Coheed and Cambria - The Color Before the Sun (2015)

Nieuwe track: You Got Spirit, Kid

Ik weet niet wie Metal bij deze band nog durft te noemen, maar het is altijd al Rock geweest. Misschien nooit de band gehoord?

Over het album:
Zeer verrast eigenlijk!

Ik zou niet durven beweren dat hij de band nooit gehoord heeft, maar dat het metal is geworden, is gezien het feit dat het album is toegevoegd door Metalhead99 toch niet zo heel verrassend?
Je kan overigens gewoon ook zelf om correctie vragen.
Ik ben toch wel weer benieuwd naar dit album, ondanks dat ik vind dat ze erg wisselende albums maken.

Tjah, de website waar ik de info vandaan haalde hing dat label eraan. Zelf heb ik nooit ook maar een seconde van het materiaal van deze band gehoord, dus ik had geen idee wat voor genre ik hier aan moest plakken. Maar als jullie het een probleem vinden: rechtsboven staat "corrigeren" en als je daar op klikt kan je het zelf wijzigen.

Ben er niet kapot van moet ik zeggen. Ze lijken per album meer als een pop band te klinken.

Dit album lijkt meer op IKSOSE 3
De productie is wel minder maar ze doen hun best om terug naar hun oude sound te gaan. Qua songs is het ze gelukt. Zoals Atlas.

Blij verrast door deze plaat. Inderdaad behoorlijk poppy, maar nergens gezapig, iets waar ik bij het voorgaande tweeluik wel last van had. Vooral Here To Mars vind ik echt een heerlijke track, ook Atlas is ijzersterk.

Matig album, waarop vooral ingetogen en haast poppy songs te vinden zijn. En dat is nou niet bepaald iets waar de band in uitblinkt. Vooral de zang gaat op den duur flink tegenstaan. De plaat mist pit en alles is aan de gezapige kant. Beste song is wat mij betreft The Audience. Precies, het meest stevige nummer.

Bij het zien van een afbeelding van een man met een bos krullen waar menig vrouw jaloers op zou zijn, kwam het ineens in mij op dat ik jaren geen Coheed and Cambria had geluisterd. Door deze verre associatie moest ik direct denken aan "Welcome Home" van Good Apollo, I'm Burning Star IV, een album dat ik vroeger vrij vaak draaide. Na het laatstgenoemde nummer weer is te hebben gedraaid op YouTube, was ik toch wel benieuwd naar nieuw werk. Ondanks de poppier sound stelt The Color Before the Sun mij zeker niet teleur. Na een luisterbeurt ben ik mij gaan afvragen hoe ik in godsnaam deze band uit het oog heb kunnen verliezen. Aan de krullen van de frontman lag het in ieder geval niet. "Island" is een behoorlijk upliftend nummer en "Atlas" een mooie ode aan het zoontje van de zanger. De intro van "You Got Spirit" brengt mij in goede sferen, maarhet hoogtepunt van deze plaat is voor mij toch "The Audience" met een heerlijk catchy refrein (of is het toch een bridge?). En dankzij dat laatste nummer kan Coheed and Cambria mij weer rekenen tot hun publiek. Wat een lekkere plaat.