menu

Jhelisa - A Primitive Guide to Being There (2006)

mijn stem
3,20 (10)
10 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: Infracom

  1. Freedom's Land (5:07)
  2. Flute Band in Gauteng (6:10)
  3. Culture of Silence, Pt.1 (1:12)
  4. Culture of Silence, Pt.2 (5:08)
  5. Journey of Life (In 9 Minutes) (9:14)
  6. Love Is a State of Mind (5:40)
  7. Walking on Air (4:38)
  8. Far I Have Come, Far I Must Go (4:54)
  9. Survivin' (In the Key of Eflat) (6:02)
totale tijdsduur: 48:05
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
3,5
Wow! Wat een prachplaat is dit zeg.
Erg spannend ook, want het is moeilijk te doorgronden ook qua stijl: er zit namelijk van alles wel wat in. Funk, electro, soul, beetje jazz.
Ik kan het maar moeilijk bepalen en eigenlijk hoef ik dat ook niet.
Dit album kent het eclectische wat Prince ook altijd wel kenmerkt: één grote mengeling dus.
Bij tijd en wijle moest ik ook aan dat mooie album Blessed Burden van Carleen Anderson denken (waarschijnlijk door het stemgeluid van beide dames).

Misschien dat de soul-kenners op de site hier wat meer over kunnen melden

Thisisme
Ik wil je er best meer over vertellen, maar heb het net pas als tip gekregen van u zelf. Ben nu aan het luisteren via Luisterpaal.

avatar van aERodynamIC
3,5
Je voelt je in elk geval geroepen

Thisisme
aERodynamIC schreef:
Je voelt je in elk geval geroepen


Pardon?

Moet zeggen dat het inderdaad te vergelijken is met de fantastische Carleen Anderson.

avatar van Reijersen
4,0
Wat een fantastische cd zeg. Tot nu toe 2x geluisterd, zal binnenkort wat uitgebreider mijn mening geven. Hou het op 4,5 ster.

avatar van T.O.
Deze mevrouw had toch al een klein hitje tijdens die jazzdance-periode ruim tien jaar geleden?

avatar van Reijersen
4,0
T.O. schreef:
Deze mevrouw had toch al een klein hitje tijdens die jazzdance-periode ruim tien jaar geleden?


Ik weet helemaal niks van haar, maar misschien de anderen. Dit album is niet jazzy

avatar van T.O.
Heb het even opgezocht, ik bedoel "Friendly Pressure".

Thisisme
Heb de cd nu herhadelijk onder gehoor gehad en ben erg positief over dit album. Lekkere stem, goede sound en vooral leuk om iets onbekends te treffen. 4,5 ster.

avatar van Reijersen
4,0
Heb nog een album van deze weten te bemachtigen en heb m toegevoegd op de site. Even wachten of het netjes geaccepteerd wordt.

avatar van Reijersen
4,0
Aan genrescheiding doet Jhelisa Anderson weinig tot niks. Met dit album is ze definitief elk genre ontstegen. Door veel reizen heeft ze van elke cultuur een stukje muziek meegenomen en in haar rugzakje gestopt. De teksten van de cd zijn een soort van zwaar beladen zoektocht vol introspectie en het zoeken naar de waarheid.
Ze creëert een soort lpme, funky soundscape als kapstok voor de woorden. Dat is doorgaans zeer boeiend en wonderlijk. Maar het is wel jammer dat haar uitzonderlijke als bluesy soulzangeres wat op de achtergrond verdwijnen. Evengoed een 4 sterren.

tondeman
Zeer gevarieerd en toch, of misschien daardoor (ik ken haar andere werk niet), zeer boeiend. Best wel een uniek album. 4*

avatar van Reijersen
4,0
Nog steeds een erg bijzonder album, vooral als geheel. Zet het eigenlijk niet zo heel vaak meer op, maar als het aanstaat is volop genieten geblazen.

avatar van The Scientist
Vind dat de cd goed begint, nu 3 keer gedraaid.. en dat nummer van 9 minuten is voor mij echt een omslagpunt.

