Spinvis - Spinvis (2002)

Wij zijn er dan ook trots op!

Al moet ik zeggen dat de kwaliteit bij onze zuiderburen qua muziek net iets hoger ligt, maar dit terzijde

Ook al is deze cd alweer een tijdje op de markt, ik vind deze cd geweldig. Leuke, soms moeilijk te begrijpen teksten maar vindingrijk. Zijn zang is niet geweldig maar het past uitstekend bij zijn muziek.
Ik was meteen gefascineerd door het verhaal achter de plaat. Gewoon voor de lol opgenomen op een cassette en laten horen op een verjaardagsfeestje waar iemand aanwezig was die er wel heil in zag.
Ik kan mij ook herinneren dat hij oudere artiesten had uitgenodigd voor een live-optreden en vele van die oermuzikanten hadden moeite met de muziek omdat het op een ongewone manier was geschreven.
Ik volg Spinvis nog steeds maar ben toch geen stalker.

Je hoeft de teksten van Spinvis niet te begrijpen. Het gaat gewoon over wat een mens zoal meemaakt in het dagelijks leven. Helemaal niets diepzinnigs, maar ze komen wel goed en herkenbaar aan bij de luisteraar. Vindingrijk zijn de teksten zeker, helemaal mee eens!

En welkom op musicmeter

Toch hebben een aantal teksten we degelijk een direct verhaal/boodschap. Het lijkt in eerste instantie diepzinnig maar is toch helderder dan het lijkt. Limonade glazen wodka is hier een goed voorbeeld van.

Limonadeglazen Wodka is nogal een uitzondering. Meestal schetst Spinvis een sfeer met zijn teksten en daar maakt hij ook het verschil vind ik ten opzichte van cliché-betogen.

...en Voor ik vergeet zit wat mij betreft ook op het randje hoor. En wat andere albums betreft is Voordeel van Video ook een duidelijk verhaal met een poetisch en suggestief randje.

Misschien is het wel cliché om dit goed te vinden.
De afkeer kan ik ook wel prima inbeelden...

Maar dit is eigenlijk zo raar, geknip en geplak.. bijna on-Nederlands.. of juist wel?

Ik zag Spinvis vandaag live in de Plaatboef te Rotterdam, waar hij ongeveer 45 minuten speelde, inplaats van de aangekondigde 30 minuten.
Dat deed stof opwaaien.. want ik was tijden geleden aan dit album begonnen, maar heb dit nooit afgemaakt.. zuur.... dat vond ik het. Raar, dat ook een beetje.

Maar misschien is dat juist de schoonheid, het geknip en geplak in teksten en muziek.. bijna autistisch, zo lijkt er met de woorden te zijn omgesprongen.
Pop, tja.. vooruit.. maar echt in een pop hokje stoppen kan je dit denk ik niet...
Nederlandse taal is in veel gevallen een lachertje op muziek, hangt wel een beetje af van de stroming e.d. maar Spinvis kan met zijn vocabulaire toveren, net als pakweg Boudewijn de Groot(al zijn dat natuurlijk 2 heel verschillende artiesten).

Zulke vreemde muziek, voor Hollandsche begrippen maar toch zoveel mensen die dit hoog hebben zitten.. ergens lijkt het bijna 'cool' om dit tof te vinden, misschien is dat wel zo.. misschien wel niet.. ik vind het maar lastig. Steen goede plaat in iedergeval, die hoge waardering is dus eigenlijk helemaal niet zo gek.

Jij bent niet cool genoeg om de -sch te gebruiken, Duco.

Niet huilen.

Sgande

Tuurlijk wel. Dit album staat toch juist vol met popliedjes?

Mja aan de ene hand wel, maar bij pop stel ik me iets anders voor.
Er zit hier soms wat raar geknip en geplak tussen maar ook zeker zeer catchy poptunes..
Pop, mja..

De muziek is een en al gemaakt door knippen en plakken, maar dat maakt het niet minder pop.

Een vrij monotone cd die ik (nog) niet kan waarderen.

