Monica - The Boy Is Mine (1998)

Toen in 1998 'The boy is mine' een gigantisch ongekend succes werd, was het Brandy die over het algemeen met de eer ging strijken. Haar 'Never say never' album uit hetzelfde jaar als deze werd wereldwijd de hemel in geprezen en werd betiteld als beste R&B album van het jaar.

Dat is nou zo jammer. Vooral omdat Monica een veel betere plaat heeft afgeleverd. Zowel 'Angel of mine' (Eternal cover), 'The first night' als 'The boy is mine' kwamen allemaal terecht in de Billboard Hot 100 en terecht. Wat een stem had deze toen 18 jarige dame. Dit is een prima R&B album van behoorlijk niveau.

Haar versie van Dorothy Moore's 'Misty blue' vind ik ook prachtig, maar de uitschieter is 'The first night' dat samples bevat van Diana Ross' 'Love hangover', wat een heerlijke vibe, 't nummer dateert alweer uit 1998 maar wat bleef en blijft het door de jaren heen een lekker nummer om naar te luisteren.

Een prima R&B album, zeker 3,0* waard.

weinig aan toe te voegen, inderdaad ondergesneeuwd onder de aandacht door Brandy maar dit album klinkt ontzettend goed en volwassen voor een 18jarige, dit zou Britney willen dat ze kon als 30er nu.

Het nummer Inside was ook een troef waarmee Monica de dance markt verkende, voor niet rnb-ers is die track wel een herkenbaar nummer dankzij de Masters at Work mixen.
Dit album is verder veel rauwer than Never day never van Brandy dat gladder is geproduceerd.

The first night was een sterke single en is in NL de enige andere redelijke hit geweest van dit album naast het titelnummer-daarna werd het stil

Eigenlijk staan er nog wel meer noemenswaardige nummers op die ik in mijn berichtje in 2010 niet heb genoemd. Het door Dallas Austin geschreven Street Symphony was ook wel één van de betere (urban)nummers uit dat jaar, en ook Take Him Back vind ik erg leuk en is voorzien van 'n sample van Sting’s Shape of My Heart (vier jaar later nog gebruikt door zowel Craig David als de Sugababes). For You I Will kun je best beschouwen als een bonustrack overigens, het was een jaar eerder één van de soundtrack-singles voor de Space Jam film. Met de ballad Inside heb ik dan weer niets. Typisch zo’n door Diane Warren geschreven "zwijmelnummer". Right Here Waiting is een cover van Richard Marx, bedenk ik me net, en die is ook prima uitgevoerd. Ik vind Monica’s debuut uiteindelijk wel leuker, maar deze komt dicht in de buurt. Het laat ook 'n meer geëvolueerde R&B-sound horen dan Miss Thang.