Wham! - Fantastic (1983)

Mijn zus draaide dit indertijd heel vaak. Ik kan ze zo weer meezingen
Moet zeggen dat ik daardoor ook erg veel moeite had met George Michael solo in het begin en er niet voor open stond.
Dat is nu wel bijgetrokken. Maar Wham blijft een twijfelgevalletje.

Zit nu Club Tropicana te luisteren. Voor mij toch wel HET ultieme zomerplaatje.

Mijn kamertje in de jaren '80 hing helemaal vol met deze boys. Ik vond het ge-wel-dig! Grijs gedraaid, later nog uit puur jeugdsentiment gekocht op ceedee.

-3.5-

Een lekker geproduceerd geheel, enkel veel songs die ik heden ten dage als te fout voor woorden moet bestempelen, een Bad boys met die musicalachtige passages gaan mijn nekharen stijf van overeind staan.
Maar dit debuut kent gelukkig ook zijn betere kanten in bijvoorbeeld de classic Club Tropicana (blijft een meesterlijk stukje popcrafting) en de meer ingetogen Nothing looks the same in the light die George wat meer ruimte geeft om echt te zingen. En dat kan hij...
Jammer genoeg overtreffen de mindere kanten voor mij de goede kanten op deze plaat.

**1/2

En er is niets mis mee; Club Tropicana, Wham Rap!, Young Guns...
Bad Boys... ok, het klinkt her en der nog een beetje puberaal, maar de klasse om beklijvende memorabele popsongs te schrijven, had George Michael al, da's duidelijk!

***1/2

Club Tropicana is voor mij ook DE ultieme zomerplaat! Ook Ray Of Sunshine klinkt erg lekker! Verder prima debuut LP, alleen de cover van Love Machine vind ik niet om aan te horen..

Ooit gekocht in een vage poging nog een beetje bij te blijven muzikaal gesproken. Lekker luchtig plaatje, viel me destijds niks tegen maar klinkt zoals de meeste jaren 80 produkties toch wel behoorlijk gedateerd. Een euvel waar de latere hits, zoals Wake Me Up Before You Go Go, van deze heren trouwens helemaal niet aan lijden ....... Doodzonde dat Michael verworden is tot mediaspektakel, want die jongen had ( heeft ? ) ladingen talent en had ons anders nog wel eens kunnen verassen met een produkt à la Marvin Gaye's What's Goin' On ...

Inderdaad, niets mis mee, gewoon heel goed gemaakte pop, voor de hitparade, maar best goede liedjes, goed uitgewerkte arrangementen, goed gezongen; Bad Boys, Wham Rap!, Club Tropicana en Young Guns blijven na al die tijd zeker overeind.

Middelmatig debuut van Wham!, maar het zijn natuurlijk wel heerlijke nietszeggende popdeuntjes. Op Nothing Looks the Same in the Light horen we al een glimp van de latere GM.

Club Tropicana blijft een van mijn lievelings zomer deuntjes. Geweldig met die bas in het begin.
Daarnaast zijn Bad Boys/Wham Rap en Young Guns leuke nummers uit die tijd.

Eigenlijk klinkt dit niet eens zo verkeerd.
Het verlangen van de zomer.
Onschuldige tieners die zich langzaam opwerpen tot idolen.
Gewoon twee vrienden die een bandje beginnen.
Talent is nog niet belangrijk.
Voornamelijk uiterlijk wat een rol speelt.
Achtergrondzangeressen Pepsi & Shirlie bezitten meer zangkwaliteiten dan Andrew Ridgeley.

Helaas werd het onverwacht een groot succes.
Andrew werd tijdens concerten maar een gitaar in de handen geduwd.
Zodat hij niet verloren op het podium stond.
Gelukkig dat zijn vriend George Michael wel kon zingen.
Anders hadden we hier de voorlopers van Milli Vanilli gehad.
Om vervolgens onder eigen naam verder te gaan was niet zo vreemd.
Eigenlijk was dit al een verkapte solo carrière.
Laat ik nu maar niet Andrew Ridgeley verder afkraken.
Blijkt dat die aardig kan auto rijden.

