon, of eigenlijk opnieuw begon. De vier heren leverden hun eerste echte meesterwerk af en ontstegen het Fab four imago. Het is een plaat die toch wel veel op de opvolger Revolver lijkt maar nog minder psychedelische invloeden heeft. Lennon pakt vaker de akoestische gitaar op en Harrison introduceert de sitar in The Beatles. De nummers snijden voorzichtig nieuwe thema's aan. De nummers worden dynamischer en de teksten beter. Alles wat ze deden maar dan beter en nieuw.

En god, wat sloeg deze plaat destijds in als een bom. De hitjes kende de wereld al, maar dat de vier heren ook een magistrale plaat als deze konden maken was nieuw. Mijn hoogtepunt is toch wel 'In my life'. Het had door een doorgeleefde oude man geschreven kunnen zijn die op zijn sterfbed op zijn leven terugkijkt, geweldig! Nee ze waren nog lang niet klaar, ze kwamen net op stoom.

Deze plaat is ook de inspiratie geweest voor Pet Sounds aldus Brian Wilson. Ik kan er nooit tegen als mensen The Beatles een overschatte band noemen. Ze hadden jarenlang simpele hitjes kunnen schrijven maar ze durfden iets nieuws te doen en zorgden daarmee voor een tweede muzikale revolutie.

In de popmuziek van de 2e helft van de 20e eeuw bedoel je dan toch neem ik aan ?

Elvis de 1e ?

Ik heb het hier natuurlijk puur over popmuziek. Met hun eerste albums kwam The British Invasion op gang en daarmee de eerste golf van jaren zestig rock vervolgens ontketende ze met dit album en misschien Revolver nog wel meer de tweede revolutie. De golf van creatieve psychedelische platen.

Er zijn zoveel muzikale revoluties maar ik richt me nu puur op The Beatles

Ah ! Duidelijk !

Mocht je een draaitafel hebben dan is de aanschaf van de nieuwe mono Rubber Soul op vinyl zeker te overwegen!
De originele stereo-mix van dit album was sowieso arbitrair; George Martin maakte een remix in de jaren '80; maar de ''plaatsing'' van instrumenten en vocalen haalt erg de pit en de focus uit de plaat. En ook hier: The Beatles zelf waren actief bij het maken van de mono-mix en lieten de stereomix over aan George Martin en de studio-musici....
Hier een enthousiaste review van het nieuwe vinyl!

Ben nog in het gelukkige bezit van de originele mono-persing, en die klinkt in ieder geval op alle fronten beter dan de latere stereo-versie. Aanschaf van de nieuwe mono-versie lijkt me dus wel 'n goeie aanrader.

Mijn favoriet voor zover ik de albums ken. Veel beter ook dan Sgt Pepper. Combineert mooi de frisheid van de jonge Beatles met de experimenteerdrift van de rijpere Beatles.

Ben weer bezig aan mijn zoveelste Beatles-revival. Maar ik denk dat Rubber Soul voor mij de beste is. Geen fillers, geen flauwekul (zelfs What Goes On vind ik een prima nummer, wat lichtvoetiger, maar toch een mooie tekst en fraai gitaarwerk).

Het album vliegt voorbij, dartelt en vele nummers blijven dagenlang in mijn hoofd hangen. Over absolute meesterwerken als Norwegian Wood (This Bird Has Flown), Michelle en In My Life is al zoveel geschreven, dus ik beperk me even tot de songs die niet zo vaak genoemd worden:

You Won't See Me: Wat een fijne samenzang en heerlijk slepende melodie.
The Word: !!!!!!!!!!!!!
If I Needed Someone: Ook heerlijk.
Run For Your Life: Van dit nummer valt me vooral de onderdrukte agressie in de tekst op, en dat voor het nog relatief zoetsappige jaar 1965. Er wordt eigenlijk gezongen (vrij vertaald):

"Pas op jongedame, want ik heb een kronkel in mijn kop en een jaloerse geest!"
"Als ik je betrap met een andere man, ren dan maar voor je leven, want dan zie ik je liever dood."

Deze plaat is tekstueel een revolutie. Muzikaal zit de vooruitgang meer in de arrangementen en de melodieën. De muzikale vooruitgang zette zich mooi door op Revolver en Sergeant Pepper. Toch heeft Revolver helaas een draak in de vorm van Yellow Submarine aan boord, zodat die de 5 sterren net ontloopt. En hetzelfde heb ik met Sergeant Pepper's Good Morning Good Morning. Daarom is Rubber Soul de kampioen voorlopig.

Nog even een opmerking over het geluid: Ik heb nu de stereo 2009 remaster en draaide vroeger de originele stereo op het oude vinyl. Heel eerlijk gezegd had ik iets liever de originele stereo master gehoord, dan die uit 1987. Waarom: Daar ben ik mee opgegroeid en daar zit de herinnering, hoe lullig die ook gemixt is. Wel klinken alle 2009 remasters voor zover ik ze ken zeer goed en komt het heel dichtbij het origineel. Ik sluit me ook geheel aan bij vrijwel alle opmerkingen van gebruiker bawimeko aangaande remasters/reissues en het oppoetsen van geluid. Het moet voor mij ook zo authentiek mogelijk blijven en er moet al helemaal niet gekloot worden met de equalizing en met denoising. Welnu, daar zijn de remasters uit 2009 heel goed in geslaagd!

Alleen jammer dus dat de originele stereo versie tussen de mono-remasters zit. En daar heb ik nu geen geld voor.....

Het is gebeurd. Ernie heeft zijn 1ste Beatlesalbum in huis gehaald.

Jarenlang geweigerd om ook maar iets te kopen van deze heerschappen omdat 25 euro voor een kartonnen hoesje van nog geen 0,2mm dik gwn pure afzetterij is in mijn ogen. Zeker omdat pakweg iedereen (platenmaatschappij, managers, erfgenamen...) die op 1 of andere manier bij deze groep betrokken waren waarschijnlijk toch al stinkend rijk zijn. Vergeef mij als ik verkeerd ben maar bij alle oude groepen/artiesten (Rolling stones, Led Zeppelin, The Doors, Jimi Hendrix...) waarvan ik CD's bezit vielen de prijzen enorm goed mee. Enkel Pink Floyd en The Beatles blijven belachelijk duur

Al een geluk dat ik deze dus tegenkwam voor 9euro laat het verzamelen beginnen

stel je niet aan!

Tot uw orders. Zal in opdracht en op commando van het BeatlesDictaat de (opbouwend) kritische reactie subiet weer verwijderen.
Succes verder hier met de bespreking van dit album.

hahaha, opbouwend kritisch... ik weet dat je gevoel voor humor hebt, maar deze is echt mooi bedacht.
niet zo op je tenen he, wie kaatst...

Erg grappig dat zaaf zijn reactie nu een antwoord op mijn post lijkt

haha, laat duidelijk zijn: dat is t niet!