Tindersticks - Tindersticks (1995)

Ik vind deze persoonlijk dan weer een heel klein beetje minder dan het debuut, maar het verschil is echt miniem. 'My Sister' is een monumentale song, andere favorieten zijn 'Seaweed' en 'Travelling Light'. Staples' stem klinkt soms zo gebroken dat het zwaar is om naar te luisteren. Maar de beste man heeft wel een prachtig stemgeluid.

Tiny Tears is om van te huilen van geluk.

Inderdaad, al denk ik wel dat zijn stemgeluid voor velen een struikelblok is. Vond het al snel erg mooi klinken gelukkig. Een one of a kind zanger die kerel.

Lang.. misschien wel te lang, maar wat een heerlijk album is dit. Ieder nummer is eigenlijk erg mooi, dus hoezo is het album dan te lang?

Het is uiteraard een nogal sloom album en ik kan slecht tegen lange, slome albums. Op den duur verveelt het, maar misschien moet ik deze gewoon nog een paar keer draaien.

Gewoon de lp aanschaffen en dan op 45 toeren draaien.

Zeer mooi 2e album van deze melancholische zielen uit de UK.
Niet de makkelijkste muziek, maar ook weer niet heel moeilijk te behappen.
Dat komt voornamelijk door het gebruik van veel instrumenten en enigzins invloeden van buitenaf.
Veel tempo zit er niet in, maar de originele insteek en de zang van Staples zijn razend sterke punten in het geheel.
Daarbij deugen de composities gewoon.
Het is een broeierig gitzwart gebeuren op deze plaat, herfst tot en met, maar ergens in de verte hoor je ook wel weer een sprankje hoop.
Ja, de Nick Cave invloeden zijn er wel, maar de uitbarsting die Cave wel eens laat gelden, zal je hier niet snel tegenkomen.
Dit zijn Britten en die laten nu eenmaal nooit het achterste van de tong zien.
Geeft niets, dit is ruim een uur machtig mooie muziek en fraai verpakt.
Wat losse flarden kon ik van Tindersticks, maar dit smaakt duidelijk naar meer.

Ik was net te laat met luisteren om 'm in mijn lijstje voor de Album Top 10 per jaar mee te nemen bikkel2. Aan de andere kant vind ik dit wel een plaat die je een paar keer moet draaien, om op je in te laten werken.

Geen makkelijke kost, maar ik had weinig draaibeurten nodig om deze hoog te waarderen.
Heel fraaie plaat.
Maar ik val ook voor de pure melancholie
Daarbij gebeurt er ongemerkt best veel in de liedjes.
Verschijnende instrumenten passeren de revue.
Perfect gearrangeerd. Petje af voor de produktie.

Zo is het bikkel ! Ik heb dit album pas een paar weken in huis en al helemaal grijs gedraaid.
Dat ik ooit zijn stem niet kon velen begrijp ik nu helemaal niks meer van.
Niet alleen Tiny Tears is mooi ; wat een hoog nivo hebben alle nummers !

Dat het cd'tje niet krom trekt.....zo vaak draai 'm ....gewoon verslaafd aan dit donker romantische gevrij !!!!
Volle score!

Tiny tears en travellin light behoren tot de mooiste songs van tindersticks

Oh ja, de eerste helft van de jaren negentig, toen cd's bijna verplicht zeventig minuten of langer leken te moeten duren... Tindersticks heeft een prettig geluid hoor, maar halverwege begint het me eigenlijk al te vervelen en dan duurt dit album best lang. Travelling Light is dan gelukkig nog wel een lichtpuntje.

Laatste weken bezig om hier te reageren op albums die ik aan het draaien ben. Deze vandaag binnen gekregen op vinyl. Tindersticks was lang zo´n naam op festival en concertposters die ik steeds mis liep, tot ik ze echt ontdekte doordat Tiny Tears zo bloedstollend mooi doorkwam in The Sopranos. Ken lang niet alles van ze, maar dit album is echt een pareltje. En Tiny Tears is nog steeds een van mijn favoriete tracks.

Ergens in de jaren negentig zag ik een registratie van een optreden van de Tindersticks die speelden op Pink Pop op tv, de eerstvolgende dag dat de winkels open waren heb ik direct 'Curtains', 'Tindersticks' en dit album gekocht. Ik kan mij nog herinneren dat Michel, de eigenaar van Da Capo in Utrecht vroeg of ik ze toevallig de dag daarvoor op tv had gezien en daarom ineens al hun albums wilde hebben, hij vond ze ook geweldig. Eenmaal thuis was ik direct verloren in de sound van de Tindersticks en de stem van Stuart Staples, en die strijkers, prachtig. Ik woonde destijds nog bij mijn ouders en het moment dat ik dit album net op had staan, de eerste paar nummers uit mijn kamer schalden op vol volume, liep mijn moeder mijn kamer binnen, bleef even staan om te horen wat ik op had staan en zei verbaasd :"goh, dit is bijna hetzelfde als Julio Iglesias, en dat vind je niet mooi, je loopt altijd te klagen als ik het luister " , Uiteraard deed dit mij even twijfelen of mijn nieuwe ontdekking niet was wat ik ervan verwacht had en of ik geen ontzettende miskoop had gedaan. Gelukkig vond ze het vreselijk toen ze wat beter luisterde, de vergelijking met Julio is dan ook ver te zoeken.
Dit album staat in mijn top 10, nummers als A Night In, Tiny Tears, Travelling Light, No More Affairs, Mistakes, She's Gone, Talk To Me, prachtig... Dit geldt eigenlijk voor de meeste albums van deze band en in het bijzonder 'Curtains', albums die alles in zich hebben wat muziek zo mooi kan maken. Het is absoluut een band die niet iedereen kan waarderen, ik luister het ook alleen als mijn vriendin niet meeluistert, maar als het je wel raakt is hun muziek hartverscheurend mooi...
In 2002 heb ik ze in het vredenburg gezien, een van de mooiste concerten die ik heb gezien, geweldig ook zo'n strijkersenemble dat helemaal los gaat. Onlangs speelden ze weer in Utrecht, helaas kwam ik daar pas achter de dag na het concert terwijl ik er vijf minuten vandaan woon...