Maar even terug naar Fantastic!
De veelzijdigheid van George Michael.
Rappen gaat hem niet slecht af.
Wham Rap! Is een club klassieker.
Met eenvoudige danspasjes kunnen scoren.
Tempo is zelfs voor een kleuter te volgen.
Het geeft allemaal niks.
Good Feeling muziek.
Young Guns is vergelijkbaar.
Prima nummer om de cha-cha-cha op te leren.
Als vijftienjarige met fout blouseje met stropdas.
Meisjes versieren op de plaatselijke dansschool.

Zo blijft ook Club Tropicana heerlijk zomers.
Weinig inhoud, maar toch het ultieme vakantiegevoel.
Mooie jongens en meisjes in de clip.
George Michael die voor de eerste keer zijn zang laat gelden.
Misschien hadden we toen kunnen horen waartoe hij in staat is.
Die gedachte ging nog niet in mij op.
Later heeft hij dat aardig recht gezet.

Een soort van jeugdzonde van (vooral) George Michael, maar toch geen onaardige!

Natuurlijk klinkt dit gedateerd, maar toch kan ik dit album zonder moeite uitluisteren!

Inderdaad een klein beetje een jeugdzonde.

Toch vind ik "Nothing looks the same in the light" nog steeds een apart en goed nummer.

Zo, de extra instrumentale tracks die op de CD versie staan, zijn toegevoegd.

Vind dit een ontzettend gedateerd pop album. De nummers zelf vind ik ook niet echt om over naar huis te schrijven. Eigenlijk blijft alleen Club Tropicana overeind in mijn ogen. De rest is op zich geen slechte popmuziek, alleen allemaal zo verschrikkelijk gedateerd. De Instrumental Mixes voegen ook helemaal niets toe aan het album en zijn in mijn beleving alleen maar storend aanwezig, vooral omdat ze zich tussen de 'normale' album tracks bevinden.

Ben het hiet volledig mee eens.. rare indeling inderdaad, als ze er dan toch bij moeten, dan als laatste

Zojuist schaamteloos met een 12 inch van Young guns door het dorp gefietst, op de kop getikt in de kringloop winkel!

Erg leuke mix van 7 minuten die ik nog niet kende, en de B-kant "Going for it" wat een semi - instrumentale remix is van het nummer was ook onbekend voor me.

Beide staan dus niet als bonus op deze disc, en op the final vinyl dus ook niet (volgens mij)

Altijd leuk zoiets nog tegen te komen, ik hou van vinyl, en zeker van 12 inches!!!!!

Snap niet dat dit album zo'n laag cijfer heeft. Ok, het is gedateerd en simpele pop, maar zodra ik dit hoor ga ik nog steeds mee zingen...
Ondergewaardeerd nummer is: Nothing look the same in the light..

Vandaag deze debuutplaat en de opvolger weer eens in de auto door de speakers laten knallen, en het blijft voor mij ultieme feelgood popmuziek. Het is duidelijk dat George Michael opgegroeid is met o.a. muziek van Motown (niet alleen door de cover van The Miracles).

Wat mij echter vandaag goed opviel was de matige productie van de 'non-singles', alsof deze met minder zorg zijn opgenomen, met uitzondering van het ondergewaardeerde maar geweldige 'A Ray of Sunshine' (heerlijke blanke soul) dat wel perfect klinkt.

Bij 'Love Machine' heb ik het idee dat de zang van George te ver achter in de mix zit, en de drums juist teveel naar voren. Hetzelfde heb ik bij 'Come On' waar de drums en conga's teveel aandacht vragen.

Ook het in potentie geweldige 'Nothing Looks the Same in the Light' lijdt onder een matige productie. Op de zang is veel te veel galm gezet en klinkt wat ingeblikt. Jammer, maar het blijft een topnummer.
Overigens had het nummer qua stijl niet vreemd gestaan op 'Faith'.

