The Weeknd - Beauty Behind the Madness (2015)

Dit kan het album van het jaar worden, maar ook zo maar eens de teleurstelling van het jaar. Often is een heerlijke track, The Hills is al één van mijn favoriete nummers van de beste man en Can't Feel My Face is een verrassend lekker up-tempo nummertje.

Maar door het mainstream appeal dat The Weeknd tegenwoordig heeft (Ariana Grande, Fifty Shades of Grey, etc.) vrees ik dat het te veel de Pop kant kan uitgaan. Bij Can't Feel My Face is dit goed uitgedraaid, maar bij Earned It toch iets minder naar mijn mening. Niet dat het een slecht nummer is hoor.
Ook zie ik dat In the Night hier op staat. Die is een paar maanden geleden al gelekt, geen topper.

Al met al toch super benieuwd naar Beauty Behind the Madness. Hopelijk weer meer in de richting van Trilogy in plaats van Kiss Land.

Tja ik ben siked, vorige album was echt raak. En de The Weeknd was het enige positieve aan die graffilm trouwens.

Alle singles hebben me gigantisch positief verrast, en ook die 'Prisoner' track klinkt erg hard.

In the Night, Can't feel my Face, Often, Earned It, The Hills zijn sowieso allemaal raak.

Wat is Can't Feel My Face een fantastische top plaat!!

The Hills, briljant.

Gelekt, ik ben inmiddels op de helft en wat ik hoor bevalt me ontzettend!

als oude fan van the weeknd had ik al verwacht dat dit niks zou worden... maar dit is nog erger dan verwacht. gewoon een 100% pop album. erg jammer. zal hem nog een paar keer beluisteren, maar denk niet dat ik deze daarna ooit nog zal luisteren. jammer

1e helft van het album is van hoge kwaliteit, na Shameless valt het allemaal ongelofelijk tegen.

Het album bestaat uit twee gezichten. Logisch dat The Weeknd moeite heeft deze te voelen. Begint het nog allemaal redelijk in de stijl zoals we hem kennen, vanaf Can't Feel My Face wordt het geheel een stuk poppy'er. Dit werkt nog voor deze track en het opvolgende Shameless maar daarna wordt het toch teveel van het goede. Ik vind het aardig binnen de lijntjes klinken en dat is niet iets waar deze zanger toch zo bekend mee is geworden. Vooral het duet met Lana Del Rey had veel meer kunnen én moeten zijn. Het urban geluid is op het laatst nog maar zelden te horen en dat is zonde.

Hopelijk is het album net als Can't Feel My Face een onwijze groeier, maar vooralsnog een tegenvaller.

Inmiddels 4x beluisterd, en het bevalt me prima! Eerste helft is, zoals hierboven mij al eerder gezegd, inderdaad sterker. Maar met prisoner herpakt abel zichzelf nog even in de 2e helft van het album, om vervolgens af te sluiten met het slechtste nummer wat hij tot nu toe heeft uitgebracht....angel...! Het heeft niet de impact die trillogy had, en het zit muzikaal niet zo briljant en op elkaar afgestemd in elkaar als kiss land ( persoonlijke mijn favoriete album en nummer van de beste man) maar er valt genoeg te genieten en stijgt voor mij nog steeds boven de gemiddelde commerciële pop/r&b plaat uit. Voor nu ga ik voor een 3,5*. Volledige review volgt

Die single over het glorieuze witte poeder is fantastisch.

"beauty behind the madness"

Het 2e major label album van Abel Tesfaye oftewel the weeknd.
Ik heb de beste man hoog zitten door zijn 3 uitstekende mixtapes en zijn album kiss land.
Kiss land vind ik persoonlijk nog steeds zijn beste, alles klopt aan dat album en de sfeer is fantastisch.
Iedereen die abel zijn stappen de afgelopen jaren een beetje heeft gevolgd wist dat dit album meer mainstream gericht zou gaan zijn. Zijn soundtrack voor "fifty shades of grey" zijn feature met ariana grande, de single can't feel my face allemaal stuk voor stuk hints dat the weeknd langzaam maar zeker de mainstream binnen is gedrongen. Het is ook dus zo dat ik met dit idee in het achterhoofd BBTM ben gaan luisteren.

