a balladeer - Panama (2006)

Het Nederlandse a balladeer levert met "Panama" wat mij betreft een prima album af. De nadruk op "Panama" ligt op de melancholische luisterliedjes. Af en toe klinkt het wat ruiger, maar over het algemeen zijn het ingetogen liedjes. De instrumentatie klinkt sober en draagt bij aan de melancholische sfeer. De teksten zijn prima en worden met de nodige bezieling gebracht. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen de manier van zingen mooi vindt, maar ik vind het prima passen bij de liedjes op "Panama". a balladeer is niet een band van de vernieuwing of van de vooruitstrevende experimentele muziek, maar daar gaat het volgens mij op "Panama" ook niet om. Dit zijn gewoon mooie sfeervolle liedjes die je laten meevoeren met de gedachten van zanger en tekstschrijver Marinus de Goederen. "Panama" vind ik een van de betere Nederlandse releases van de jaren nul.