Met: Miles Davis (trompet); Barney Wilen (tenorsax); René Utreger (piano); Pierre Michelot (bas); Kenny Clarke (drums)
Zoekend naar deze release brengt Wikipedia je naar een
cd uit 2005 met een andere titel en hoes. Dit is ook de release die op Spotify terug is te vinden, maar het lijkt erop dat Musicmeter dit keer dichter bij de oorsprong zit: deze lp uit 1984 is de oudste release die ik op Discogs kon vinden met dit concert. Dat wil zeggen: de show die Miles Davis op 8 december 1957 gaf in het Concertgebouw in Amsterdam, met dezelfde groep muzikanten waarmee hij een paar dagen daarvoor
Ascenseur pour L'Échafaud had opgenomen (m.i. een van zijn betere lp’s).
Het concert werd destijds opgenomen door onze eigen rooie rakkers van de VARA en later ook uitgezonden op ‘Hilversum 1’. De geluidskwaliteit is niet geweldig, maar ik heb het weleens beroerder gehoord, al lijkt de muziek iets versneld op de tape te zijn gezet.
Achteraf gezien was het interessanter geweest als de muzikanten iets hadden laten horen van de sublieme soundtrack die ze hadden opgenomen. Uiteraard is dat niet zo, op het menu staan beproefde
standards en wat
greatest hits van Davis. Deze worden degelijk gespeeld door een puike groep muzikanten, met hier en daar echt geïnspireerde momenten (met name van de Amerikanen Davis en Clarke). Veel meer mag je wellicht ook niet verwachten van zo’n gelegenheidsband.