Om maar meteen met het slechte nieuws te beginnen, al vanaf het eerste nummer is duidelijk dit gaat niet de impact hebben die kiss land voor mij had. Het begint meteen wat pop en ook volgt the weeknd gewoon de normale song structuren die op kiss land ver te zoeken waren, verse-refrein-verse-refrein.

Real life is verder als opener zeker niet slecht en ik heb zin in de rest van het album.
Groot plus punt is voor mij dat de producer achter zijn mixtapes "illangelo" voor het grootste gedeelte de productie van de instrumentals voor zijn rekening heeft genomen. Zijn eerste productie op dit album genaamd losers is voor mij ook meteen raak. Heerlijke beat vooral hoe die er even in knalt tijdens het refrein. Dit is toch wel een meer traditionele the weeknd song, en hij was voor mij zeker beter geweest als labrinth lekker thuis was gebleven want die voegt voor mij weinig toe.

Tell your friends de veel besproken kanye west productie houd het positieve begin van dit album vast. Abel zingt hier laidback over de thematiek die we van hem gewend zijn, veel drugs en veel vrouwen. De productie van kanye doet me niet heel veel en vind ik persoonlijk ook niet heel speciaal maar als totaal plaatje is dit een goeie track. Al is het al alleen maar omdat the weeknd na dit nummer niet al te vaak meer terug grijpt naar ze vertrouwde onderwerpen.

zowel over Often als the hills is in de afgelopen maanden al genoeg gezegd dus ik ga verder met girls born in the.....oh..eehh "acguainted. Hier verlies ik mijn aandacht even want was dit niet eerst een ander nummer? en ja hoor tegen het einde van de track komt de pre-chorus van girls born in the 90's even langs. Dit nummer was in mei gelekt samen met can't feel my face en in the night en is schijnbaar van wat ik erover heb kunnen vinden helemaal opnieuw opgenomen voor dit album. Helaas, want de eerste versie beviel mij een stuk beter.

Shameless is voor mij 1 van de hoogtepuntjes van dit album. De akoestische gitaar en abel ze stem gaan perfect samen, en heel even verwachte ik hier een soort rolling stone part 2. Dat word hem niet maar het is wel een erg fijne track. Goeie verses en een heerlijk refrein, leuke solo ook tussendoor.

Na shameless word het voor mij allemaal een stuk minder, earned it is leuk maar heb ik niet zoveel mee. In the night is een sterke pop song met toch wel een sterke mj invloed en ik had liever deze als single gezien dan can't feel my face. As you are weet ik niet zo goed wat ik ervan moet vinden, aan de ene kant klinkt het als iets van trilogy met een commercieel randje, aan de andere kant kan ik het niet uitstaan omdat het allemaal te lief en zoet is. 1 van de mindere nummers van het album. Dark times, the weeknd doet een ed sheeran song en dat doet hij zeker niet slecht. Het klinkt allemaal prima goeie productie leuke tekst maar dit zijn nummers waar ik the weeknd niet echt op thuis vind het past hem niet helemaal.

Met prisoner herpakt Abel zichzelf even op dit album. Dit komt misschien ook omdat dit 1 van de nummers is waar ik het meest naar uitkeek. De snippet zwerft al een tijdje op het internet en toen op de tracklist werd bevestigt dat lana del rey een feature zou hebben op dit nummer werd de hype voor mij alleen maar groter. En ze stellen beiden niet teleur, dit is een track zoals we van the weeknd gewend zijn en komt het dichtst in de buurt van de nummers op kiss land. Het is voor mij ook meteen het beste nummer van het album, al had er misschien iets meer uitgehaald kunnen worden. Lana stelt niet teleur maar heeft vocaal niet het bereik van the weeknd en dat merk je.

En dan de afsluiter angel.....slechtste nummer van het album. Het past niet bij um, het is niet the weeknd, het is te 80's het is te gemaakt. nee grote misser.

