Vintage Trouble - 1 Hopeful Rd. (2015)

Zo pakkend als hun live performance is dit album bepaald niet. Deze plaat die meer soul is dan blues begint heel stevig, gevolgd door een mierzoete soulballad. Dit geeft direct aan wat de mogelijkheden van de charismatische zanger zijn. Deze man is qua stem een mix van James Brown, Detroit Spinners, Four Tops, Billy Ocean en nog vele andere soulzangers ineen. En hoeveel talent de man ook heeft en hoe goed het live ook klinkt, op de plaat valt het allemaal een stuk minder uit. Op zich luistert het allemaal prima weg, maar geen enkele song springt er tussen uit. Daarvoor is het allemaal toch teveel een knipoog naar de jaren 70 en 80. Een eigen gezicht zou de band goed doen. Met iets meer vuur in de zang en iets meer vuurwerk van de overige bandleden moet Vintage Trouble toch probleemloos in staat worden geacht om een topplaat te maken.

Alleraardigste kruising tussen Ellis Hooks, Curtis Harding, Patric Lehman en een vleugje Sven Hammond (Soul).

Vintage Trouble = Vintage Soul met een Blues inslag, niets nieuws onder de zon maar wel degelijk gedaan. Wel een stukje "rustiger" dan hun debuut album Vintage Trouble - The Bomb Shelter Sessions (2011).

Toen ik deze band een tijdje geleden bij DWDD hoorde was mijn interesse meteen gewekt en dus het album maar eens aangezwengeld op Apple Music. Wat een verassing zeg! Een combinatie van uptempo soul/rhythm & blues en meer soul gerichte ballads. De uptempo songs bevallen mij het beste en doen me zo nu en dan denken aan de vroege periode van de Stones, zowel in sound als enthousiasme en gretigheid waarmee het gebracht wordt. Ook de ballads, hoewel soms wat aan de zoete kant, bevallen mij prima.

Toffe band. Een mooie combinatie tussen Soul en Blues. Ik hou er van!