The Soft Moon - Deeper (2015)
mijn stem
47 stemmen
Verenigde Staten
Rock / Electronic
Label: Captured Tracks
-
Inward (0:40)
-
Black (3:28)
-
Far (3:56)
-
Wasting (5:50)
-
Wrong (3:18)
-
Try (3:53)
-
Desertion (3:55)
-
Without (3:23)
-
Feel (3:48)
-
Deeper (4:39)
-
Being (6:16)
0
DjFrankie (moderator)
geplaatst: 9 december 2014, 17:46 uur
Clip van Deeper is te beluisteren maar de opzwepende kracht is daarbij weg. klinkt meer industrial.
0
geplaatst: 27 januari 2015, 21:09 uur
Het is inderdaad wat minder opzwepend. Toch weer een goeie plaat, lekker duister.
0
geplaatst: 14 februari 2015, 00:05 uur
Volgens mij is deze band de weg definitief kwijt. Hun debuut was een fijne neo post punk plaat, maar hun tweede was opgefokte synthgalm en deze klinkt niet veel beter, idd een opschuiving richting industrial. Er zullen ongetwijfeld liefhebbers voor zijn, maar ik laat deze zachte maan aan mij voorbij gaan.
0
geplaatst: 28 maart 2015, 13:31 uur
Naar mijn mening was The Soft Moon een beetje zoekende op Zeros, want wat was het nou eigenlijk? darkwave? postpunk, industrial? synthpunk? Die twijfel maakte een beetje halfslachtig album.
Op Deeper schuift The Soft Moon duidelijker op naar Industrial en dan klinkt het al gelijk een stuk frisser. Al zijn de invloeden van oude The Cure nog steeds niet helemaal verdwenen en zullen verzuurde Cure-fans zich daar nog wel aan storen. Maar de Industrial invloed is dus duidelijker dan tevoren en ik ben daar persoonlijk blij om. Denk dat ik The Soft Moon als Industrial band ook leuker vind dan als postpunk-band.
Op Deeper schuift The Soft Moon duidelijker op naar Industrial en dan klinkt het al gelijk een stuk frisser. Al zijn de invloeden van oude The Cure nog steeds niet helemaal verdwenen en zullen verzuurde Cure-fans zich daar nog wel aan storen. Maar de Industrial invloed is dus duidelijker dan tevoren en ik ben daar persoonlijk blij om. Denk dat ik The Soft Moon als Industrial band ook leuker vind dan als postpunk-band.
0
geplaatst: 21 mei 2015, 00:14 uur
Ik heb deze nu een paar keer opgezet en hij bevalt wel, er staan genoeg tracks op die boeiend zijn en er zit een soort van nieuwe frisheid in de sound van The Soft Moon, ondanks dat er flink wordt geput uit de bekende voorbeelden uit de 80s, maar ook NIN of andere industrial acts die daaruit volgden. Dit is ook het onderscheid tussen het debuut, waarin vooral de invloeden uit de 80s centraal stonden. Ik vind dat album ook overduidelijk beter dan deze, niet eens vanwege de industrial invloeden, die kan ik wel smaken. Maar itt het debuut klinkt deze toch wat eentoniger en zijn de vocals lang niet zo mysterieus en onheilspellend, soms zelfs een beetje repetitief en zeurderig. Er komen ook tracks langs die daardoor op elkaar lijken en misbaar zijn. Het debuut schiet echt uit de startblokken en grijpt je zo nu en dan bij de strot, dit kabbelt teveel voort naar mijn mening. Er staan wel een aantal erg sterke nummers op, zeker Far, wat niet had misstaan op het debuut. Sowieso begint de plaat sterk met de eerste 3 nummers, met een onheilspellende sfeer. Maar die zeurderige nummers komen na verloop van tijd opduiken en breken het ijzersterke begin behoorlijk. Gelukkig komt er regelmatig weer iets opduiken om van te smullen.
0
geplaatst: 2 januari 2016, 18:19 uur
The Soft Moon begon met hun debuut in 2010 erg sterk met duistere punk nummers!