En ik kan Nederlandstalige muziek echt wel waarderen

Erg mooie plaat. "Bagagedrager", "Talen van mijn tong" en "Ronnie" vind ik heel sterke tracks. Wazige teksten op deze cd, maar dat geeft niet. Ik vergelijk deze band wel eens met de Nederlandse versie van Eels. Qua manier van zingen, sample gebruik en sowieso muzikaal lijken ze best op elkaar. Zet een Engelse tekst op bijv. "Kom in de Cockpit" en je hebt een Eels-nummer. En laat Eels nu ook een van mijn favoriete artiesten zijn..

Van die dingen om over na te denken: ‘Bagagedrager’ is eigenlijk de signature song van Spinvis, hoewel je ook kunt stellen dat ‘Ik Wil Alleen Maar Zwemmen’ dat is. Soit, voor mijn gevoel is ‘Bagagedrager’ toch wel de signature song, maar waarom eigenlijk? Is het niet eigenlijk gewoon omdat het het eerste nummer op de eerste Spinvisplaat is en velen zo kennis leerden maken met het typerende Spinvinsgeluid?

‘Bagagedrager’ was met dank aan een tv-uitzending over zoveel jaar Nederpop mijn eerste Spinviskennismaking denk ik, maar toch, dat eerste-track-op-het-eerste-albumverhaal gaat voor mij dus niet op en toch weer wel. Het kan er ook aan liggen dat de tekst een oplossing biedt: in het eerste couplet wordt het al duidelijk dat er een droomscene in zit. Klinkt het een beetje gek, dan is dat omdat het een droom is. Op dat moment zijn we klaar voor het middenstuk, waarin alledaagse beelden gekoppeld worden aan een soort moderne variant op Gorters ‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid.’ En we zijn klaar voor Spinvis.

Eigenlijk zijn de liedjes soms nog raadselachtiger als er verklaringen of excuses worden gegeven voor de parades van beelden die voorbijtrekken. Narcose, dementeren of gewoon de twijfels die het astronautschap met zich meebrengt. En ik vergeet ook wel eens dingen, al heb ik een opmerkelijk goed geheugen voor allerlei triviale onzin en losse zinsflarden, maar dat dit debuut ook absoluut iets indierockerigs heeft, en dan ook zeker iets rockerigs met gitaren en zo, leek ik eerst niet eens op te willen merken.

Toch besluiten dat ik nog naar Spinvis wilde heeft me weer aan het debuut gezet en ondanks dat ik uit mijn hoofd nog weet hoe de nummers gaan, merkte ik wel dat ik nog wat moeite had met de teksten precies mee te zingen en in ‘Limonadeglazen Wodka’ (de prachtige uitsmijter weet ik nog wel) was ik zelfs ‘Ik had zelfs een echte traan/De as kwam in mijn oog’ eigenlijk vergeten. En dan nog weet ik nog precies hoe de plaat ging en heb ik genoeg gaten in mijn geheugen om me te laten verrassen. De teksten zitten vol met dingen die ik absoluut niet zou pikken in een gedicht, maar hier werkt het gewoon geweldig.

Dat die soms cut-upachtige teksten (ergens las ik dat iemand Spinvis er van verdacht dat hij z’n teksten van zijn kinderen jatte) vaak ook een coherent verhaal vertellen, soms redelijk aan de oppervlakte (‘Ronnie Gaat Naar Huis’, ‘Limonadeglazen Wodka’) en soms moet je wat puzzelen (‘Voor Ik Vergeet’, ‘In de Staat van Narcose’) zorgt er voor dat het geheel niet fragmentarisch wordt. De muziek is op een soortgelijke manier opgebouwd: samples (waar komen ze toch vandaan?), knip- en plakwerk en eigen partijen. Dit vormt ondanks soms inderdaad ‘tegenstrijdige’ partijen een geheel (ik herinner me m’n eerste Spinvisoptreden waar Erik met loops werkte, hij gebruikte een bijzonder lomp vervormde synthesizertoon in ‘Bagagedrager’ waar iedereen een beetje van schrok, Erik incluis, maar ook die partij vond zijn weg in het nummer en stoorde nergens). Zo is er uiteindelijk toch een touw aan vast te knopen, al is het soms even goed kijken hoe je naar boven moet klimmen.

