Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly (2015)

Heeft iemand de podcast Dissect - A Serialized Music Podcast - dissectpodcast.com beluisterd? Ik ben net klaar met het eerste seizoen, waarin To Pimp a Butterfly volledig wordt uitgeplozen en van alle kanten belicht. 21 afleveringen en in totaal 12 uur. Heb het album in 2015 regelmatig gehoord, maar na het luisteren van Dissect is mijn waardering voor het album vele malen groter geworden. De podcast is een absolute aanrader voor de muzieknerd die graag de diepte ingaat.

Jazeker. Echt ongelofelijk hoe goed dit album in elkaar steekt. Het nieuwe seizoen van Dissect gaat trouwens over DAMN. Net begonnen, ik ben benieuwd!

Ben heel benieuwd, maar ga eerst door met seizoen 2 over My Beautiful Dark Twisted Fantasy

XO Your Life is eigenlijk de staat van de huidige muziek helaas: erg slecht en inhoudsloos.
Vind dit misschien wel een van de slechtste nummers ooit gemaakt, helaas ken ik iemand die hem dooddraaide

Je luistert blijkbaar niet zoveel muziek van de afgelopen jaren dan. Maar goed je bent 21, toen had ik ook net mijn vader's platenkast ontdekt. XO Your Life is ook niet mijn ding (slechtste nummer aller tijden is dan weer een beetje overdreven), maar is genoeg wat wel goed is.

Ah geloof me, ik luister genoeg van deze tijd
Alleen zijn de hitlijsten van deze tijd niet echt mn ding, is vooral kutmuziek op te vinden naar mijn mening.
Maar vind dat nummer echt typisch wel iets voor deze tijd. Haat de hele trap hype ook.
Allerslechtste nummer ooit zal het vast niet zijn maar je begrijpt wat ik bedoel

De hitlijsten moet je ook niet volgen
Van elk genre beginnen bij het prille begin.

Nagenoeg perfecte plaat dit. Dit ding is ondertussen al 5 jaar uit maar toch voelt elke luisterbeurt bijna vers aan. Ik denk dat ‘rijk’ hier wel het juiste woord is. Tekstueel, conceptueel, muzikaal. Een beetje een 10-gangenmenu waarvan je kan blijven eten. De dag dat The Blacker The Berry me eens géén kippenvel geeft moet ook nog komen.

Nu: waar blijft die nieuwe Kendrick muziek. Naast Radiohead is Kendrick de artiest waarbij ik het meeste honger heb in nieuwe muziek. Ondanks dat 10-gangenmenu.

Als ik dit luister, overvalt het me altijd hoe ongelooflijk groots en ambitieus dit album is. De sociale thema's, de persoonlijke thema's, de trouw aan zijn achtergrond (tot aan het onversneden 'African-American Vernacular English' aan toe) die hij tegelijkertijd overstijgt met een breder perspectief, de indrukwekkende muziek, het caleidoscopische geluid, de ernst, dat gedicht aan het eind, die terugkerende monoloog waaraan de nummers gehangen worden en die alles tot een geheel maakt. Alleen al objectief gezien is dit een meesterwerk.

Erg gevarieerd hiphopalbum met veel invloeden uit de jazzwereld. Heel wat toppers bij elkaar die allemaal nog eens zeer verschillend klinken. Had wat mij betreft gerust onder het uur kunnen blijven als de interludes, de 12 minuten spoken word op het einde en enkele mindere tracks (Mommy, Hood Politics) eruit waren gelaten. De banger van het album is het niet normaal harde The Blacker the Berry. Zit makkelijk in mijn top-3 hiphopnummers aller tijden.

Momma schrappen?

Meesterlijk nummer! Ik verbaas me er nog steeds over dat die trage potjes en pannetjes drums zo goed bij de beat passen

Hood Politics schrappen? You niggas boo boo

Af en toe briljant maar zoiets als u kan ik niks mee. Sowieso iets te veel gerommel naar mijn mening voor een echt hoge score. Dat remember I was conflicted begint op gegeven moment ook te vervelen. Gevoel dat er nog veel meer had ingezeten. Nu slechts een ruime voldoende wat mij betreft.

Nou sorry hoor

Kendrick Lamar stapt af van het louter (met alle respect) rappen op een sample. Het is veel ruimer qua productie met een jazz sound en sterke teksten. Ik ben opgegroeid met de hiphop van eind jaren '80 en de jaren '90 (en begin jaren '00). De nieuwere hiphopsterren hebben een andere sound die me niet altijd ligt. Ook al zijn er best wel goeie artiesten bij. Zoals deze Lamar met een heerlijk album. Mooi!

Blijft zo geniaal dit album, staat al jaren in mijn top 10 maar de juiste woorden vinden om precies te omschrijven wat ik hiervan vind, dat wil me maar niet lukken. De scope van deze plaat is gewoon zo duizelingwekkend breed, zo veel breder dan gemiddeld in muziekland, en dit op zowel muzikaal als tekstueel vlak. En toch is de replay value zo groot, is luisteren naar TPAB toch zo voldoeninggevend ipv gewoon vermoeiend. Echt ontzettend knap.

....

Nope, het is me nog steeds niet gelukt Och ja, we gon be alright

Word, GKMC is nog zooooveeeeel beter tho maar ook deze is gewoon 5 mics, yo.

