Spinvis - Spinvis (2002)

Hier staat 'ie nog hoor.

Zo goed als de teksten zijn, zo waardeloos is de muziek imho. maarja wat is belangrijker? dat is een goede discussie waard, voor mij is echter de muziek het belangrijkste. 2,5*

Een van de beste cd-covers die ik ken trouwens...

Zeker leuk. Dit soort covers heb ik wel al eerder gezien. Is niet helemaal origineel. Even een voorbeeld van iets soortgelijks. Covers van tapes heb ik ook al gezien, bij wat onbekendere namen.

Dit is werkelijk het meest belachelijke album van de meest ridicule artiest ooit. Het is je reinste pulp. Totaal leeg.

Leeg? Als Spinvis iets NIET is dan is het wel leeg.

Mooie, poëtische teksten (hoewel ook weer niet geniaal) maar de muziek doet het voor mij gewoon niet. Zal wel aan mij liggen.

Heerlijk
En bovendien grandioos orgineel en vernieuwend

Vernieuwend, maar wel heel gemakkelijk in het oor liggend. Beste nederlandstalige muziek die ik gehoord heb. Geweldige teksten, bovendien. Alleen na de eerste helft valt de kwaliteit ietswat terug. Daarom: 4*

Vandaag staat er een review van de try out van de nieuwe theatershow van Spinvis die hij gaf in Ekko in de Volkskrant. Ze zijn laaiend enthousiast: "Wat hij in Ekko presenteert dreigt een mijlpaal in de Nederlandse popgeschiedenis te worden."

Ik verheug nu al op 15 maart, wanneer ik de show ga zien in Enschede.

heb een aantal nummers beluisterd bij een vriend van me..zeer verassend...ga zeker meer luisteren!

Prachtige debuutplaat dit. Ben ook benieuwd naar het volgende album, dat waarschijnlijk deze zomer uitkomt.

Voor ik Vergeet, Smalfilm en Ronnie zijn voor mij de topnummers hier. Bagagedrager, Herfst en Nieuwegein en Talen van mijn tong vind ik ook zeer goed klinken. De rest vind ik iets minder, maar een 4.5 is zeker op z'n plaats voor dit album.

Goeie plaat met een ronduit briljant begin: het viertal 'Bagagedrager', 'Smalfilm', 'Voor Ik Vergeet' en 'Astronaut' zijn in Nederland ongeëvenaard. Vooral 'Bagagedrager' is een pareltje naar mijn mening.

Daarna wordt het weliswaar allemaal wat minder (met uitzondering van 'Herfst en Nieuwegein'), maar er blijft genoeg te genieten. Een topplaat!

4 sterren.

Deze man is de koning in het oproepen van associaties! (zijn muziek is ook nog eens heel aardig) 4 sterren.

Deze week SV live gezien trouwens, zeker een aanrader!

De muziek van Spinvis doet me echt helemaal niks. Hopeloos saai geneuzel vind ik het. Maar nu weet ik hoe dat komt. Een monoloog van Spinvis in Parool en Vrij Nederland maakten dat duidelijk.
Een tweetal citaten:

"Het grootste probleem van muziek is dat het gemaakt wordt door muzikanten."

"Als vier muzikanten tegelijk fijn aan het spelen zijn, krijg je meestal te maken met een kluwen aan klanken."

Al met al een pleidooi pro electronica-muziek en contra menselijke muziek. Blijkbaar heeft de beste man nog nooit van passie gehoord, en dat is nou precies wat ik mis in zijn prutswerk.

Zijn passie is dat hij zich jarenlang in een kamertje opsluit.....en dat hij met beperkte middelen (een geweldig zanger is hij natuurlijk niet), een briljante cd in elkaar weet te knutselen.

Was hij maar eens af en toe naar buiten gegaan...
Het wachten is nu op een briljante plaat van Volkert...

En het zelf in elkaar knutselen van een CD-tje dat ook nog eens redelijk verkoopt(?) geeft hem nog geen vrijbrief om musici die zelf een instrument bespelen de grond in te boren als makers van 'een soort muzikale poep'.

Sorry, maar dit is echt de meest ontroerende Nederlandstalige plaat die ik ooit gehoord heb. Jammer dat je dat er niet in hoort...

Dat je een computer kan bedienen geeft JOU wel het recht ZIJN muziek te bestempelen als prutswerk?

Ja! Dat recht heb ik. En niet omdat ik een computer kan bedienen, maar omdat ik het tot mijn grote ergernis meerdere malen aan heb moeten horen.

Die citaten zijn trouwens natuurlijk wel zorgelijk. Of ik mijn opa hoor (RIP). Maar gelukkig blijkt het doen van sneue uitspraken en het maken van fraaie muziek wonderwel samen te gaan.

Intelligente opmerking!

Die quotes maken me wel benieuwd naar het hele artikel trouwens. Zo lijken ze echter behoorlijk uit hun context gerukt.