Nu treedt de band terug met hun derde plaat ‘Deeper’ waarin er een wereld open gaat.
Het album begint met een elektronische/industrial intro die aansluit op het nummer ‘Black’.
De opbouw van dit album begint al helemaal los te gaan wanneer de volgende nummers volgen.
Elektronische drums worden gecombineerd met zware gitaarriffs en duistere sytnhs waar zanger Matteo Salviato zijn onrust in een afgestemde vervormde microfoon schreeuwt en zingt.
Salviato vraagt om aandacht en dat krijgt hij van de luisteraar die voor veertig minuten gebonden zit aan een soort van nachtmerrie.
Helaas kan het voorkomen dat sommige luisteraars afhakken na misschien wel het negende nummer waar erg gespeeld wordt met herhalende melodieën, wat op geven moment bij het nummer ‘Deeper’ en slotnummer ‘Being’ erg vervelend over kunnen komen!
Bij mij blijft alles wel aan tot het einde en zelfs 'Being' speel ik helemaal af tot het einde.
4,0*
Nu treedt de band terug met hun derde plaat ‘Deeper’ waarin er een wereld open gaat.
Het album begint met een elektronische/industrial intro die aansluit op het nummer ‘Black’.
De opbouw van dit album begint al helemaal los te gaan wanneer de volgende nummers volgen.
Elektronische drums worden gecombineerd met zware gitaarriffs en duistere sytnhs waar zanger Matteo Salviato zijn onrust in een afgestemde vervormde microfoon schreeuwt en zingt.
Salviato vraagt om aandacht en dat krijgt hij van de luisteraar die voor veertig minuten gebonden zit aan een soort van nachtmerrie.
Helaas kan het voorkomen dat sommige luisteraars afhakken na misschien wel het negende nummer waar erg gespeeld wordt met herhalende melodieën, wat op geven moment bij het nummer ‘Deeper’ en slotnummer ‘Being’ erg vervelend over kunnen komen!
Bij mij blijft alles wel aan tot het einde en zelfs 'Being' speel ik helemaal af tot het einde.
4,0*
0
geplaatst: 16 maart 2018, 11:48 uur
Na hun debuut hoor ik deze als tweede. Hun tweede heb ik dus nog niet gehoord, maar dit derde album heeft voor mij al veel meer inhoud dan hun debuut. Opvallend is dat de band niet meer alleen maar bezig is met het creëren van een sound, maar ook met het maken van nummers. We horen dus eindelijk echt melodieën en zang. De sound is nog lekker zwaar, maar niet meer zo overdreven gemaakt met allemaal bijgeluiden. De link met industrial en ook EBM is hier heel duidelijk aanwezig. Sommige nummers zijn meer liedjes en wat rustiger, andere zijn meer dancefloor fillers en sommige een combinatie daarvan. Ik denk dat het voor mij de samenstelling is die een bepaald evenwicht schept, waardoor ik deze plaat ook als album prettig vind. Het debuut had bij mij eerder het tegengestelde effect: een muur van geluid, zonder echt liedjes te horen. Het nummer Deeper klinkt wel een beetje als een vreemde eend in de bijt, maar het is heerlijk opzwepend en komt het best tot zijn recht als je erop danst. De afsluiter is ook opzwepend, maar is een soort combi tussen gothic rock, industrial en EBM. Al is het voor mij niet nodig om af te sluiten met bijna 3 minuten een kleregeluid aan het eind van het nummer, het mag de pret niet drukken. Het prima album is al neergezet, we zien het maar als een duidelijk signaal dat de pret nu echt over is.
Ja, dit is een plaat waar ik wat mee kan. Heb hem zelfs op mijn vinylwishlist gezet.
Ja, dit is een plaat waar ik wat mee kan. Heb hem zelfs op mijn vinylwishlist gezet.
