Cuby+Blizzards - Desolation (1966)

Lekkere bluesrock van deze Nederlanders, het klinkt allemaal fluks en met veel schwung gebracht (niet in het minst dankzij het lekkere gitaarwerk van Gelling). Soms mag het ook wat zompiger, zoals op het lange Gin House Blues, voor mij ook meteen hoogtepunt van de plaat.

Geen mis debuut, dus. Ik zie dat ik de opvolger maar 3 sterren heb gegeven, moet ik wellicht toch ook eens een keertje opnieuw proberen.

3,5 sterren

Ook dit kan me, na Groeten uit Grolle, totaal niet bekoren. De zang is misschien an sich onderscheidend maar alles is zo nadrukkelijk en zo opzichtig bluesy gezongen dat het me nooit raakt. Ook de teksten zijn me veel te herhalend en eentonig (i want to make you understand, i want to make you understand now now now, you have to give me that big big bottle of gin, now now now, please, please, pleaaase, give me my my my myyy big bottle of gin, baby baby, bla bla bla). Niks voor mij dus.

Grollen uit Groet ?

Geweldig album met "Gin House Blues" als hoogtepunt voor mij. Erg fijne sound en goede emotie van Muskee. Dat mensen dit album wat minder vinden dan Groeten kan ik me goed voorstellen, maar dit album komt voor mij erg dichtbij.
Ik merk dat sommige mensen dit misschien wat eentonig of 'geforceerde blues' vinden, maar ik vind Cuby's eerste twee platen juist pareltjes in de blues rock. Ik hoor toch echt liever dit dan een gemiddelde Mayall album. Maarja dat is mijn persoonlijke voorkeur.

Wat een geweldig woord, ik moest hem even opzoeken Ik vind dit album steengoed maar niet bepaald fluks. Toch ga ik dit woord vaker bezigen, en deze plaat vaker draaien.