Beetje veel typewerk, zo laat op de avond en ik heb helaas geen digitale versie kunnen vinden. Het staat in Vrij Nederland van zaterdag 26 maart op pagina 80. De strekking van het artikel van 1 kolom lang, is dat 'ouderwetse' muziek overbodig gedoe is en dat de kilheid van computer-muziek eerder een voordeel dan een nadeel is.

Overigens, voordat iedereen gaat denken dat ik niet van electonica hou, wil ik graag verwijzen naar bijvoorbeeld Kraftwerk.

Je bent dus oprecht van mening dat electronische muziek

a) geen passie kent
b) niet menselijk is
c) (per definitie?) kil is

?

Vrij opmerkelijk.

Je hoeft het artikel trouwens niet over te typen hoor, zo bedoelde ik het niet. Ik pluk 'm morgen zelf wel even uit het schap.

Ik zeg dat Spinvis geen passie kent.


Dat zegt Spinvis zelf, in het aangehaalde artikel. Ben ik het niet perse met hem eens, zie mijn verwijzing naar Kraftwerk.


Was ik ook zeker niet van plan


Zeker doen. Ben benieuwd hoe je er daarna over denkt

ik ben het zeker niet eens met dustyfan..ik vind dit namelijk een mooi, avontuurlijk en verrassend album..maar dat het zo hoog staat in de top10 tja dat vind ik dus zeer overdreven. kom op mensen er is meer dan Spinvis...

Nou, "Passie" is een titel van een Clouseau-nummer

In andere woorden ik denk dat "pure passie" niet echt thuis hoort in de popmuziek (nooit gedacht dat ik dit ooit zou schrijven) - het belemmert een klare blik op het nummer. Soms lijkt het alsof instant-passie dient als een soort van goedkope stopverf om de tierende leegheid van menig nummer op te vullen (ik zeg maar wat: Marco Borsato, Live, Céline Dion, ...).

Over passie zingen in een popnummer is net alsof het lof zingen over een spook. Iedereen heeft erover gehoord, sommige menen het zelfs gezien te hebben ... maar de ware contouren ervan blijven een raadsel. Aangezien popmuziek de dieptegang heeft van een doordeweekse veenbes, lijkt dit voor mijn gevoel niet het terrein waarin over "passie" gezongen dient te worden

Misschien eerder iets voor Verdi. Grappig, mensen zitten tijdens een opera zichtbaar onbewogen en kaarsrecht in bordeauxrode stoeltjes, terwijl in hun onderbuik enorme strooptochten ondernomen worden op zoek naar hele bossen passie. En thuis is het kot te klein bij menig koppel wanneer ze één flinter passie ontwaren in een popliedje. Een mens vraagt zich af wat er zou gebeuren mocht Verdi "live" opgevoerd worden in een slaapkamer

Ja, Passie & tragedie - de olijke spoken-tweeling

Spinvis ontbeert dus passie, dat is zo. Maar 't is van dat charmante knutselwerk, een tikje onbeholpen priegelen met klanken van woorden en gekke geluidjes. Spinvis is een klein hutje met een petieterig raampje

Ik bedoel dus niet dat er over passie gezongen moet worden (alsjeblieft, laat het...), maar dat er met passie muziek gemaakt moet worden. Ik wil dat een musicus met hart en ziel vanuit zijn/haar onderbuik speelt en/of zingt, zodat ik erdoor overspoeld wordt en zin krijg om de volume-knop volledig open te draaien.

Marco Borsato, Celine Dion en co. doen alsof, die kunnen er ook niks van.

En Spinvis kan het ook niet.

Dan hebben jij en ik een heel ander idee over "met passie gespeelde" muziek

Misschien maakt Erik de Jong wel z'n muziek met evenveel liefde als een Robert Pollard of een Luc De Vos. Ik ben daar op een bizarre manier eigenlijk wel van overtuigd ... Een man gaat niet uit bezigheidstherapie op een kamertje liedjes in elkaar draaien, denk ik.

Die mens doet dat uit liefde voor muziek, denk ik. Mocht hij louter iets zoeken om zich "bezig met te houden", zou hij wel graskleurige tuinkabouters verzamelen of zich bij een wielerclub aansluiten, om op zondag met het wielermaillot aangetrokken een bedenkelijk biertje te hijsen samen met de maats (ik heb trouwens niets tegen wielerclubs ).


Volgens mij kan een muzikant geen muziek spelen met passie. Je dient een afstand scheppen tussen jezelf en je muziek. Als je daar je hart staat uit te storten terwijl je zingt en/of speelt, gaat dat niet ten dienste van je muziek. In andere woorden = je staat de egoïst uit te hangen, en je eigen pathos te bejubelen. Neen, een reserve dringt zich op. Gereserveerde geëxalteerdheid, zeg maar

En dat straalt Spinvis uit voor mij ... Maar nog 'ns: dat is mijn mening