The Who - The Singles (1984)

Waardeloos album. Het zijn niet eens alle singles en ik vind dat je er dan wel de b-kantjes bij moet doen. Waarom zou je een verzamelaar The Singles noemen als ze er niet eens allemaal op staan???

Dit was de eerste keer dat ik de muziek van The Who op CD kocht. Qua verzameld werk van deze supergroep was er toen qua CD's weinig keus.
Deze verzamelaar bevat a-kantjes van 1965 t/m 1981.
De CD heeft bijna een chronologische volgorde.
Toen ik met CD in mijn handen in de winkel stond, viel me meteen op dat 'My generation' (uit 1965) pas als track 8 kwam en dat er 1970 als opname-jaar achter stond. 'Live at Leeds'-versie uit dat jaar dacht ik eerst, maar het bleek toch de originele versie uit 1965 te zijn.
Ik neem aan dat Polydor eerst die live-versie van dat nummer voor deze compilatie gepland had, omdat die originele van een ander label (Brunswick) is.
In het verleden heb ik de single van 'I can see for miles' gehad, maar de versie hier is toch heel anders.
Single-versies betekent vaak ook edits van songs die juist in een album-versie echt toppie zijn. Ik noem als voorbeeld 'Won't get fooled again' van het gave album 'Who's next'. Op de single mis je toch enkele magische momenten. Aan de single-versie van 'Summertime blues' is ook gesleuteld. Ze hebben enkele live-foutjes goed weggewerkt en het klinkt bijna als een studio-track.
Deze verzamelaar geeft een aardig representatief overzicht van het werk van The Who. Ze hebben hier rekening gehouden met het LP-formaat. Op een CD hadden gemakkelijk belangrijke nummers zoals 'I'm free', 'See me, feel me', 'The seeker', 'Baba O' Riley', 'Behind blue eyes', 'Relay' als bonus tracks gekund hebben.

Waarom is een verzamelaar samengesteld zoáls hij is samengesteld?

Daar krijg je eigenlijk zelden een antwoord op, op een dergelijke vraag, je moet het altijd maar doen met hetgeen door de platenmaatschappij wordt aangeboden.

Het omvangrijke oeuvre van The Who teruggebracht naar in totaal 16 nummers, niet meer dan een uur in lengte.

De geluidskwaliteit had ook beter gekund. Er ontbreekt héél erg veel (See me feel me!), zonder een enorme waslijst op te willen noemen, ook al komt deze verzamelaar al weer uit 1984. Toen was The Who overigens al opgeheven, dus dat is geen excuus.

Er is wel de originele single-lengte toegevoegd van Won't get fooled again en Summertime blues. Dat is dan weer interessant, want komt niet elders voor. De officiële lengte van die nummers zijn wel weer af te luisteren via de originele studio-cd. Ook de als 'losse' singles uitgebrachte Join together en Let's see action staan op dit overzicht.

De laatsten zijn overigens niet de beste nummers die ooit door The Who zijn uitgebracht.

Het vergoedt allemaal niet wat het had kunnen zijn, zo'n compilatie van The Who. Het is hooguit een zoethoudertje.

Er is nu een nieuwe, Japanse uitgave op SACD, met deze tracklist:

01. I Can't Explain (mono)
02. Anyway Anyhow Anywhere (mono)
03. My Generation (mono)
04. Substitute (mono)
05. I'm A Boy (mono)
06. Happy Jack (mono)
07. Pictures of Lily (mono)
08. The Last Time (mono)
09. I Can See For Miles (mono)
10. Dogs (mono)
11. Magic Bus (mono)
12. Pinball Wizard
13. The Seeker
14. Summertime Blues
15. See Me Feel Me
16. Won't Get Fooled Again
17. Let's See Action
18. Join Together
19. Relay
20. 5:15
21. Squeeze Box
22. Who Are You
23. Long Live Rock
24. You Better You Bet
25. Don't Let Go The Coat
26. Athena

Bij I Can See For Miles hadden ze op de 1984 uitgave per ongeluk niet de single, maar een BBC live opname gebruikt. Deze versie is veel luider en heeft meer bas.

Eén van de vele verzamelaars van de beste maximum rhytm & blues band die de wereld heeft gezien. En nee, natuurlijk niet compleet maar hey, uitgegeven in 1984 dus waarschijnlijk voor langspeelplaat. Alles wat er wél op staat is op zijn minst top met een speciale vermelding voor I Can See For Miles. Dat is een andere opname maar lieve help, wát een lekkere bas! The Ox laat weer eens horen waarom hij tot de allerbeste rockbassisten hoort.

En voor wie de allerbeste verzamelaar zoekt die schaft de 4cd 30 Years Of Maximum Rhythm & Blues aan. Met een geweldige inleidende note van Pete Townshend. Die man is een legend!