Als geheel werkt dit album wel. Dit is the weeknd zijn crossover album en moet zijn definitieve doorbraak zijn in de mainstream, ik moet zeggen daar is hij voor mij met vlag in wimpel in geslaagd. The weeknd kan een hele grote naam gaan worden, en ik hoop ook zeker dat dit gebeurt. Dit is een artiest die de stem van een generatie(s) kan worden zoals michael jackson dat was, ik denk zeker dat the weeknd die potentie heeft. Wil die dit doel bereiken zal die de XO-fans van het eerste uur toch wat teleur moeten gaan stellen want dat betekent ook een switch in stijlen. Dat is met dit album al gebeurt en ik ben benieuwd wat we in de toekomst gaan horen. Als ik het objectief bekijk is dit zeker een geslaagd album en heeft abel er een hoop nieuwe fans bij. Ga ik hier naar kijken als de grote "the weeknd" fan die ik ben, ben ik toch wel wat teleurgesteld.

3,5*

Iets commerciëler album, maar The Weeknd heeft ook met dit album weer heerlijk werk afgeleverd. Het is allemaal wat gelikter en ik mis de electronic touch van zijn eerdere werk wel een beetje, maar The Weeknd zingt weer sterk en het niveau is vrij constant de hele tijd. Het nummer met Ed Sheeran vind ik de enige misser.

'Prisoner' zou veel geslaagder geweest zijn zonder Lana Del Rey, ik had abel wel op een 2de verse willen horen. Ik vind zijn stuk iets te kort.

Hoe goed Can't Feel My Face is, zo zwak is dit album.
Een single zoals die eerder genoemde had ik niet verwacht. Zo toegankelijk heeft Abel nog nooit geklonken. Geen probleem met de koerswijziging. 1 van de beste popnummers van dit moment. Spijtig dat de rest niet hetzelfde patroon volgt. Nuja, over kwaliteit gesproken dan. De meeste nummers zijn ook veel toegankelijker dan zijn vorige werk maar zijn radio muziek in de negatieve zin. Platte R&B. Dit is duidelijk een album met als doel een groter publiek aan te spreken. Goed gedaan Abel. Volledig gelukt.

Lekker album wel, vooral de drop bij Losers..the first time listening to that drop got me like damnnn!

De vloek van idioot goede singles. Binnen een jaar Often, Can't Feel My Face en The Hills uitbrengen, dat is geen voorproefje meer. Eerder een onmogelijke belofte.

Ik moet BBTM nog veel vaker opzetten om er echt een zinnig woord over te schrijven. Het ene moment vind ik de muziek en de producties prachtig, en ben ik helemaal mee. Op andere moment kom ik in lichte opstand tegen de teksten van een getormenteerde ziel, verschraald door de coke en vrouwen - niet helemaal de problemen waar ik zelf mee kamp. Ik blijf het bijzonder vinden dat vooral diezelfde vrouwen juist de nummers onweerstaanbaar vinden waarin The Weeknd zingt over al die inwisselbare chicks.

Tja, haalt het allemaal niet bij Kiss Land maar dat wisten we eigenlijk al op voorhand.

Often en The Hills vind ik super en de beat in Losers mag er ook zijn maar vanaf Shameless wordt het wel heel erg matig allemaal. Toch 3,5 omdat ik in een milde bui ben.

The Hills, Can't Feel My Face, maar vooral Angel zijn voorlopig mijn favorieten.

Heerlijk album. Ik ben niet echt bekend met zijn vorige albums, al ken ik wel Wicked Games en daarom ben ik zijn discografie ingedoken. De vorige albums komen zeker nog aan bod!