0
Jean-Maurice
geplaatst: 27 juni 2018, 14:19 uur
reptile71 schreef:
Na hun debuut hoor ik deze als tweede. Hun tweede heb ik dus nog niet gehoord, maar dit derde album heeft voor mij al veel meer inhoud dan hun debuut. Opvallend is dat de band niet meer alleen maar bezig is met het creëren van een sound, maar ook met het maken van nummers. We horen dus eindelijk echt melodieën en zang. De sound is nog lekker zwaar, maar niet meer zo overdreven gemaakt met allemaal bijgeluiden. De link met industrial en ook EBM is hier heel duidelijk aanwezig. Sommige nummers zijn meer liedjes en wat rustiger, andere zijn meer dancefloor fillers en sommige een combinatie daarvan. Ik denk dat het voor mij de samenstelling is die een bepaald evenwicht schept, waardoor ik deze plaat ook als album prettig vind. Het debuut had bij mij eerder het tegengestelde effect: een muur van geluid, zonder echt liedjes te horen. Het nummer Deeper klinkt wel een beetje als een vreemde eend in de bijt, maar het is heerlijk opzwepend en komt het best tot zijn recht als je erop danst. De afsluiter is ook opzwepend, maar is een soort combi tussen gothic rock, industrial en EBM. Al is het voor mij niet nodig om af te sluiten met bijna 3 minuten een kleregeluid aan het eind van het nummer, het mag de pret niet drukken. Het prima album is al neergezet, we zien het maar als een duidelijk signaal dat de pret nu echt over is.
Ja, dit is een plaat waar ik wat mee kan. Heb hem zelfs op mijn vinylwishlist gezet.
Na hun debuut hoor ik deze als tweede. Hun tweede heb ik dus nog niet gehoord, maar dit derde album heeft voor mij al veel meer inhoud dan hun debuut. Opvallend is dat de band niet meer alleen maar bezig is met het creëren van een sound, maar ook met het maken van nummers. We horen dus eindelijk echt melodieën en zang. De sound is nog lekker zwaar, maar niet meer zo overdreven gemaakt met allemaal bijgeluiden. De link met industrial en ook EBM is hier heel duidelijk aanwezig. Sommige nummers zijn meer liedjes en wat rustiger, andere zijn meer dancefloor fillers en sommige een combinatie daarvan. Ik denk dat het voor mij de samenstelling is die een bepaald evenwicht schept, waardoor ik deze plaat ook als album prettig vind. Het debuut had bij mij eerder het tegengestelde effect: een muur van geluid, zonder echt liedjes te horen. Het nummer Deeper klinkt wel een beetje als een vreemde eend in de bijt, maar het is heerlijk opzwepend en komt het best tot zijn recht als je erop danst. De afsluiter is ook opzwepend, maar is een soort combi tussen gothic rock, industrial en EBM. Al is het voor mij niet nodig om af te sluiten met bijna 3 minuten een kleregeluid aan het eind van het nummer, het mag de pret niet drukken. Het prima album is al neergezet, we zien het maar als een duidelijk signaal dat de pret nu echt over is.
Ja, dit is een plaat waar ik wat mee kan. Heb hem zelfs op mijn vinylwishlist gezet.
Ik vind dit ook hun beste.
0
Jean-Maurice
geplaatst: 5 september 2018, 13:51 uur
Alicia schreef:
Ik ga deze Soft Moon steeds beter vinden! ?
Ik ga deze Soft Moon steeds beter vinden! ?
Ik kan je deze band (eigenlijk een soloproject) van harte aanbevelen Alicia. Behoort sinds hun debuut tot mijn favorieten. Naar mijn smaak nog geen enkel slecht album gemaakt.
0
geplaatst: 5 september 2018, 16:57 uur
Dank je, Jean Maurice! Het debuut beviel mij toen niet zo goed, maar het kan zomaar zijn dat ik ook dat album in de toekomst beter ga vinden. Ik zal 'm weer eens opsnorren.
Het debuut beviel mij toen niet zo goed, maar het kan zomaar zijn dat ik ook dat album in de toekomst beter ga vinden. Ik zal 'm weer eens opsnorren. * denotes required fields.
* denotes required fields.