Ervoor weet dit mij goed te vermaken en heb ik er plezier in, niet onaardige stem en wel leuke begeleiding, lekker variatie ook. Maar dan komt dat nummer van 9 minuten, begint nog wel leuk, maar wordt dan wat zwakker. En daar begin ik mijn aandacht kwijt te raken, het lukt me niet om na dat nummer de rest nog gewoon met volle aandacht te luisteren. Kan er ook aan liggen dat die rest ook minder sterk is.

Het probleem dat ik vaak met dit soort muziek heb (naast de stem) is dat de begeleidingsmuziek in een niet-opvallende zouteloze brij vervalt, maar daar heeft dit absoluut geen last van. Natuurlijk zijn er sterkere en minder sterke nummers, maar de variatie blijft wel enigszins boeien.

Door het mindere 2e deel een 3*, met 2e nummer en de afsluiter (die wel weer lekker is, vooral de begeleiding) als uitschieters

avatar van Angelo
2,0
Jhelisa? Haar album is al net zo vreemd en opmerkelijk als haar voornaam. De sfeer voor wat betreft de instrumentatie is op bepaalde momenten best spannend te noemen, maar wordt tegelijkertijd verpest door de stem van deze zangeres, die ronduit slaapverwekkend te noemen is. Naast het feit dat haar klankkleur me niet aanspreekt, vind ik dat er ook bijzonder weinig dynamiek in haar stemgeluid te bespeuren valt. Grotendeels is dit album toch wel vrij monotoon en saai, terwijl dat bij dit genre (een soort fusion album) per definitie lang niet altijd het geval hoeft te zijn. Daarbij komt dat geen enkel nummer op dit album me echt aanspreekt, na drie beluisteringen heb ik eerlijk gezegd geen behoefte om terug te grijpen naar dit album. Wat dat betreft kan ik me prima vinden in de bovenstaande reactie en wil daarbij ook graag het woord “zoutloos” gebruiken. Jhelisa heeft alles uit de kast gehaald om de luisteraar op muzikale ontdekkingsreis te laten gaan met dit album, voor mij werkt het (helaas) niet.

avatar van principal2000
2,0
Dit is inderdaad een erg vreemd album. En ik vind het ook wat saaiig om in zijn geheel uit te zitten. Een aantal nummers (Far Have I Come, Far Must I Go, Flute Band In Gauteng en Walking On Air) zijn redelijk goed, maar uiteindelijk vind ik het album te zweverig en de zang te saai om tot een voldoende te komen. Dit album is moeilijk in een hokje te plaatsen en er heerst een bepaalde sfeer waar je van kan houden. Ik hou er in dit geval niet zo van.

avatar van kemm
4,0
Wereldmuziek door de ogen van een acid jazz/soul diva van de jaren '90, aan ambitie zal het bij Jhelisa niet liggen. Het zorgt op dit album voor een unieke sound. Misschien nog niet helemaal op punt, maar alleszins heerlijk om haar reis te volgen! Zij kan vliegen, en dat moet je als luisteraar ook kunnen. Geïnspireerd door haar reizen, maar volledig opgenomen in haar studio in New Orleans, het zorgt dat dit album barst van muzikaliteit. De nummers zijn stuk voor stuk kleine trips, naar de andere kant van de wereld in Zuid-Afrika of gewoon naar het einde van de straat bij d'r studio, er valt altijd wat te beleven. Ze maakt zelf een kleine stop in onze contreien, met het nummer Far I Have Come van de Belgische band Arsenal. Waar ze ook gaat, ze neemt me mee op sleeptouw.

Het album krijgt extra beladenheid, als je de tijd en ruimte nog eens in acht neemt: opgenomen in New Orleans, 2005: letterlijk maanden voor Hurricane Katrina. Daar gaat ook het laatste nummer, Survivin', over, als enige later opgenomen, aangezien haar verblijfplaats/studio compleet verwoest werd. Het nummer heeft daarmee ook een heel andere feel, maar blijkt uiterst gepast als afsluiter van dit project.

Er legden eerder mensen de link met Carleen Anderson, wat niet vreemd is gezien Jhelisa voluit Jhelisa Anderson heet. Het zijn nichtjes, wat van James Brown protégé Vicki Anderson haar tante maakt.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:44 uur

geplaatst: vandaag om 19:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.