The Weekend, oftewel Abel Tesfaye, was ooit een naam die nog onbekend en obscuur was. Door de jaren heen is dat toch wel veranderd, zonder aan kwaliteit in de boeten. Zo stond een nummer van hem op de soundtrack van de immens populaire film 50 Shades of Grey. Zelf heb ik het gevoel dat hij al even bezig is, maar officieel is dit nieuwe album pas zijn derde LP. Daar zitten dan wel wat EP’s en verzameld werk tussen. Ik kan erg genieten van de muziek van deze man. Vooral Trilogy staat hier nog vaak op. In verhouding is het dan wellicht wel even wennen met deze nieuwe plaat. Opener Real Life voelt namelijk direct een stuk meer poppy aan. Het blijft een fijn nummer, dat niet, maar is wel poppier dan we gewend zijn van the Weeknd. Losers zit daar ook in. Ook al is dat ook een fijn nummer. Tell Your Friends is dan in verhouding rustiger, zwoel en een klein beetje zeikerig. Zeikerig zonder irritant te worden, dat dan weer wel. Licht wederom goed in het gehoor, wederom fijn. Maar fijn is niet de kwalificatie die ik normaal bij the Weeknd gebruik. Al is fijn natuurlijk ook prima.
Often leunt op één van de meest bezongen onderwerpen in de R&B en soul. Abel heeft hier zoiets als: Let’s Talk About Sex. En dat hoor je wel vaker terug komen op deze plaat. Wellicht niet zo expliciet en aanwezig als op dit nummer. Een persoonlijke favoriet is er in de vorm van The Hills. Wat is dit cool zeg! Hele dikke beats, erg sterke sfeersetting. Dit is toch wel de muziek die ik verwacht als ik naar the Weeknd luister.
Een stuk minder opvallend is dan Acquainted. Niet meer dan prima kan ik dit nummer niet noemen. Can’t Feel My Face lijkt ook zoiets te worden met het rustige begin. Maar het nummer ontbloeit daarna. Dit is regelrecht hitlijsten materiaal.
De sex is terug op Shamless. Dit is sex, dit is zwoel en er is ook ruimte voor een klein beetje liefde. Om dat dan door te trekken naar Earned It, bekend van de eerder genoemde film. Past perfect na elkaar. Een stuk minder dan het toch niet zo boeiende In the Night. Dit poppy, dancy nummer doet mij maar weinig. Net als het wat saaie As You Are.
Een opvallend duet (met Ed Sheeran namelijk) horen we op Dark Times. Horen we ook eens een andere kant van Sheeran. Al is het nummer niet volledig geslaagd. Net als dat andere duet, Prisoner, met Lana Del Rey eigenlijk. Ook een matig nummer. Om dan af te sluiten met het toch wel wat saaie Angel.

Heeft the Weeknd het nog? Ja zeker, dat is nog terug te horen op deze plaat. Voor mij is een nummer als The Hills echt fantastisch. Maar in verhouding met vorige platen staan er ook teveel mindere songs op. Vooral naar het einde toe weet het toch wat minder te boeien.

(bron: Opus de Soul)

The Hills, Often, Can't Feel My Face, Losers en Shameless zijn heerlijke tracks. Misschien was een EP'tje een beter idee geweest.

Het album vind ik ok, maar ik vind 1 uur The Weeknd echt te lang... Dus ik heb het album ook in meerdere delen beluisterd. Dat is niet een geweldig teken...

Ik snap niet wat iedereen tegen Angel heeft? Voor mij persoonlijk het beste nummer van de plaat!

Dark Times is voor mij overduidelijk het zwakste nummer. Angel, As You Are en Losers zijn gigantisch gegroeid, eigenlijk is alles gegroeid op Dark Times na. Zeker niet skipbaar en ook zeker wel genietbaar, maar toch het zwakste nummer op de plaat die ik nu nog altijd helemaal grijs draai

Stiekem vind ik 'Dark Times' best wel leuk.

Ik mis de sound die Trilogy had.

Hiermee wil ik niet zeggen dat dit een slecht album is, verre van zelfs. Beauty Behind the Madness is weer een stap vooruit tegen Kiss Land. Maar net zoals bij Kiss Land twijfel ik steeds tussen 3,5* en 4*. Veel nummers zet ik niet uit mezelf op, maar als ze voorbij komen is het toch genieten geblazen. Dit is een gevoel dat bij Kiss Land niet altijd naar boven komt.

Het "probleem" dat dit album heeft is dat het veel commerciëler en meer Pop dan R&B is dan zijn vorige werk, zeker vergeleken met z'n magnum opus: Trilogy. Het is fantastisch dat The Weeknd eindelijk de aandacht en prijzen krijgt dat hij verdient. Steeds genieten geblazen wanneer hitsingle Can't Feel My Face nog eens voorbij komt op radio, werkelijk waar een heerlijke single. Maar het zijn vooral nummers als dat, Shameless, Earned It, In the Night, As You Are en Angel dat dit album te mainstream maken voor mij.

