Ash - 1977 (1996)
mijn stem
191 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Infectious
-
Lose Control (3:36)
-
Goldfinger (4:31)
-
Girl from Mars (3:30)
-
I'd Give You Anything (4:31)
-
Gone the Dream (3:29)
-
Kung Fu (2:17)
-
Oh Yeah (4:45)
-
Let It Flow (4:42)
-
Innocent Smile (5:52)
-
Angel Interceptor (4:04)
-
Lost in You (4:19)
-
Darkside Lightside (16:47)
0
geplaatst: 15 maart 2009, 11:29 uur
De titel 1977 staat voor het geboortejaar van de bandleden, jonge gastjes dus toen deze plaat in 1996 verscheen. En ze werden op handen gedragen, bewierookt en de hemel in geprezen. De Engelse muziekpers had weer een nieuwe oogappel, maar ik hoor nog steeds niet wat Ash zoveel beter maakt dan al die andere gitaarbands.
Eerlijk gezegd vind ik Amerikaanse collega's zoals The Posies en Fountains Of Wayne beter en origineler. Goldfinger had zelfs een Posies-song kunnen zijn en Girl From Mars lijkt wel een cover van Fountains Of Wayne. Of is het andersom? In ieder geval brak Ash wel door en The Posies en Fountains Of Wayne bleven underground. Kwaliteit hoeft niet altijd een graadmeter te zijn voor succes.
Maar 1977 is natuurlijk geen slechte plaat. Een aantal songs steekt ver boven de middelmaat uit. De onstuimige punkpop van Lose Control en Kung Fu nodigt op z'n minst uit tot een voorzichtige pogo, Gone The Dream en Oh Yeah zijn aanstekerballades uit het boekje en bij Angel Interceptor worden al deze ingrediënten nog eens op heerlijke wijze versmolten.
Vul dit aan met een leuke verzameling B-kantjes en je hebt een vrij behoorlijke plaat. Maar een meesterwerk?
Eerlijk gezegd vind ik Amerikaanse collega's zoals The Posies en Fountains Of Wayne beter en origineler. Goldfinger had zelfs een Posies-song kunnen zijn en Girl From Mars lijkt wel een cover van Fountains Of Wayne. Of is het andersom? In ieder geval brak Ash wel door en The Posies en Fountains Of Wayne bleven underground. Kwaliteit hoeft niet altijd een graadmeter te zijn voor succes.
Maar 1977 is natuurlijk geen slechte plaat. Een aantal songs steekt ver boven de middelmaat uit. De onstuimige punkpop van Lose Control en Kung Fu nodigt op z'n minst uit tot een voorzichtige pogo, Gone The Dream en Oh Yeah zijn aanstekerballades uit het boekje en bij Angel Interceptor worden al deze ingrediënten nog eens op heerlijke wijze versmolten.
Vul dit aan met een leuke verzameling B-kantjes en je hebt een vrij behoorlijke plaat. Maar een meesterwerk?
* denotes required fields.