Maar al met al een heerlijke plaat van George en Andrew, met 4 lekkere singles een terechte doorbraak. 'Club Tropicana' blijft een klassieker (dat "cool" op het einde, geweldig!), maar het is en bijft natuurlijk wel op en top Eighties muziek. En daar hou je van of niet.

Laatst gevonden ind e graafbakken voor 1 euro. leuk hebbedingetje. Niet alle nummers zijn even sterk, maar Club Tropicana blijft een klassieker natuurlijk. Nothing Looks the Same in the Light is ook en lekker zwoel nummer.

Op de aardige/grappige singles Club Tropicana en Young guns na vind ik het allemaal niet zo fantastisch.

Ach, het is wel aardig maar allemaal een beetje lichtgewicht.

Leuk album! Young Guns en Club Tropica zijn natuurlijk DE nummers. Het latere typisch George Michaelgeluid is al te horen op Nothing Looks The Same In The Light. Ook Come On is pakkend. Ray Of Sunshine lijkt erg geinspireerd op Off The Wall. Enig minnummer is echt Love Machine. Orgineel album heeft trouwens maar 8 nummers.

Ik heb helemaal geen zin om dit album diepgaand te gaan analyseren of vergelijken alsof het de nieuwe Radiohead-album is, dit is gewoon Plezier met een grote P!!! Ik weet weinig bands waar ik zo plezierig van word als van Wham. Club Tropicana is het ultieme strandvakantie nummer. Het klinkt Nile Rodgers achtig. Natuurlijk zullen velen vinden dat je Wham niet goed mag vinden en dat je het met the Smiths moet vergelijken, niet doen, geniet er gewoon van met een glimlach op je gezicht.

Altijd wat afgedaan als bubblegum pop maar toen dit album in 1983 uitkwam vonden mijn vrienden en ik dit toch wel een prima album (terwijl we toen ook echt wel de "betere" muziek kochten). Als 22-jarige bevatte dit album qua teksten en jeugdig bravoure genoeg raakvlakken met ons eigen leventje van deels studeren en deels werkloos zijn (de begin jaren '80 waren wat dat betreft niet echt vrolijk stemmend)). En dit album raakte wel een snaar. Zeer dansbaar (belangrijk!) en perfect toegesneden op die tijd.

Toevallig de CD afgelopen vrijdag meegenomen uit een 2de hands bak. De instrumentale toevoegingen begrijp ik niet helemaal (waarom zijn die niet gewoon na het reguliere album als extra's toegevoegd i.p.v. nu tussendoor? Dat haalt nu de vaart uit het album) maar skip deze en er blijft veel genietbaars over. Het latere Wham werk vond ik wel weer een stukje minder maar dat maakte George Michael wat later meer dan goed met zijn albums Faith en Listen Without Prejudice.
Omdat ik de Fantastic CD draaide was ik ook wat aan het kijken op You Tube naar de oude Wham clips en zijn fantastische uitvoering van Somebody to Love tijdens de Freddie Mercury tribute. Wát een zanger (al had ik dat toen eerlijk gezegd niet kunnen vermoeden bij het uitkomen van dit Fantastic album, dat was toch wel iets lichtere kost).
Hoorde nu net dat George Michael overleden is. Bizar.

FANTASTIC (1983) 2CD deluxe edition repair shop

Zou het niet fantastisch zijn als dit album eindelijke eens in een 2CD deluxe versie verscheen?
Ik deed een bescheiden poging in mijn speciaal aan dergelijke releases gewijde forum topic.

Zie link hierboven voor het resultaat.

ja, dat zou super zijn!!

Discofunk in de stijl van Kool and The Gang en EW&F gedaan door 2 blanke jochies uit Engeland is heel slecht voor de geloofwaardigheid. Toch valt dat allemaal wel mee. De hits zijn heel serk, de overige nummers iets te licht, maar tezamen vormen ze een prerrig swingend album.