The Weeknd hoort donkere en deprimerende muziek te maken, geen (hit)singles zoals Can't Feel My Face en In the Night. Maar geen van allen zijn zwakke nummers, het is gewoon niet wat we gewoon zijn van Abel.

Real Life, Losers en Prisoner vind ik ook toffe nummers, maar ze behoren zeker niet tot zijn beste werk.

Dan blijven Tell Your Friends, Often, The Hills, Acquainted en Dark Times nog over. Deze behoren wat mij betreft tot Abel's topnummers. Vooral The Hills, wat gelukkig soms ook op de radio voorbij komt. Dat nummer is voor mij hét nummer van 2015!
Van die Pop nummers een paar alinea's hierboven behoort Can't Feel My Face ook wel tot zijn toppers hoor!

Zoals jullie wel merken zit ik met gemengde gevoelens over Beauty Behind the Madness. Het behoort in mijn Top 10 van 2015 en er is geen enkel nummer dat ik skip, maar toch mis ik de depressieve en drugsgebruikende feestganger die hij is op Trilogy en op vele van zijn heerlijke gastbijdrages op albums van rappers.

Het valt af te wachten of hij meer terug naar zijn roots gaat op z'n volgende project, of dat hij nog meer de mainstream kant op gaat. Ik houd mijn hart vast!

4*

En ik mis de sound en vooral de spanning van House of balloons (House of Balloons / Glass Table Girls, The morning, The knowing en Wicked games) of nummers als The fall, Montreal of Rolling stone van de volgende mixtapes.
Van een obscure outsider tot de belichaming van de trendy muziek van tegenwoordig inclusief samenwerkingen met alle pop artiestjes.
Can’t Feel My Face klinkt wel lekker, maar veel te makkelijk.


Dat laatste lijkt mij haast onmogelijk. Misschien komt het ook omdat je hem nu overal hoort. Daardoor is de verassing er wel af en zijn opvallende stemgebruik gaat mij irriteren. Ik heb ook het idee dat hij steeds meer tegen de poppy dance aanleunt dan, dan zijn oorspronkelijke duistere, meer experimentele triphopperige sound. Jammer. Hij heeft nu een enorm (waarschijnlijk jong) publiek bereikt, maar ik ben er klaar mee.

2,5* met half puntje aftrek vanwege de teleurstelling, al gold dat in feite bij Kiss land ook al.

Ik mis over het geheel een beetje de spanning en opbouw die op zijn andere albums wel te vinden was. Desondanks is het overgrote deel van dit album prima om naar te luisteren. Eigenlijk skip ik alleen de eerste track. 'Angel' vind ik best leuk maar ik vind het vooral jammer dat het nummer na 18 seconden al omslaat. De intro deed zoveel meer beloven dan uiteindelijk wordt waargemaakt.

'Often' is mijn favoriet. Daarnaast hoor ik graag 'Shameless', 'The Hills', 'As You Are' (gaat wel veel te lang door) en 'Prisoner'.

Ik kijk er naar uit om hem in juni live te zien.

25 november komt zijn nieuwe album "starboy" alweer uit!

Voor zover ik al wat van The Weeknd heb beluisterd blijkt het niks voor mij te zijn.

Maar ik ben wel onder de indruk van deze versie van In The Night die in The Voice te horen was.

Hmm, ik vind dit album toch wel enigszins tegenvallen. Ik vind Kiss Land zelfs nog net iets leuker. 3*
Real Life (3:45) 3,0
Losers (4:41) 3,5
Tell Your Friends (5:34)  2,5
Often (4:09)  2,5
The Hills (4:02)  2,5
Acquainted (5:48) 3,5
Can't Feel My Face (3:35)  4,0
Shameless (4:13) 3,0
Earned It (Fifty Shades of Grey) (4:12)  2,5
In the Night (3:56)  3,5
As You Are (5:41) 3,0
Dark Times (4:21) 3,5
Prisoner (4:35) 3,0
Angel (6:17) 3,5