Ijzersterke teksten die echt ergens over gaan. worden op een goede manier gebracht met originele beats.
In 1 zin wat Kendrick voor mij vertegenwoordigt. Mijn waardering groeit per luisterbeurt.

Toffe hiphop met jazz invloeden.

N.a.v. dit topic beluisterde ik dit album.

Dit album door alle fuzz om Kendrick Lamar al eens beluisterd. Kan me het echter niet zo goed meer voor de geest halen. Dit is toch wel duidelijk net even andere hiphop dan dat je hoort je al de radio aanzet. Zijn stem is wat wennen, maar zijn flow is wel erg fijn. Wat ik ook echt een pluspunt van dit album is het muzikale/instrumentale gedeelte. Dat is best heel rijk te noemen voor hiphop. Nu lees ik overal dat zijn teksten ook heel goed zouden moeten zijn, maar daar heb ik me nog niet in kunnen verdiepen. Wel is het duidelijk tijd voor mij om misschien weer wat meer met hiphop bezig te houden (wat ik vroeger wel al veelvuldig deed) en dan te beginnen met de releases van Kendrick Lamar.

Door de schandalige hoop onzin die er werd uitgebracht onder de noemer hiphop ben ik een aantal jaren geleden gestopt met luisteren naar deze stijl. Mijn oude vrienden die curator voor me speelden zijn er langzaam aan ook mee opgehouden helaas.

Dit album kwam net voorbij op mijn 1001 Albums Before You Die challenge. En wat een heerlijke eclectische mix van hiphop, soul en funk op een concept album met werkelijk schitterende teksten. Ik ben er heel erg van onder de indruk geraakt en besef dat ik waarschijnlijk nog veel meer heb gemist in deze stijl.

Ja en nee. Er is namelijk ook veel bagger gemaakt onder deze noemer de afgelopen jaren .

Maar Joey Badass, Mac Miller, Aesop Rock, Damu the Fudgemunk, Atmosphere, Felt, Vine Staples, Cunninlynguists, RA Rugged Man, Masta Ace, Evidence,The Roots en vele andere hebben zeer sterke albums gemaakt in de periode 2010-2020

Deze Kendrick vind ik goed maar is ook de betere van de populaire stroming naar mijn inziens.

Pakweg Travis Scott en Cardi B vind ik ronduit verschrikkelijk. Kanye laat ik in het midden, die wisselt altijd af tussen genialiteit en bagger.

En ja hoor, bijna vijf jaar later komt er toch weer een halfje bij. Dit album barst uit zijn voegen van de interessante thema's en teksten, die worden verpakt in niet voor de hand liggende, weelderige jazzy en funky arrangementen. In het begin is het een hele klus om er doorheen te komen, maar naarmate je beter begrijpt waar Kendrick het allemaal over heeft in elk van deze nummers, vallen de puzzelstukjes langzaam op hun plaats.

Komen nu ook goed binnen: Alright, Hood Politics (ja, zelfs ondanks het 'boo boo'-stuk), en zeker het aangrijpende How Much a Dollar Cost, over Kendrick die een dakloze in Zuid-Afrika afwimpelt wanneer die om een dollar vraagt en daarover met zichzelf in de knoop ligt, vooraleer duidelijk wordt dat de dakloze man eigenlijk God in vermomming is en hem de toegang tot de hemel ontzegt omwille van zijn hebzucht. Krachtig!

Zelfs de voor mij wat mindere nummers (o.a. Institutionalized, u, For Sale?, You Ain't Gotta Lie) kan ik nog steeds prima verdragen omdat ik nu beter begrijp waar ze over gaan en zie hoe ze binnen het concept van het album passen.

En The Blacker the Berry is intussen doorgegroeid tot mijn favoriete nummer uit de man zijn complete discografie. Intens van begin tot einde, met een heerlijk refrein en elke strofe die er weer een schepje bovenop doet tot we aankomen bij die briljante climax, wanneer duidelijk wordt waarom Kendrick zichzelf nu zo'n grote hypocriet vindt.

Naar aanleiding van dit topic beluisterde ik dit album.

Dit album door alle fuzz om Kendrick Lamar al eens beluisterd. Kan me het echter niet zo goed meer voor de geest halen. Dit is toch wel duidelijk net even andere hiphop dan dat je hoort je al de radio aanzet. Zijn stem is wat wennen, maar zijn flow is wel erg fijn. Wat ik ook echt een pluspunt van dit album is het muzikale/instrumentale gedeelte. Dat is best heel rijk te noemen voor hiphop. Nu lees ik overal dat zijn teksten ook heel goed zouden moeten zijn, maar daar heb ik me nog niet in kunnen verdiepen. Wel is het duidelijk tijd voor mij om misschien weer wat meer met hiphop bezig te houden (wat ik vroeger wel al veelvuldig deed) en dan te beginnen met de releases van Kendrick Lamar.

Het ondenkbare is gebeurd op RateYourMusic: OK Computer is daar van zijn troon gestoten door To Pimp a Butterfly.

Goed zo.

Wanneer volgt MuMe?

Ik zag dat van de week ook al - dacht dat het een grap was, maar nee dus. Lekker man

Het is allemaal de schuld van de linkse woke-propaganda!!``!!11!!

Terecht. Ok computer wordt echt zwaar overschat.