Mooi album van Spinvis. Favo`s van mij zijn Bagagedrager, Herfst in Nieuwegein, astronaut en Ronnie gaat naar huis.
Het album zit knap in elkaar en luister lekker weg *4.5

Mooie recensie Slowgaze Je zegt dat hij op het podium nogal eens lomp kan overkomen, maar sociaal is dat zeker ook het geval. Het was bijna onmogelijk om relatief 'normaal' interpersoonlijk met die man te communiceren. Hij heeft wel een hele mooi tekening, waarvan ik na een jaar nog steeds niet de boodschap snap, op mijn LP gezet

Dank je, Woutorrrrrrrr. Hij heeft ook mijn cd's gesigneerd, gaaf gedaan, al snap ik zeker niet alles wat er staat, maar hij probeerde wel de cd van Saartje van Kamp aan me aan te smeren. Aparte man, maar wel grappig. Het is me vooral bijgebleven dat de eerste keer dat ik 'm zag, hij zei: 'Het nadeel van de pauze is dat ze kunnen vluchten.'

Oh, poëetje van me, toch!
Oh, Erik de Jongetje van me, toch!

Ooit uitgeleend aan een vriend. Die is hem kwijtgeraakt. In zijn neus gestopt, waarschijnlijk, of losgelaten in de ruimte, of wie weet ligt ie op de bodem van zijn definitieve aquarium.

Ik denk dat ik 'm op een cassettebandje laat zetten. Niemand die 'm dan nog lenen wil.

Grappig om te lezen. Ik heb jarenlang met Erik s'avonds post gesorteerd. Hij deed het baantje naast zijn muzikale bezigheden en ik naast mijn studie. Zeer sociale jongen die misschien door het succes eerder wat verlegen overkomt. Destijds was hij al druk bezig met het opnemen van geluidjes in de centrale sorteerhal om in zijn sample computer in te voeren en ik moet nog ergens wat cassettebandjes hebben liggen van zijn eerdere projecten. Veel lol gehad met Erik en altijd over muziek ouwehoeren en veel lachen. Ik kan me zijn bloedhekel aan Phil Collins nog herinneren en zijn voorliefde voor Gentle Giant en Peter Hamill. Nooit kunnen vermoeden dat al zijn harde werk zou uitmonden in deze geweldige plaat. Ben hem toen ik na mijn studie ontslag nam bij de Post uit het oog verloren en toen hij een keer op de lokale Utrechtse televisie was dacht ik .... verrek ... Erik.

Ik mag deze CD af en toe graag draaien, niet elke dag, en hoor er vooral in dat Erik hier vreselijk hard aan heeft gewerkt. Ben hem onlangs tegen gekomen in een bouwmarkt in Nieuwegein en hij is geen spat veranderd. Maar goed, lomp zou ik hem dus niet willen noemen, hooguit iets verlegen of terughoudend.

Hmm, ik merk dat mijn eigen woorden ook een beetje uit de context gehaald worden; Erik gebruikt soms wat lompe geluiden, maar zelf is hij verre van lomp.

Smalfilm.
Heerlijk nummer, met een fantastische tekst. De zanger heeft trouwens een erg mooie stem.
Morgen ofzo, maar eens de rest beluisteren. Smalfilm maakt me erg nieuwschierig.

Eerste keer dat ik van iemand hoor dat hij of zij de stem van E. de Jong mooi vindt Indringend ja, mooi nee.

Dus mooi... je geeft 5 sterren immers!?

Dat iemand een slechte stem heeft maakt hem nog geen slechte zanger...integendeel!

Precies Geweldige stem, maar gewoon niet echt mooi, zoals die van Paul McCartney dat bijvoorbeeld wel is.