Pieter Paal
Dit was de eerste keer dat ik de muziek van The Who op CD kocht. Qua verzameld werk van deze supergroep was er toen qua CD's weinig keus.
Deze verzamelaar bevat a-kantjes van 1965 t/m 1981.
De CD heeft bijna een chronologische volgorde.
Toen ik met CD in mijn handen in de winkel stond, viel me meteen op dat 'My generation' (uit 1965) pas als track 8 kwam en dat er 1970 als opname-jaar achter stond. 'Live at Leeds'-versie uit dat jaar dacht ik eerst, maar het bleek toch de originele versie uit 1965 te zijn.
Ik neem aan dat Polydor eerst die live-versie van dat nummer voor deze compilatie gepland had, omdat die originele van een ander label (Brunswick) is.
In het verleden heb ik de single van 'I can see for miles' gehad, maar de versie hier is toch heel anders.
Single-versies betekent vaak ook edits van songs die juist in een album-versie echt toppie zijn. Ik noem als voorbeeld 'Won't get fooled again' van het gave album 'Who's next'. Op de single mis je toch enkele magische momenten. Aan de single-versie van 'Summertime blues' is ook gesleuteld. Ze hebben enkele live-foutjes goed weggewerkt en het klinkt bijna als een studio-track.
Deze verzamelaar geeft een aardig representatief overzicht van het werk van The Who. Ze hebben hier rekening gehouden met het LP-formaat. Op een CD hadden gemakkelijk belangrijke nummers zoals 'I'm free', 'See me, feel me', 'The seeker', 'Baba O' Riley', 'Behind blue eyes', 'Relay' als bonus tracks gekund hebben.